Bush' kruisrakettendiplomatie tegen Iran

Demonstratie tegen Bush en zijn oorlogen op 27 januari jl. in Los Angeles.

Vliegdekschip 'USN-USS John C. Stennis' op weg naar het Perzische Golf-gebied.

Marjorie Cohn

Terwijl het Congres en de Amerikaanse bevolking demonstreren tegen de farce die Bush in Irak gecreëerd heeft, koerst onze president af op een confrontatie met Iran. Bush slijpt zijn messen en met zijn toezegging om "Iraanse netwerken die geavanceerde wapens en gevechtstraining geven aan onze vijanden in Irak" op te sporen en te vernietigen kiest hij opnieuw voor militair machtsvertoon.

Hij heeft echter geen harde bewijzen getoond van Iraanse wapenleveranties aan deze groeperingen of van de ontwikkeling van nucleaire wapens in Iran.

Als ik zeg 'afkoersen' op een gewapend conflict bedoel ik dat letterlijk. Onlangs heeft Bush Amerikaanse oorlogsschepen en lanceerinrichtingen voor Patriotraketten naar de Perzische Golf gestuurd. Tegelijkertijd werden Amerikaanse vliegdekschepen naar Turkije en Iran's andere buurlanden verplaatst. Amerikaanse mariniers hebben het Iraanse consulaat in Noord-Irak bestormd en zes Iraanse medewerkers gevangengenomen, terwijl Bush heeft aangekondigd dat hij jacht zal maken op alle Iraniërs die hij als een bedreiging ziet. Ook zijn er aanwijzingen dat zijn regering steun zou verlenen aan militaire acties van Israël tegen Iran.

Op dinsdag 30 januari jl. voerde de regering Bush haar ophitsende retoriek verder op. Volgens Amerikaanse functionarissen waren de strijders die op 20 januari in Karbala vijf Amerikanen om het leven brachten door Iran getraind. Ook het Mehdi-leger, de militie van Moqtada al-Sadr zou hierbij betrokken zijn. Het is opvallend dat de 'New York Times' de recente aandacht voor Iran en het Mehdi-leger 'zeer gelegen' kwam vanuit het oogpunt van de Bush-regering.

Onderzoekers stonden perplex over de aanval in Karbala. De strijders droegen Amerikaanse uniformen, beschikten over valse identiteitsbewijzen en Amerikaanse wapens, ze gebruikten 'stun grenades' die alleen door het Amerikaanse leger gebruikt worden. Ook waren ze verbijsterd over hoe Amerikaans het konvooi terreinwagens van de aanvallers leek te zijn en hoe gemakkelijk het door de Iraakse controleposten kwam. In een 'Times'-artikel van afgelopen woensdag wordt de mogelijkheid geopperd dat een 'westerse huurlingengroep' bij de aanslag betrokken was. In het verleden maakte de Amerikaanse regering gebruik van de CIA om in het geheim regeringen omver te werpen, zoals in Iran in 1953 en in Chili in 1973. Zou het kunnen dat het vuile werk voor de regering Bush nu gedaan wordt door huurlingen?

Het plan om Iran aan te vallen zit al in de koker sinds Bush het land in januari 2002 onder de 'as van het kwaad' schaarde. Bush' Militaire Strategie voor 2006 stelt: 'Geen enkel afzonderlijk land biedt een grotere uitdaging dan Iran.' In 2006 onthulde Seymour Hersh dat het VS-leger voorbereidingen trof voor een aanval op Iran. 'Coördinatiecommissies van de luchtmacht stellen een lijst van doelwitten samen en groepjes Amerikaanse militairen zijn undercover naar Iran gestuurd om gegevens over mogelijke doelen te verzamelen en contact te leggen met groeperingen van etnische minderheden die tegen de Iraanse regering gekant zijn.' Hersh kreeg zijn informatie van huidige en voormalige medewerkers van de militaire inlichtingendiensten.

Een van de militaire voorstellen houdt in het gebruik van tactische kernwapens (bunkerbusters), om nucleaire installaties onder de grond aan te vallen. Dit zou "paddenstoelwolken, straling, een enorme hoeveelheid slachtoffers en een jarenlange milieuvervuiling met zich meebrengen", aldus een vroegere hoge officier van de inlichtingendienst. Volgens een adviseur van het Pentagon zou de Amerikaanse luchtmacht vele honderden doelen in Iran bestoken, waarvan 99 procent niets te maken had met de proliferatie van kernwapens.

Een voormalige medewerker van het ministerie van Defensie die de regering Bush nog steeds van advies dient zei tegen Hersh dat de militaire planning gebaseerd was op het geloof dat "onafgebroken bombardementen in Iran een vernedering zullen vormen voor de religieuze leiding waardoor het volk in opstand zal komen om de regering omver te werpen." [Joegoslavië-model, nvdr] De Amerikaanse regering gebruikt dezelfde gebrekkige logica al sinds Fidel Castro's revolutie in 1959, om haar wrede embargo en de blokkade tegen Cuba te rechtvaardigen.

Het Congres draagt de verantwoordelijkheid om Bush te weerhouden van een aanval op Iran. Gezien het verzet vanuit het Congres tegen zijn oorlog in Irak lijkt het er niet op dat hij toestemming zal vragen voor een nieuwe oorlog. Met een door Bush uitgelokt of zelfs gefabriceerd incident met Iran (zoals dat in de Tonkingolf in Vietnam), waarna hij zogenaamd reageert op Iraanse agressie, moet rekening worden gehouden. In de 'Los Angeles Times' lieten hoge medewerkers van het Pentagon weten dat de Amerikaanse gevechtsvliegtuigen aan de Iraaks-Iraanse grens wellicht op nog agressievere wijze worden ingezet. Bush zal proberen om de mechanismen die in september 2001 en oktober 2002 leidden tot de toestemming van het Congres om respectievelijk Afghanistan en Irak aan te vallen opnieuw in werking te stellen, nu voor een aanval op Iran.

Een militaire aanval op Iran zou onwettig zijn volgens het Handvest van de Verenigde Naties. VN-leden moeten internationale meningsverschillen met vreedzame middelen oplossen. Het Handvest van de VN is een verdrag dat door de Verenigde Staten geratificeerd is; het maakt volgens de grondwet deel uit van de Amerikaanse wetgeving. Volgens het Handvest kan een natie een ander land alleen uit zelfverdediging aanvallen, of met goedkeuring van de Veiligheidsraad. Bovendien zou het gebruik van kernwapens een schending zijn van de voorwaarden van het nucleaire non-proliferatieverdrag.

Het Congres zou onmiddellijk een bindende motie moeten aannemen waarin de Verenigde Staten hun wettelijke verplichtingen opnieuw bevestigen. Het Congres moet de regering Bush duidelijk te verstaan geven dat het niet zal instemmen met een invasie in Iran of met een andere militaire actie tegen het land en dat het zal weigeren er geld voor ter beschikking te stellen. Tenslotte zou het Congres duidelijk moeten maken dat elke actie van regeringswege die strijdig is met deze motie als een politiek misdrijf beschouwd zal worden.

Marjorie Cohn is hoogleraar aan de Thomas Jefferson School of Law, voorzitter van het National Lawyers Guild en vertegenwoordiger voor de VS in het uitvoerend comité van de American Association of Jurists. Haar nieuwe boek, 'Cowboy Republic; Six Ways the Bush Gang has Defied the Law' verschijnt in juni.

Bron: Counterpunch, 1-2-2007, vertaling Frans Willems.