NCPN-lijsttrekker voor de Provinciale Statenverkiezingen Michel Wijnhold.
Door Peter Smidt
Je was voor de eerste keer lijsttrekker, hoe was dat? MW: Een aparte ervaring. Wat me het meest is bijgebleven is dat veel dingen waar je als lijsttrekker mee bezig moet zijn, zoals debatten, weinig praktisch zijn. Soms gingen de debatten nergens over. Een voorbeeld is de vestiging van een outlet center in Zuidbroek. Alle partijen vonden dat goed i.v.m. de werkgelegenheid, maar ook wilden alle partijen eerst een onderzoek. Dan krijg je van die schijndebatten die lijken te gaan over argumenten van voor- en tegenstanders, maar die eigenlijk nergens over gaan en slechts een krachtmeting zijn tussen debaters. Bij alle debatten viel het ook op dat er geen stem mee te winnen was. De zalen zaten vaak vol met partijleden die, al dan niet openlijk, toch al partij hebben gekozen. `Gewone' mensen zaten er eigenlijk niet. De reden dat ik aan bijna alle debatten heb meegedaan is dan ook vooral dat ik hoopte dat de pers er wat van op zou pikken en als oefening voor het einddebat op tv en radio.
MW: Vooral het Dagblad van het Noorden is een fel anticommunistische krant die ons in het recente verleden behoorlijk heeft belazerd. Maar ik moet zeggen dat ze zich dit keer redelijk hebben gedragen. Of ik dat als goed of slecht teken moet zien weet ik niet. We kregen in ieder geval relatief veel aandacht in de media, al kan het altijd beter. Verder hebben we onze standpunten ook goed kunnen uitdragen op radio en tv.
MW: De campagne was een doorslaand succes. We hebben als afdelingen in Groningen goed gewerkt. Ook hebben we af en toe hulp gehad vanuit andere afdelingen in het land, vooral bij het verspreiden van pamfletten. Dat is erg goed geweest, ook voor het partijleven. We willen dan ook alle kameraden en sympathisanten die hebben geholpen bedanken voor hun hulp!
Aan het begin van de campagne hebben we als partij vijf doelstellingen voor ogen gehad: nieuwe contacten aanboren, ledenwinst, nieuwe abonnees voor de krant, versterking van de partijwerking en stemmenwinst. We hebben vier van de vijf doelstellingen gehaald, niet slecht dus. Maar het gaat bij verkiezingen uiteindelijk maar om één ding en dat is het aantal stemmen dat je krijgt.
MW: Ja. We hadden gerekend op winst. We hebben een goede campagne gevoerd, we hebben tijdens de hele campagne maar één keer een negatieve reactie gehad, voor de rest alleen maar positieve reacties. Onze pamfletten vielen in de smaak, ons programma ook. We hebben veel nieuwe belangstellenden en de bekendheid van de partij is ook weer vergroot. Daarom hadden we verwacht dat ook de vijfde doelstelling wel goed moest komen. Op een zetel hadden we niet gerekend, maar dit is dan weer het andere uiterste.
MW: Nou, ik kan zo een hele hoop redenen bedenken. Of ze allemaal evenveel hebben meegespeeld durf ik niet te zeggen. De opkomst was een laagterecord, dat is nooit goed voor ons. Ook gingen de verkiezingen uiteindelijk over landelijke thema's zoals de verhoudingen in de Eerste Kamer en het nieuwe kabinet. De uitslag in Groningen was bijna een kopie van de landelijke verkiezingen. Dan is er natuurlijk de SP. De zege bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer hebben ze voortgezet. Mensen stemmen daar eerder op omdat de SP een parlementaire machtsfactor is.
Wij hebben er voor gekozen om in de campagne ons niet op de SP te richten omdat die partij dichterbij ons staat dan bijvoorbeeld het CDA. Gevolg is dat we ook niet de verschillen tussen ons en de SP hebben kunnen laten zien. We hebben onze pijlen gericht op de hoofdvijanden en niet op een potentiële bondgenoot. Dat is misschien strategisch niet zo handig geweest, al kun je je afvragen of het tegenovergestelde wel had gewerkt.
Hoewel we een goed programma hebben bleek in de campagne dat we ons niet altijd en overal evengoed konden onderscheiden. Het communistische standpunt over een eerlijkere verdeling van de aardgasbaten is bijvoorbeeld door alle partijen overgenomen, dat is winst, alleen hebben wij er weinig aan gehad. Ook hebben we in het begin van de campagne actie gevoerd tegen de voorgenomen gemeentelijke herindelingen, dat is direct overgenomen door de gemeenteraad van Bellingwedde en daarna door alle andere partijen, al zeiden ze vóór de verkiezingen soms andere dingen. Ook daar plukken we dus niet de electorale vruchten van.
Maar we zullen de andere partijen wel houden aan hun verkiezingsbeloften. Als kleine partij met grote inhoud is het moeilijk opboksen tegen het mediageweld van de andere partijen met hun spotjes, marketingcampagnes en prullaria als ballonnetjes. Wij waren de enigen die inhoudelijke pamfletten hebben verspreid, dat is ook onze kracht. Andere partijen kwamen niet verder dan glossy flyers met compleet inhoudsloze kreten als "wij zijn voor beter openbaar vervoer". Wie niet! Het gaat erom dat je uitlegt HOE je het beter wil maken. Ik wil niet pleiten voor het invoeren van glossy flyers, maar we moeten wel nadenken over hoe we onze boodschap beter kunnen uitdragen. Uiteindelijk denk ik wel dat onze pamfletten op de langere termijn meer indruk maken dan het inhoudsloze mediageweld van de rijke door de overheid en bedrijfsleven gesubsidieerde partijen.
MW: Nou, net als anders. Hoewel we stemmen verloren hebben, hebben we steun gewonnen. Dat is een gekke situatie, maar eentje waar een communistische partij heel goed mee kan leven. Wij zijn immers geen parlementaire partij, maar een partij die het parlement ziet als één van de vele manieren om te strijden voor een socialistische samenleving waar mensen belangrijker zijn dan winsten. In deze campagne is nog duidelijker geworden dat een communistische partij nodig is: mensen vragen ons om hulp bij van alles en nog wat, van conflicten met de kredietbank tot het tegenhouden van sloop, tot fundamentele vragen over het marxisme-leninisme. We moeten nog een evaluatie doen in de afdeling, maar als ik zo om me heen kijk zie ik dat we er enorm veel energie van hebben gekregen. Dat mag ook wel als je bijna alle doelstellingen hebt gehaald!