VNO-NCW hoofdkantoor in Den Haag (foto Manifest)
|
Op 2 en 3 februari 2007 hield werkgeversorganisatie VNO- NCW een conferentie in hotel Bilderberg te Oosterbeek met de titel: 'Ondernemen in het Europa van morgen.' In navolging van de internationale club bankiers, zakenlieden, politici en andere personen uit de wereldelite, de Bilderberggroep, noemt VNO-NCW het de Bilderbergconferentie. (Zie voor een analyse van de Bilderberggroep Manifest nummer 2 van dit jaar). |
Deze Nederlandse Bilderbergconferentie is een plaats waar de topbestuurders van de grote bedrijven, Tweede Kamerleden, europarlementariërs, en eveneens de top van de vakbond, samenkomen om van gedachten te wisselen. In tegenstelling tot de zeer besloten jaarlijkse bijeenkomst van de internationale Bilderberggroep, is deze conferentie wel relatief open en wordt er verslag van gedaan.
Het thema Europa is vooral gekozen omdat VNO-NCW een sterk bepleiter is van de Lissabon-agenda. De werkgevers zijn ontevreden, ook al loopt Nederland in veel opzichten voorop met de invoering van de 'flexicurity'. Vooral de afwijzing van de Europese Grondwet in het referendum zit hen dwars.
Zo antwoordde tijdens de forumdiscussie de voorzitter van de raad van bestuur van KPN, Ad Scheepbouwer, op een vraag wat hij zal doen als voorzitter van BV Europa: "De burgers hebben nu een volstrekte desinteresse bij de doelstellingen van de BV Europa. Van de betekenis daarvan moeten zij worden overtuigd. De leiding moet een perspectief schetsen, vervolgens de stappen schetsen om van A naar B te gaan, alsmede de opofferingen die daarvoor nodig zijn."
De propaganda voor de 'opofferingen' is in alle hevigheid losgebarsten, mede met het publiceren door VNO-NCW en MKB Nederland van een brochure in het kader van 50 jaar Europese Unie met de titel: 'Een Europa dat werkt.' Daar komt steeds maar die ene belangrijke eerste opoffering naar voren: de afbraak van de ontslagbescherming.
De vakbondstop ziet de bui al hangen en stribbelt in de media wat verplicht tegen. Maar alleen actie vanaf de basis, met het inzicht in het doel en de aard van de Lissabon-agenda, kunnen de "opofferingen" tegenhouden.
Nu de brochure: verpakt in een jubelende taal over de 'verworvenheden' van het kapitalistische project de Europese Unie staat zwart op wit wat bedoeld is. De stappen van A naar B, zoals Scheepsbouwer zegt, zijn duidelijk en werden in Manifest al uitvoerig geanalyseerd. Met de vereenvoudiging van het belastingsysteem (al decennia wordt het progressieve karakter ondergraven) zijn de werkgevers pas tevreden als de VVD zijn wens van 'flattax' heeft bereikt. In hun woorden: "Substantiële verlaging van met name de midden en hogere tarieven is daarom wenselijk en noodzakelijk (zoals de SER ook unaniem bepleitte in zijn middellange termijnadvies 20072011)."
In Duitsland is het er al door, werken tot je 67ste. Als we niet alert reageren zal het nieuwe kabinet het volgende advies van de werkgevers rap uitvoeren: "In Nederland zal de komende jaren vooral extra aandacht nodig zijn voor langer werken (per jaar en lifetime), de participatie van allochtonen en voor een versoepeling van het ontslagrecht." Natuurlijk klinkt de participatie van allochtonen zeer sympathiek, maar daar moeten volgens de werkgevers wel eerst de arbeidsvoorwaarden drastisch worden uitgehold.
De werkgevers steken in deze brochure een lans voor de duurzaamheid en spreken zelfs van een 'Europees sociaal model'. Maar dan wel een Europa zonder enige vorm van bescherming van de werkende bevolking, terwijl de nietwerkende bevolking op alle mogelijke manieren gedwongen wordt aan het werk te gaan tegen steeds slechtere voorwaarden. Zoals de brochure schrijft: "Daarbij moet dan wel aangetekend worden dat deze balans in vele EU-lidstaten nog steeds teveel aan de kant van 'zekerheid' ligt, met alle verstarring van dien. Gelukkig is Nederland al verder gekomen op de weg van flexicurity (waarbij nog wel van groot belang is dat het ontslagrecht wordt versoepeld). Het is in het belang van de hele EU dat deze balans ook in andere landen in de richting van meer flexibiliteit verschuift.
De Nationale Actieplannen, waartoe de Lissabonrichtsnoeren verplichten, en waarover gerapporteerd moet worden in Brussel (benchmarking) vormen daartoe een belangrijk instrument."
Manifest leest die rapportages en houdt u op de hoogte!
bron: vno-ncw.nl