Interview met Phillip Agee (*)
Jonah Gindin
Naast de recente ondoordachte anti-Chávez-commentaren in de Amerikaanse media en de dreigende verklaringen van een reeks belangrijke VS-regeringsfunctionarissen van zowel het ministerie van Buitenlandse Zaken als dat van Defensie onderkent Agee een meedogenlozer Amerikaanse strategie in Venezuela.
De vroegere CIA-agent Felix Rodrigues zei laatst op de televisie in Miami dat de VS een machtswisseling in Venezuela voor ogen hebben die mogelijk teweeggebracht wordt door geweld. Als voorbeeld noemde hij de moordpoging van de regering Reagan op de Libische leider Mohammar Khadaffi. Is een dergelijk scenario denkbaar voor een Amerikaanse interventie in Venezuela?
Bedenk wel dat wat Khadaffi betreft de Verenigde Staten hem ervan verdachten achter de bomaanslag op een Berlijnse discotheek te zitten en dat de aanval op Tripoli een vergelding daarvoor was. Chávez heeft de VS nog nooit zo geprovoceerd dus ik kan niet geloven dat de VS het punt bereikt hebben waarop ze hem of de president van een ander land zo schaamteloos uit de weg zouden ruimen. De Verenigde Staten zijn er slecht aan toe, slechter dan ik ooit meegemaakt heb, maar zo diep zijn we volgens mij nog niet gezonken.
Belangrijk voor Chávez en zijn Bolivariaanse beweging is dat zij altijd in het achterhoofd moeten houden dat de VS hun pogingen om de klok terug te draaien nooit zullen opgeven. De onbelemmerde toegang tot de buitenlandse natuurlijke rijkdommen, arbeid en markten maakt deel uit van de Amerikaanse opvatting over het veiligstellen van de Amerikaanse belangen.
Landen zoals die in Latijns-Amerika staan garant voor de welvaart in de VS.
Hoe meer regeringen met een nationalistisch element aan de macht komen die een eigen agenda voeren en hoe meer zij zich verzetten tegen het Amerikaanse neoliberale beleid, des te meer worden zij door Washington als een bedreiging gezien. Wat op het spel staat is namelijk de stabiliteit van het Amerikaanse politieke systeem en de bescherming van de leidende politieke klasse in de VS. De Venezolaanse bevolking zal dus moeten vechten voor haar overleving, net zoals de Cubanen dat al vijfenveertig jaar doen. Als de Verenigde Staten op de ingeslagen weg doorgaan zullen ze over vijfenveertig jaar nog steeds proberen het politieke proces in Venezuela te ontwrichten, net zoals zij maar blijven proberen de Cubaanse revolutie te vernietigen.
Presidenten zullen komen en gaan. Fidel heeft er nu negen overleefd. Het is dus van belang te onderkennen dat de Amerikaanse bemoeienis van permanente aard is. De Amerikaanse verdeel-en-heerspolitiek kan alleen maar falen dankzij voortdurende waakzaamheid, organisatie en eensgezindheid.
(*) Philip Agee is een voormalig CIA-agent die de inlichtingendienst in 1967 verliet nadat hij gedesillusioneerd was geraakt omdat de CIA handhaving van de heersende situatie in de regio voorstond. Agee: "Ik ging me realiseren dat de werkzaamheden van mijn collega's en mij in Latijns-Amerika neerkwamen op hetzelfde als wat daar al bijna vijfhonderd jaar plaatsvond: uitbuiting, volkerenmoord, enz. Toen ontstond het idee in mij, wattot dan toe ondenkbaar was geweest, om een boek te schrijven over hoe alles in zijn werk gaat." Het boek, 'Inside the Company: CIA Diary' was direct een bestseller en werd uiteindelijk in meer dan dertig talen vertaald (1). In 1978, drie jaar na de verschijning van het 'CIA Diary' begon Agee met een groepje gelijkgestemde journalisten met de uitgave van het 'Covert Operations Information Bulletin' (tegenwoordig 'Covert Action Quarterly'), als onderdeel van een "guerrilla-journalistiek" die gericht is op het onthullen van CIA-operaties en op de destabilisatie van deze inlichtingendienst. Het is niet verwonderlijk dat Agee's werk nogal agressieve reacties van de Amerikaanse regering en van de CIA in het bijzonder opriep, daarom verblijft hij sinds de 70er jaren buiten de VS, beurtelings in Duitsland en op Cuba. Momenteel vertegenwoordigt hij een Canadees chemiebedrijf in Latijns-Amerika. Lees ook: Philip Agee, 'CIA. Werkwijze, organisatie en machtsbereik van de Amerikaanse Geheime Dienst.' Vert: Nico Kuipers. Amsterdam Boek, Amsterdam, 1976, nvdv.
Bron: Znet, 31-3-2005, vertaling Frans Willems.