Realo Wouter Bos (boven), in navolging van Wim Kok (onder), probeert PvdA een meer liberale koers te laten varen. De historische rol van de sociaaldemocratie is uitgespeeld.
Toon Nagtegaal
Er is geen grond meer voor enige twijfel: de keuze van de Partij van de Arbeid, met Wouter Bos als voornaamste drijfkracht voor een regering met Balkenende, is sociaal en politiek een keuze naar rechts. De verdere afbraak van ieder sociaal element in de machtsstructuur van het kapitalisme, met als wetmatig bijverschijnsel het opduiken van oorlogen en neofascistische structuren. (deel 1 van 2)
De procedure is al tientallen jaren hetzelfde: vóór de verkiezingen verschijnen er uitgebreide politieke programma's die veel mensen kunnen onderschrijven. De verhalen van financiële meevallers zijn dan legio. Doch zodra de dames en heren de zetels hebben verdeeld verschijnen er, zoals nu ook weer, pas ontdekte financiële tegenvallers, vooral bij die ministeries die te maken hebben met sociale en medische problemen en het algemeen belang. Kenmerkend bij dit alles zijn de propagandaclubs die in de politieke propaganda zich manifesteren als dragers van de sociaaldemocratische tradities.
Als ogenschijnlijk een keuze tegen het neoliberale beleid ten gunste van de gevulde brandkasten van Balkenende en de VVD, maakte de PvdA-minister van Integratie en Wijkverbetering van het nieuwe kabinet, mevrouw Ella Vogelaar, bekend dat de officiële jaarlijkse huurverhoging per 1 juli 2007 nu slechts 1,1 procent mag bedragen. Tot vreugde van de diverse huurdersverenigingen. Overigens met de vraag in hoeverre ze blij kunnen zijn met het beleid van Balkenende-Bos c.s.
In de eerste plaats omdat die z.g. jaarlijkse huurverhoging, die voortvloeit uit de kapitalisering van het woningbeleid van de katholieke minister Bogaerts aan het einde van de jaren '60, een huurverhogingslawine tot gevolg had die zelfs voor Jan Modaal onbetaalbaar werd en die in feite altijd de bedoeling had en heeft die hogere huren te legaliseren.
Iedere bewoner van Amsterdam, trouwens in heel Nederland, heeft ondervonden dat de cijferij van de regering niets met de werkelijkheid te maken heeft. De huisjesmelkers van Nederland hebben heel wat wegen gevonden om de huren veel meer te laten stijgen. Doch afgezien hiervan. Dezelfde minister Vogelaar van de PvdA wil volgens de media 'de potentie' van de woonwijken aanboren. Wat ze hiermee bedoelt is niet duidelijk, maar deze dame heeft uitgevonden dat er 40 probleemwijken in Nederland zijn. Een verkiezing die trouwens door heel wat gemeentebesturen met het nodige wantrouwen wordt bekeken. Je zult maar tot de 'uitverkorenen' behoren.
Nogmaals, wat mevrouw Vogelaar bedoelt is niet duidelijk. Wel weten we uit de publicatie "Nul 20" van de huizenexploitanten van Amsterdam dat een aantal oud-PvdA-regenten bezig is met het oprichten van een "Buurtmanagement bv", een commerciële instelling die zich bezig gaat houden met het opsporen van problemen in wijken als nu in Amsterdam Zuid-Oost en Noord. Tot nu heeft het zich bezighouden op commerciële basis met problemen in de wijken zich beperkt tot deze wijken in Amsterdam. De kosten werden in hoofdzaak gefinancierd door twee projectontwikkelaars, de vroegere woningbouwverenigingen Rochdale en Eigen Haard, met een adviesraad waarin onder andere de huidige PvdA-minister van Binnenlandse Zaken, Guusje Ter Horst, en de voormalige Rotterdamse hoofdcommissaris van Politie, Hessing, zitten. De bedoeling is dat volgens het nieuw ontdekte gat in de markt de bv wordt ingezet als voorbeeld tot het scheppen van "superbuurten" in het hele land.
De doelstelling van het nieuwe buurtmanagement is onder meer het opruimen van "zwerfvuil".
Jarenlang heeft de gemeente Amsterdam geknaagd aan de gemeentelijke reinigingsdienst. Nog niet zo lang geleden organiseerde deze dienst tweemaal per week het ophalen van het afval van de bewoners. Ook voor het ophalen van het grote afval waren regelingen. Van dit apparaat bestaat vrijwel niets meer. In plaats daarvan heeft de gemeente in de meeste straten afvalbunkers van verschillende omvang geplaatst waarin bewoners hun vuil kunnen deponeren. Voor bejaarden en veel andere mensen vaak een moeizaam karwei.
Voor het grote afval is geleidelijk aan een situatie ontstaan waarbij veel mensen tijdens de minst bekende uren dit maar ergens deponeren in de hoop dat ooit iemand het weghaalt. Vuiltoerisme, nu nog ten laste van de stadsdelen.
Dat zwerfvuil is, zeker in Amsterdam, een probleem geworden. Maar het opereren van een commerciële, op winst gerichte controleclub, is het gevolg van dit beleid. Er valt niet aan te twijfelen dat het de bevolking zal zijn die voor de kosten opdraait.
Overigens is ook dit soort 'buurtmanagement' geen origineel idee. Via persoonlijke relaties vernamen wij dat in de Verenigde Staten en in Canada dit soort organisaties al geruime tijd opereren. Waarin de 'vrijwillige' medewerker zijn medeburgers beloert om door te geven wat zij volgens het buurtmanagement niet mogen doen.
Dat is nog niet alles. De wijkenfobie van onder meer minister Vogelaar krijgt wel een zeer merkwaardige inhoud als blijkt dat dezelfde minister alles in het werk stelt om de huursubsidie verder te beperken. Ook dat is al jaren het streven van rechts Nederland maar vormt nog steeds een groot probleem, juist in de wijken die mevrouw Vogelaar als haar 'carrière-wijken' heeft uitgezocht. Want zeker een miljoen mensen in Nederland kunnen de, mede door 'stadsvernieuwing' opgedreven, huren alleen betalen met een huurtoeslag.
Het streven van de minister betekent voor die gezinnen, maar ook voor de minder draagkrachtige alleenstaanden, een aanmerkelijke verhoging van de woonlasten die zeker het terugdringen van het daklozenprobleem in Nederland niet zal bevorderen. Al met al komt de 1,1 procent huurverhoging wel in een merkwaardig daglicht te staan. Evenals in vorige jaren een soort rookgordijn om de werkelijkheid te verbergen. Voor de belangenverenigingen van huurders en bewoners geen enkele reden om hun waakzaamheid te verliezen.
De grote vraag bij de huidige politieke ontwikkeling is: in hoeverre is de PvdA nog een groepering met een binding met de geschiedenis van de nationale en internationale arbeidersbeweging? (wordt vervolgd)