Bush en Barroso (vz. EU-commisie) bespreken plannen om westerse imperialistische heerschappij overeind te houden, ondanks groeiende onderlinge tegenstellingen.
Fred Goldstein, secretaris van de Workers World Party
Organisatiewerk door communisten in de Verenigde Staten vereist de vastbeberadenheid om tegen de stroom in te strijden tegen een heersende klasse die al meer dan dertig jaar in het offensief is tegen de arbeiders en onderdrukten. In deze geest heeft de Workers World Party geprobeerd, met de mogelijkheden die ze had en soms zelfs boven haar macht, tussen de vele strijdbewegingen die we voor de marxisten in de VS-politiek van cruciaal belang achten, te komen. (deel 1)
We nemen deel aan strijdbewegingen tegen racisme en nationale onderdrukking tegen o.a. politiegeweld en de doodstraf. We zetten ons in voor een anti-imperialistische en internationalistische lijn in de anti-oorlogsbeweging, terwijl we tegelijkertijd een brede eenheid van allerlei krachten proberen te smeden. We zijn speciaal geïnteresseerd in de groeiende oppositie tegen de oorlog binnen het leger. We zijn in de strijd voor de immigrantenrechten en de arbeiders zonder papieren gedoken die zich over de gehele VS uitspreidt. Dit zowel als deel van de klassenstrijd als van de strijd tegen nationale onderdrukking. We hebben hulp geboden bij de acties voor de vrijlating van politieke gevangenen, waaronder Mumia Abul Jamal, Leonard Peltier en de 'Cuban Five'.
We bestrijden de blokkade van Cuba en verdedigen zowel Venezuela als Iran en Noord-Korea tegen de Amerikaanse imperialistische agressie en verdedigen Zimbabwe tegen de Engels-Amerikaanse ondermijning. We hebben geholpen bij het organiseren van de onderdrukte arbeiders in hun strijd voor het opzetten van vakbonden, we hebben hulp geboden aan het arbeidersverzet tegen de opgelegde besparingen op de pensioenen en de gezondheidszorg, we hebben gevochten voor de rechten van vrouwen, homo's, lesbiennes en bi- en transsexuele mensen. In al deze strijdbewegingen zetten we ons in om op ideologisch vlak het marxisme en het communistisch perspectief hoog te houden.
Ik wil geen vals beeld schetsen of de invloed van de partij overdrijven. Deze vecht, net als alle progressieve organisaties in de VS, nog steeds voor het vergroten van haar invloed en zet zich in voor het opbouwen van een proletarische voorhoede. In plaats van talrijke voorbeelden van strijdbewegingen te geven wil ik liever de specifieke marxistische analytische fundering waarop de partij haar prognose baseert dat de strijd voor het socialisme in de VS gaat herleven, bediscussiëren. Deze ideeën vormen de kernconcepten die veel uitgebreider behandeld worden in het boek dat ik aan het schrijven ben over de 'Strijdbewegingen voor het socialisme in het post-sovjet tijdperk'.
De internationale context van de hedendaagse strijd wordt nog steeds bepaald door de ineenstorting van de USSR en Oost-Europa. Nog vóór deze aardverschuiving had China de socialistische weg al verlaten en stond het de kapitalistische productiewijze toe om te groeien en om de instituties van het socialisme aan te tasten. Met deze grote historische gok ten behoeve van de industriële ontwikkeling heeft het een 'open deur'-politiek toegepast met het toestaan van imperialistische investeringen.
Terwijl het socialistische kamp zich terugtrok veranderde India, het land
met de grootste bevolking ter wereld op één na, in 1991 zijn politiek van relatief gecontroleerd staatskapitalisme in een politiek die zich openstelde voor het IMF en buitenlands financierskapitaal en schoof dit land daarmee op naar economische integratie in het wereldimperialisme.
Bovendien verloren andere onderdrukte landen in de wereld - in het kielzog van de ineenstorting van de USSR, Tsjechië en de andere socialistische landen die het materiële fundament van het socialistische kamp vormden - alle mogelijkheden om de invloed van het imperialisme tegen te gaan en werden zij een makkelijke prooi voor de neoliberale penetratie.
Het gevolg was dat de laatste twintig jaar een bevolking van misschien wel drie miljard mensen snel blootgesteld werd aan imperialistische plundering en superuitbuiting. Van deze drie miljard mensen, zo schatten sommige burgerlijke experts, zijn er waarschijnlijk anderhalf miljard toegetreden tot de wereldwijde arbeidsreserve die door het financierskapitaal van de VS, Europa en Japan kan worden uitgebuit. (1)
De crisis van het Amerikaanse imperialisme in Irak heeft de fundamentele kwetsbaarheid van het Pentagon blootgelegd. Het symboliseert de militaire verzwakking van de positie van het Amerikaanse imperialisme zoals die zich op wereldvlak voordoet. In Afghanistan, Iran, Noord-Korea, Palestina, Libanon, Venezuela, Colombia, de Hoorn van Afrika en elders heeft Washington's onmacht om zijn militaire en economische dapperheid te gebruiken voor het overheersen van de volkeren van de wereld vergaande politieke effecten. Onze partij probeert de groeiende oppositie tegen de oorlog in de VS aan te wenden om de beweging van de fase van protest naar de fase van verzet te brengen.
Aan dit politiek-militaire proces ligt een fundamentele verschuiving in de kapitalistische wereldeconomie ten grondslag die geleidelijk de krachten vormt voor zowel de crisis van de arbeidersklasse als haar heropleving. In dit opzicht moeten we ons focussen op de sprong voorwaarts van de ontwikkeling van de productiekrachten en de nieuwe fase van de imperialistische economische expansie die goedmoedig 'globalisering' genoemd wordt.
Het belangrijkste resultaat van deze ontwikkelingen vanuit het gezichtspunt van de arbeidersklasse is de verschuiving in de internationale arbeidsdeling die zich de laatste tientallen jaren heeft voorgedaan. Als gevolg van de vooruitgang in de computerisering, communicatie en transport, internettechnologie en de ontwikkeling van software vervaagt de oude scherpe arbeidsdeling tussen de onderdrukte en de onderdrukkende landen gestaag.
Productie en diensten waren geconcentreerd in de imperialistische landen en de arbeiders en boeren in de onderdrukte landen hadden tot taak de imperialistische industriële machine te voorzien van grondstoffen en agrarische producten. Ze waren voornamelijk beperkt tot fysieke arbeid. Ze werkten in mijnen, op de plantages en boerenakkers voor de export-productie of in de havens, in de wegenbouw en aan het onderhoud van de infrastructuur. (wordt vervolgd)