Anna Ioannatou
Als je denkt dat naar het strand gaan in een land met één van de langste kustlijnen ter wereld en zo'n zes maanden zomer vanzelfsprekend is dan heb je het mis. Even een dagje naar het strand bijvoorbeeld voor de miljoenen Atheners die gedwongen zijn ook de zomermaanden door te brengen in de stad, die ook wel de 'woestijn van beton' wordt genoemd vanwege haar zeer lage percentage groen, wordt steeds moeilijker.
Niet alleen omdat de reis naar een strand een ware kwelling kan worden door het drukke verkeer en de badgasten in spe overwegend in hun eigen zweet baden, maar vooral doordat steeds meer Attische kustgebieden in de klauwen van de winstmakers terechtkomen.
Sinds 1999 werd de uitverkoop van hele kuststreken aan het particuliere kapitaal als iets vanzelfsprekends gebracht door de beide grote partijen (Pasok en Nea Dimokratia), maar ook gesteund in de gemeentebesturen door de kleinere meeloper Synaspismos, als iets noodzakelijks voor de op handen zijnde Olympische Spelen (2004). Toen de KKE (Communistische Partij) destijds de mensen ertoe opriep zich in te zetten voor het recht op openbare stranden, gratis voor het publiek en tegen de uitlevering aan het grote kapitaal, werd daarop gereageerd alsof de partij niet van deze wereld was...
In haar toespraak voor het parlement op 16 januari 2002 had Aleka Papariga, partijleidster, al voor deze ontwikkeling gewaarschuwd: "De ergste plannen worden werkelijkheid voor de kusten van de Saronische Golf via de grootscheepse privatisering van kust en havens terwille van intensief speculerend gebruik voor het toerisme."
Degenen die destijds voorstanders waren van de grote uitverkoop, die 'post-Olympisch gebruik' gedoopt werd, en die deze ook mogelijk gemaakt hebben, staan nu zogenaamd de bewoners bij in hun acties voor open stranden. Zo kwamen op 30 mei jl. bij een actie van bewoners voor vrije toegang tot stranden de partijleiders van Pasok en Synaspismos opdraven plus nog andere kaderleden en zelfs een burgemeester van de regerende Nea Dimokratia om mee te betogen tegen hun eigen beleid.
Dat beleid is natuurlijk de schuld van een paar rijke slechteriken, zeggen ze nu, waar zij als politici buitenstaan, aldus deze volksverlakkers. In de praktijk komen de ontwikkelingen erop neer dat grote delen van de kustgebieden gewoon dichtgaan voor het grote publiek (privéterrein) en dat voor andere delen hoge toegangstarieven moeten worden betaald en dat verder alles wat je consumeert peperduur wordt. De organisaties 'Militante Districts Samenwerking' en 'Samenspanning van krachten voor Athene' zetten weer acties op touw, net als vorig jaar, toen zij erin slaagden, uitgerust met spandoeken waarop stond "Open stranden, gratis voor het volk", de kassa's te sluiten waar de badgasten toegangskaartjes betaalden en de mensen een aantal uren gratis doorlieten.