Er was eens...

Anna Ioannatou

... een prachtig eeuwenoud woud op de berg Parnitha bij Athene, de laatste zuurstofbron voor de in een woestijn van cement naar adem snakkende Atheners. Hoe pathetisch dit ook mag klinken, in temperaturen van rond de 45 graden, zoals die van de laatste week van juni, zoekt men hetzij stranden (zie Manifest 12), hetzij verfrissend groen. Het één is nu geprivatiseerd duur en het ander bestaat gewoon niet meer.

Eind juni, net toen de hittegolf begon weg te trekken, braken er in veel delen van het land vrijwel tegelijkertijd bosbranden uit. Dit droeve beeld is al jaren 's zomers een vast element op het nieuws dat de kijker voorgeschoteld krijgt, gevolgd door commentaren van politici, die bol staan van de leugens over herbebossing. Het woud op de Parnitha heeft er zo'n 400-500 jaar over gedaan om woud te worden, maar het casino is gered...

Al eerder schreven we in Manifest over de kwestie systematische bosbranden in Griekenland, waarna het verbrande gebied geëxploiteerd wordt voor bouw (niet alleen huizen, voor de Olympische Spelen is er ook heel wat bosgebied in vlammen opgegaan).

Wie o wie heeft dat gedaan?

De bosbranden van de laatste week van juni zijn geen donderslag bij heldere hemel. De chaos, het gebrek aan coördinatie, de afwezigheid van een infrastructuur enz. enz. onthulden nogmaals het ontstellende milieuvijandige beleid van de regeringen van de afgelopen tientallen jaren, waarbij winstbejag en commercialisering via grondexploitatie de leidraad vormen. Beide grote partijen (de nu regerende Nea Dimokratia en de 'oppositionele' Pasok) weigerden kernpunten van artikel 24 van de Grondwet van 1975 toe te passen, zoals nationale bosregistratie en planning voor ruimtelijke ordening. Een korte opsomming moge de lezer de omvang van deze misdaad tegen het milieu duidelijk maken:

• 1979. De regering (Nea Dimokratia) probeert met een wet 25 miljoen stremma's (1 stremma = 1000 vierkante meter) bosgebied om te dopen in 'gras- en weidegebied', waarmee het recht op bescherming verloren gaat.
• 1987. De regering (Pasok) verklaart via een wet 45 miljoen stremma's bosgebied tot weideland.
• 1997-98. De minister van Landbouw (Pasok) probeert er een wetsontwerp door te krijgen, waarmee alles wat vóór 1974 in vlammen opging niet meer voor herbebossing in aanmerking zou komen. Ook schonk zij duizenden stremma's aan overtreders.
• 1999. De regering (Pasok) maakt een eind aan alle preventie en coördinatie voor bosbranden door de bosbrandweer te ontbinden.
• 2001. De regering (Pasok) herziet artikel 24 van de Grondwet en probeert zo miljoenen stremma's bosgebied niet meer als zodanig te erkennen.
• 2003. Dezelfde regering probeert nu via een wet deze bosvernietigende maatregelen toe te passen.
• Onder voorwendsel dat er nationaal geregistreerd moest worden werden in datzelfde jaar duizenden stremma's bosgebied aan overtreders geschonken, die er ondertussen al cement van gemaakt hadden (Griekenland is de enige lidstaat van de EU zonder nationaal kadaster!).
• 2004. De minister van Landbouwontwikkeling (Nea Dimokratia) waagt het via een circulaire de bosvernietigende wet van de Pasok toe te passen....
• Tot op heden telt de brandweer 4.500 man te weinig en heeft een gebrekkige materieeltechnische infrastructuur.
• 2007. De regering (Nea Dimokratia) neemt een nieuwe, nog rampzaliger herziening van de Grondwet aan.
• Hetzelfde jaar schrapt zij nog eens 30 procent van de lijst van bosgebieden op grond van een onwetenschappelijke studie.

Met de komende (vermoedelijk vervroegde) verkiezingen (gespeculeerd wordt in het najaar) krijgt het grote publiek een kans de verantwoordelijken te straffen. Of men dit zal doen is nog maar de vraag, want veel mensen denken nog altijd dat alles de schuld van de hitte is.