"(...) Niet in de reactionaire vakbonden werken, betekent de onvoldoende ontwikkelde of achterlijke arbeidersmassa's overlaten aan de invloed van de reactionaire leiders, aan de agenten van de bourgeoisie, aan de arbeidersaristocraten of de 'verburgerlijkte arbeiders' (zie Engels' brief van 1858 aan Marx over de Engelse arbeiders). Juist de absurde 'theorie', volgens welke de communisten niet mogen deelnemen aan reactionaire vakverenigingen bewijst ten duidelijkste hoe lichtvaardig deze 'linkse' communisten zich ten opzichte van het vraagstuk van de beïnvloeding der massa's opstellen en welk een misbruik zij maken met hun geschreeuw over de massa's. Als men de 'massa' wil helpen en de sympathie, de genegenheid, de ondersteuning van de massa's wil verwerven, mag men geen moeilijkheden vrezen, mag men niet bang zijn voor chicanes, voetangels, beledigingen en vervolgingen van de kant der 'leiders' (die als opportunisten en sociaal-chauvinisten in de meeste gevallen direct of indirect met de bourgeoisie en de politiek in verbinding staan) en moet men beslist daar werken, waar de massa's zijn. (...)"
Uit: De 'linkse stroming', een kinderziekte van het communisme, Lenin, 1920.