De noodklok
Door Henricus Azewijn
De noodklok
De dagelijkse afgang van zaken
de wereld onecht, helemaal omgekeerd
om er verantwoord een eind aan te maken
zolang het kapitaal de wereld regeert.
Geen politiek van dikke vrienden
hoewel een veeg lijf zó kan worden behouden
int het kapitaal alle soorten van tienden
blijft zijn belasting bij het oude:
het belast de mens in ieder milieu
zelfs bij een pathetische ontkenning
roept iemand wanhopig 'Mon Dieu!!'
niet in staat tot énige ontwenning...
Oranjegevoelig wordt het spel gespeeld
verwezen naar een gesundes Volksempfinden
wordt de grote onzin gestreeld
met glazen ogen, ben je blind, ver- of bijziende...
Voor iedereen gestreng dezelfde maat
gemeten in de volheid van het streven
voor het beheer van een sterke staat
waarin nauwelijks iemand kan overleven.
Dagelijks heeft de mens het verbruid
'geniet' hij van steun tot galgenmaal
en wordt herhaaldelijk de noodklok geluid
het geluid van het kapitaal...