Gedicht: Drie maal balen, twee betalen
Door Henricus Azewijn
Drie maal balen, twee betalen
Te veel eten, te veel vreten:
graantje, meergranen- en hondenbrood.
Met hart en ziel opengereten
gelooft de burger ongezond devoot.
Hij is gedoemd zich te verliezen
in geen keuze die de economie hem laat
krijgt hij zichzelf voor de kiezen
als hij in te weinig weelde baadt.
Een zonnig gepraat over het alweer
over geschiedenis die zich herhaalt
over het tekort aan steeds meer
als de burger van z'n graantje baalt.
Drie maal balen, twee betalen
aan iedere balie, aan ieder loket
om zijn gram grimmig te halen
tot hij een ons weegt conform de wet.
Maag en darm en nóg meer klachten
over zijn gewicht op grote schaal
om het leed even te laten verzachten
spreekt iemand ergens zijn taal.
Tot de burger als mens uit zal sterven
zijn soort ophoudt te bestaan
hij zijn eetlust niet meer kan laten bederven
op zijn pelgrimstocht naar de maan.