Rusland heeft besloten de militaire samenwerking met de NAVO te staken wegens het conflict over Georgië en wil niet langer meedoen aan gemeenschappelijke militaire programma's met de NAVO. Het land heeft genoeg van de 'cynische' opstelling van het bondgenootschap. De NAVO toonde weer eens haar ware gezicht. Het bondgenootschap houdt Georgië de hand boven het hoofd, hoewel dat land de oorlog is begonnen. De VS en de NAVO speelden achter de schermen al jaren een dubieuze rol en kunnen worden gezien als stimulerende krachten achter de inval van Georgië in Zuid-Ossetië. Rusland wil geen nieuwe Koude Oorlog, maar de NAVO doet er alles aan om de spanningen op te voeren. De NAVO-landen verlenen Georgië steun, niet alleen met 'humanitaire' goederen maar ook bij de (her)opbouw van zijn leger, dat flink geleden heeft onder de Russische aanval. Daarmee gooit de NAVO alleen maar olie op het vuur. Moskou is ook woedend dat de NAVO nog steeds van plan is Georgië op den duur toe te laten als lid van het bondgenootschap. De strijd tussen Rusland en de VS/NAVO - met op de achtergrond ook de EU - weerspiegelt de veranderende mondiale krachtsverhoudingen. Rusland krijgt in deze kwestie steun van het merendeel van de landen uit de regio. Op de foto: demonstratie op Times Square in N.Y. op 18-8-2008. Zie ook petitie op de website www.ncpn.nl (Foto International Action Center)
Rainer Rupp
De laatste dagen in de Kaukasus zijn "een test" geweest en hebben "de grenzen van de Amerikaanse macht in het post-Irak tijdperk aangetoond", klaagde het Amerikaanse nieuwsblad Time op maandag 11 augustus jl. over de ontwikkelingen in en om Georgië. De Russische aanval moest gezien worden als "een directe uitdaging aan de VS, de EU en de NAVO, waardoor de oude confrontatie tussen de tegenstanders uit de Koude Oorlog weer opleeft."
Hier vergist het weekblad zich toch en daarmee ook het gros van de gelijksoortige berichten in de media van de VS. De aanvalsoorlog van de Amerikaanse 'Democracy'-voorpost in de Kaukasus, Georgië, op Zuid-Ossetië en Abchazië is veel meer een uitdaging voor de toch al door de verschillende belangen in Afghanistan zeer verzwakte NAVO, en daarmee ook met name een uitdaging voor de Europese Gemeenschap.
Terwijl veel Amerikanen in dit Georgisch-Russische conflict de allang gewenste kans voor een nieuwe Koude Oorlog zien - vicepresident Dick Cheney dreigde: "de Russische agressie mag niet onbeantwoord blijven" en presidentskandidaat John McCain eiste "directe stappen van de NAVO tegen Moskou" - reageerde het 'oude' Europa bedachtzaam, tot ergernis van de haviken in Washington. Elke provocatie vermijdend riepen Parijs, Berlijn en Rome beide kanten op tot het staken van de gevechten en tot het terugkeren naar status quo ante bellum, aldus naar de posities van voor het begin van de Georgische agressie.
In tegenstelling tot Washington, stuurde het 'oude' Europa niet aan op een confrontatie, maar ingegeven door de concrete doelstellingen van de energie- en industriepolitiek blijft het inzetten op samenwerking met de 'strategische partner' Rusland, zoals de Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken, Franco Frattini op maandag 11 augustus aangaf. Bijzonder sterk geïrriteerd leken de 'oude' Europeanen door het feit dat de moorddadige aanval van het russofobe regime van Georgië, met als doel de verdrijving van de meeste Russische staatsburgers uit Zuid-Ossetië, op zijn minst werd geduld door de VS, maar waarschijnlijk in overleg gepleegd. En dat zonder ook maar enigszins rekening te houden met de Europese belangen.
De Amerikanen kunnen echter tevreden zijn met de 'nieuwe' Europeanen, die in hun haat tegen de Russen met elkaar wedijverden in het verder opstoken van het vuur van Michael Saakasjvili's propagandaslag tegen de gemene en gevaarlijke beren in het Kremlin. Na ruggespraak met Washington brachten de regeringsleiders van Polen, Oekraïne en de drie Baltische Staten een demonstratief solidariteitsbezoek aan de vermeende Georgische slachtoffers van de Russische agressie. Daarvoor hadden de vijf presidenten in een gemeenschappelijke verklaring de EU en de NAVO dringend verzocht "zich tegen de uitbreiding van de imperialistische en revisionistische politiek van Rusland" uit te spreken. Bijna tegelijkertijd verklaarde aan de andere kant van het Europese politieke spectrum de Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken Frattini: "in Europa wordt geen anti-Russische coalitie gesmeed" en Italië "bevindt zich dichter bij Poetin's positie".
Bron: junge Welt, 14-8-2008, vertaling Maarten Muis.