Anna Ioannatou
"De huidige economische recessie oftewel crisis is het resultaat van een kapitalisme dat als een casino functioneert. Zij is het gevolg van een mislukt beleid van neoliberale regeringen. Het gaat slechts om een crisis van de financiële en kredietsector waarop geen overheidscontrole is. Het probleem is het winstbejag van de banken waar het industriekapitaal hand in hand met de werkende klassen tegen moet strijden".
Dit is een greep uit de vele uitspraken die in het medialandschap te horen zijn en aangeduid worden als oorzaken van de recente wereldwijde economische troebelen. Het kapitalisme op zich is er uiteraard geen schuld aan, alleen de manier waarop het functioneert in bepaalde sectoren, of het komt door slecht beheer, zo luidt de boodschap.
Volgens de Griekse regering loopt de zaak niet uit de hand in het land, alleen - nou ja - zal er een golf van ontslagen komen en het is wel vervelend voor het bedrijfsleven dat de mensen steeds minder geld uitgeven. Wat moet je doen om de mensen aan het kopen te krijgen? Dit kost wel enige hoofdbrekens. Verder werd besloten de bankiers met een pakketje van 28 miljard euro te steunen, iets dat ongetwijfeld het Griekse volk ten goede komt, aldus de redenering. Dit pakket is toch in het verkeerde keelgat geschoten, want steeds meer mensen stellen de simpele vraag: als we om een beter loon en betere sociale voorzieningen vragen, is het antwoord dat er geen geld voor is, dat de economie het niet kan dragen. Maar voor banken blijken er zomaar 28 miljard vrijgemaakt te kunnen worden. We worden belazerd!
"Al diegenen die getroffen worden moeten in de tegenaanval. Het hele beleid verwerpen in de wetenschap dat veel maatregelen die in naam van de crisis worden genomen al van tevoren waren besloten", aldus Aleka Papariga, secretaris-generaal van de Griekse Communistische Partij, KKE, tijdens het parlementaire debat over de crisis.
Achter het hele gebeuren staat een oude fundamentele tegenstelling van het kapitalisme: sociale rijkdom wordt geproduceerd door de meerderheid van de bevolking en de vruchten ervan geplukt door de 'happy few'.
Ondanks het besef dat het enige geneesmiddel bestrijding van de oorzaak is en niet alleen van de symptomen, kwam de KKE toch met een wetsvoorstel tot steun aan de laagste inkomens. Duurte kan niet bestreden worden met 'prijsobservaties' en 'gentlemen's agreements', maar door een georganiseerd tegenoffensief van de bevolking. In de motivatie op het wetsontwerp onderstreept de KKE o.a. het volgende: "De duurte is niet het gevolg van een verkeerd beheer, maar is nog eens een instrument tot herverdeling van de maatschappelijk geproduceerde rijkdom ten bate van de kapitaalkrachtigen. Het gaat dus om een georganiseerde aanval op het volksinkomen terwille van nog meer superwinsten voor het grote bedrijfsleven. ... Het regeringsbeleid kan de duurte niet alleen niet bestrijden, maar stimuleert die zelfs in naam van de concurrentie. De bewering dat de concurrentie prijsverlagend zou werken is een enorme leugen gebleken. Daarentegen creëert de kapitalistische concurrentie monopolies en kartels die de markt controleren en het prijsniveau bepalen. ... Dit werd bewezen door de sprongsgewijze stijging van de olieprijzen, waardoor de winsten van de grote oliebedrijven dehoogte inschoten en het tweede kwartaal van 2008 een stijging van 40 procent te zien gaf. In ons land liepen de winsten van twee bedrijven - ELPE en Motor Oil - op tot 548 miljoen euro in de eerste helft van 2008, een stijging van 18,3 procent. De al jaren toegepaste bezuinigingen leidden tot een gestage vermindering van de koopkracht van loonafhankelijken en gepensioneerden..."
Zeker niet alleen in Griekenland, zult u meteen zeggen. Het verschil tussen de landen met eenzelfde sociaaleconomisch systeem is dan ook alleen een verschil in de mate waarin een verschijnsel zich voordoet, in de manier waarop, maar niet een wezenlijk verschil. Kansen te over voor de bevolkingen van kapitalistisch georiënteerde landen om eindelijk het verband te zien tussen sociale afbraak, maatschappelijke verloedering, slecht voedsel (of eventueel geen voedsel), milieurampen en het feit dat een numeriek kleine bovenlaag alle rijkdom incasseert.
Geen nieuws onder de zon dus in Griekenland, ook al laat die zich hier veel zien!