Vorig jaar was het nog een financiële crisis die zich in de Verenigde Staten voordeed. Inmiddels is het een wereldwijde crisis van de gehele economie geworden. Een crisis die inherent is aan het economische systeem dat kapitalisme heet. De onoplosbare tegenstelling binnen dit maatschappelijke systeem is dat er steeds meer moet worden geconsumeerd om de voortdurende stroom van producten af te zetten. Er moet dus voldoende koopkracht zijn anders treedt overproductie op. Tegelijkertijd willen de kapitalisten de arbeidskosten, met name de lonen, zo laag mogelijk houden. Want zij willen zoveel mogelijk winsten binnenhalen waardoor de koopkracht voortdurend onder druk staat.
Na de kredietzeepbel is ook die van de zichzelf regulerende vrije markt uiteengespat. De pleitbezorgers van dit neoliberalisme roepen nu om het hardst dat de door hen zo verfoeide staat moet bijspringen. Het is dus de belastingbetaler die de problemen van de veroorzakers van de crisis mag oplossen. Het is zoiets als de roulettespeler in het casino die op een avond flink verliest. Vervolgens vraagt hij aan Wouter Bos om zijn verlies te dekken en hem ook nog speelgeld voor de volgende avond te geven.
Tegelijkertijd gaat de opbouw van de Europese staat gewoon door. In 2005 zei de bevolking van Frankrijk en Nederland nee tegen de Europese grondwet. Het waren de Ieren die dit jaar diezelfde grondwet, die geen grondwet meer mag heten, wegstemden. Zij waren de enigen die dit deze keer mochten doen, want de andere regeringen durfden het niet aan om dit aan hun bevolking voor te leggen. De bevolking binnen de EU ziet immers dat Europa hun weinig goeds zal brengen. Er ontstaat steeds meer verzet tegen o.a. de Lissabonagenda en de flexicurity.
Het is tegen deze achtergronden dat de NCPN moet besluiten over deelname aan de verkiezingen voor het Europees Parlement volgend jaar juni. Moet de partij hier zijn energie insteken? Is het organisatorisch en financieel mogelijk? Het partijbestuur zegt op deze vragen volmondig ja. Het zal een hele toer worden maar communisten gaan uitdagingen niet uit de weg. Of zoals Che Guevara het zei: "Laten we realistisch zijn en het onmogelijke realiseren".
Het partijbestuur heeft intussen een verkiezingscommissie benoemd die o.a. een verkiezingsconferentie zal voorbereiden waarop de partij uiteindelijk zal beslissen over deelname, kandidatenlijst en verkiezingsprogramma. Deze conferentie zal eind januari of begin februari van volgend jaar worden gehouden. Ondertussen roepen we afdelingen, partijleden en sympathisanten op om al te beginnen met de voorbereidingen voor het verzamelen van de 30 handtekeningen per kiesdistrict.
Laten we aan de slag gaan om het communistische geluid weer te laten horen. Laten we aan de slag gaan om het echte alternatief aan te bieden. Gezamenlijk aan de slag in de sfeer van de leus die de afgelopen weken overal hoorbaar was: 'Yes we can'.
Oproep partijbestuur zaterdag 8 november 2008.