Op vrijdag 2 januari is Brun Hofstra uit Tijnje overleden. Zeventig jaar; in februari zou hij eenenzeventig zijn geworden. Hij sukkelde al een aantal jaren met zijn gezondheid en na weer een herseninfarct is hij niet meer bijgekomen. Waarom sta ik bij dit overlijden stil? Brun Hofstra was een markante persoonlijkheid. Zeker in zijn woonplaats en omgeving, de gemeente Opsterland. Bekend als zelfstandig winkelier en communist. Zeker in ons land niet een veel voorkomende combinatie. Brun Hofstra stak zijn principes nooit onder stoelen of banken. Op een rustige, maar toch gedreven wijze. Maar nooit opdringerig. Vanuit zijn rotsvaste overtuiging dat het socialisme uiteindelijk toch zal moeten overwinnen en dat daarvoor een strijdbare en principiële communistische partij onontbeerlijk is, heeft hij alle stormen en tegenslagen in de communistische beweging kunnen doorstaan. Als lid van onze partij, de NCPN, vanaf de oprichting en voortkomend uit de teloorgang van de CPN, is hij tot het laatst actief geweest, ondanks zijn zwakke gezondheid. Een paar maanden geleden nog, toen hij met zijn Opsterlandse partijgenoten partijpamfletten bij de Sociale Werkvoorziening in Drachten verspreidde. Brun Hofstra stond altijd klaar als er een beroep op hem werd gedaan. Deze, in zijn omgeving geziene figuur, deze trouwe communist, doorzetter en volhouder, deze innemende en bescheiden man, is er niet meer. Na de plechtigheid en de klanken van de Internationale is hij op woensdag 7 januari gecremeerd. Als een communist waarop je kunt bouwen, die in staat is, ondanks tegenslagen principes hoog te houden, was hij, blijft hij een voorbeeld. Brun, we zullen je missen.
Rinze Visser