De banken- en financiële crisis ontwikkelt zich tot een wereldwijde economische crisis. Deze crisis is het resultaat van het kapitalistische maatschappijmodel. De wereldwijde overproductie had zich verscholen achter een gigantische groei van het krediet en een door schulden gefinancierde consumptie in de VS. Nu maken we de uitwerking mee. Daarmee stort ook het huidige groeimodel in van het mondiale kapitalisme, waarin de consumptie en de winsten in de VS als locomotief fungeerden voor de totale wereldeconomie.
Nu moet de reddende hand van de staat het vermogen van de rijken zekerstellen. Met hun reddingsprogramma's voor de banken wentelen de regeringen de kosten van de financiële crisis af op de samenleving. Middels het verlagen van de productie, het invoeren van tijdelijk werk en de vernietiging van arbeidsplaatsen reageert de industrie op de crisis.
Nu begint het debat over de vraag of het kapitaal de kosten van de crisis mag afwentelen op de maatschappij of dat een progressieve uitweg bevochten kan worden.
Wij zullen ons met dit politieke en maatschappelijke conflict offensief bemoeien. Want door de financiële crisis zijn niet alleen de grote banken ingestort, maar ook het gehele ideologische, politieke en economische concept van het neoliberalisme staat ter discussie. De Lissabon-strategie is mislukt en het Stabiliteitspact niet meer dan een stuk papier.
Deze crisis roept fundamentele vragen op over de maatschappijstructuur.
De tijd is rijp om in Europa de socialistische toekomstvisies sterker te ontwikkelen.
In de discussies die voor ons liggen oriënteren wij ons op de strijd voor een economie die de mensen dient.
Betalen moeten diegenen die zich aan de financiële excessen in de afgelopen jaren verrijkt hebben: de financiële concerns, de investeringsfondsen en de superrijken. Zij drongen eropaan dat hun kapitaalsvermogen steeds sneller, hoger en riskanter belegd werd.
De belastingkortingen van de afgelopen jaren voor de topinkomens en de winsten, evenals de begunstiging van financiële investeringen, moeten teruggedraaid worden. Winsten, hoge inkomens en vermogens moeten progressief worden belast.
De btw op de dagelijkse boodschappen en de belasting van lage- en middeninkomens moeten worden verlaagd.
Voor een milieuvriendelijke economie die de mensen dient zijn ongetwijfeld investeringen nodig in de ombouw van het huidige productie- en consumptiemodel, d.w.z. investeringen in energiebesparing en een milieuvriendelijke energieopwekking, ter reducering van de uitstoot van giftige stoffen en het zuiniger gebruik van grondstoffen in het openbaar vervoer, in de lokale infrastructuur, in de gezondheidszorg en het onderwijs.
Aan deze doelen moeten de miljarden die nu over de hele wereld zwerven op zoek naar de meest winstgevende investering, een bijdrage leveren:
Voor het doorvoeren van een alternatieve politiek is het in gemeenschapshanden brengen van de banken en de financiële concerns noodzakelijk, met andere woorden controle door maatschappelijke vertegenwoordigers - gemeenten, middenstand, vakbonden, consumenten - en milieubeweging, beweging van kritische globalisten, vredesbeweging, Derde Wereldbeweging, zij die vanuit de basis verkozen zijn en een ander economisch beleid voorstaan.
De pensioenen mogen niet meer aan het spel op de beurzen worden uitgeleverd. Noodzakelijk is de terugkeer naar publieke sociale verzekeringssystemen, gebaseerd op solidariteit. Deze kunnen worden versterkt als ook winsten en vermogens ter financiering worden aangewend. De pensioenen uit deze systemen moeten minstens zoveel worden verhoogd dat ze boven de armoedegrens liggen.