James Cogan
Reeds enkele dagen na het aantreden van de regering-Obama, heeft ze al duidelijk gemaakt dat ze de oorlog om het Afghaanse volk te onderwerpen zal opvoeren, dat ze de aanvallen op doelen in Pakistan zal verhevigen, en met de bezetting van Irak zal doorgaan voor onbepaalde tijd. (Obama laveert allang niet meer tussen kiezer en leger, zoals de Volkskrant op 6 februari jl. nog beweerde, nvdr).
Een brute escalatie van het militaire geweld in Afghanistan door de Verenigde Staten wordt voorbereid, plus een verbreding van het conflict in de regio. Obama kwam, na een twee uur durende vergadering met zijn stafchefs, met de belofte dat het leger ervan verzekerd kon zijn dat het de middelen en de steun zou krijgen om door te kunnen gaan met de oorlogen die nu door de Amerikanen gevoerd worden. Hij vertelde journalisten dat hij spoedig "enkele moeilijke besluiten" zou aankondigen, die ten aanzien van Irak en Afghanistan genomen zouden moeten worden.
De essentie van die besluiten werd op 27 januari jl. duidelijk in de verklaring van de minister van Defensie, Robert Gates, voor de defensiecommissieleden van de Senaat en Huis van Afgevaardigden. De keuze van Obama voor Gates gaf al ondubbelzinnig de verloochening aan van de campagne-uitspraken, waarin hij appelleerde aan de anti-oorlogssentimenten van het Amerikaanse volk. Gates diende de afgelopen twee jaar op dezelfde post bij de regering-Bush en gaf leiding aan de escalatie van de oorlog in Irak van begin 2007 tot begin 2008.
Gates vertelde de senatoren: "Er is weinig twijfel over dat onze grootste militaire uitdaging nu Afghanistan is. Jullie weten dat de Verenigde Staten de laatste maanden het zwaartepunt op Centraal-Azië gelegd hebben. President Obama heeft duidelijk gemaakt dat Afghanistan onze overzeese militaire prioriteit moet zijn." ... "de oorlog in Afghanistan zal langdurig en moeilijk worden." "Op zijn minst vijf jaar, tot 2014."
Een toename van Amerikaanse slachtoffers zou waarschijnlijk zijn, vanwege het opvoeren van de strijd tegen de verzetsgroepen, bestaande uit aanhangers van het vroegere Taliban-regime en andere islamitische groeperingen.
Gates benadrukte dat, terwijl de nieuwe regering de acties in Centraal-Azië opvoert, er geen plannen zijn om uit Irak te vertrekken. Hij waarschuwde voor de situatie dat daar het verzet tegen de Amerikaanse troepen weer zou kunnen oplaaien ... "We krijgen nog zware tijden voor onze troepen". Gates benadrukte: "Ook als we gevechtseenheden volgens het 16-maanden schema, dat Obama in de verkiezingscampagne beloofde, terugtrekken uit Irak, zal er daar nog een behoorlijke troepensterkte gedurende meerdere jaren aanwezig moeten blijven."
Hij zei de commissieleden dat Obama zo snel mogelijk een 30.000 man sterke aanvullende troepenmacht naar Afghanistan gaat sturen. De eerste van de vier gevechtseenheden, die het afgelopen jaar door generaal David Mc Kiernan (commandant van de Amerikaanse en NAVO-troepenmachten in Afghanistan) gevraagd zijn, is inmiddels al gestationeerd in gebieden ten oosten van Kaboel. Van de 10e Berg Divisie zijn 3500 man operationeel in de provincies Wardak en Logar.
Analisten voorspellen dat Obama het 2e korps mariniers halverwege de lente naar Afghanistan zal sturen. Een andere marinierseenheid zal halverwege dezomer volgen, en de rest vóór eind 2009. Het opvoeren van de gevechten zal niet tot Afghanistan beperkt blijven.
De dominante etnische Pashtun-opstandelingen hebben veilige schuilplaatsen en krijgen steun van de Pashtun-bevolking in de FATA-gebieden (Federally Administrated Tribal Areas) in Pakistan. De troepen van de Verenigde Staten en de NAVO zijn niet in staat om de dagelijkse overvallen op hun stellingen in Zuid-Afghanistan, door het Afghaanse verzet, te voorkomen. Evenmin kan voorkomen worden dat het verzet zijn bewapening en strategische posities kan verstevigen.
De vastberadenheid van Obama om Afghanistan onder Amerikaanse controle te krijgen, zal betekenen dat er op grote schaal aanvallen op het FATA-gebied, en zelfs verder in Pakistan, uitgevoerd zullen gaan worden. Gates zei dat het onmogelijk was om de betreffende gebieden in Afghanistan en in Pakistan gescheiden te houden, vanwege het feit dat de grens daar zo lek is als een mandje. Hij liet er geen twijfel over bestaan dat de Verenigde Staten de luchtaanvallen op die gebieden zullen voortzetten, onder voorwendsel dat hun doelen Al Qaeda-bolwerken zijn. De tegenstand van de Pakistaanse regering en het Pakistaanse volk zal daar niets aan veranderen.
Het hoofdmotief voor de invasie van Afghanistan in 2001 was niet het terrorisme bestrijden, maar een bruggenhoofd in Centraal-Azië te krijgen om de Amerikaanse invloed in de grondstoffenrijke voormalige Sovjet-republieken uit te breiden. Tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen van vorig jaar fungeerde Obama als spreekbuis van het Amerikaanse establishment, dat vond dat door de bezetting van Irak Centraal-Azië teveel onder de economische- en politieke invloedssfeer van Rusland en China (Manifest schrijft regelmatig over de groeiende invloed van bijvoorbeeld de Sjanghai Cooperation Organisation - SCO, nvdr) begon te komen (Afghaanse bronnen meldden dat de VS ook de groeiende Europese invloed willen indammen. Zie ook verder in dit artikel, nvdr). Om deze ontwikkeling terug te draaien moest het Amerikaanse accent opnieuw op Afghanistan komen te liggen.
Onder het mom van het veiligstellen van de aanvoerroutes voor de zich uitbreidende troepenmacht van de Verenigde Staten, vindt er druk diplomatiek overleg plaats over toegangsrechten en militaire bases in Centraal-Aziatische staten zoals Kazachstan en Oezbekistan. Momenteel komt het overgrote deel van de bevoorrading van de legers van de Verenigde Staten en de NAVO via de grensovergangen met de FATA-gebieden (Pakistan), waar er steeds meer overvallen door opstandelingen plaatsvinden.
Volgens de NAVO-top op 26 januari jl. heeft de Russische regering aangekondigd dat er toestemming verleend zal gaan worden om de bevoorrading van de Amerikaanse- en NAVO-troepen in Afghanistan over Russisch grondgebied en door het Russische luchtruim te laten verlopen. (Inmiddels zijn de spanningen tussen Rusland en de VS weer opgelopen nu de regering in Kirgizië van plan is de belangrijkste VS-luchtmachtbasis 'Manas' in het gebied te sluiten, nvdr).
De verklaring van Gates wijst op een verandering in de relatie tussen de Verenigde Staten en de marionetten-regering onder president Hamid Karzai in Kaboel. De regering van Bush rechtvaardigde de bezetting van Afghanistan met 'het bestrijden van het terrorisme', met voortdurende verwijzingen naar 'het brengen van democratie', 'ontwikkeling van het land' en 'mensenrechten' voor de bevolking van Afghanistan. Gates liet deze uitgangspunten vallen, namens Obama. Hij vertelde de senatoren: "Als we onszelf ten doel willen blijven stellen om voor hen een soort Walhalla te creëren, dan verliezen we dat ... omdat niemand ter wereld zoveel tijd, zoveel geduld, of zoveel geld heeft om eerlijk te zijn." Het beleid in Afghanistan van de regering-Obama zou men als een gewelddadige 'Real-Politik' kunnen karakteriseren.
De regering van president Karzai werd in kringen van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten regelmatig belachelijk gemaakt, vanwege z'n interne corruptie en het gebrek aan enige steun onder de Afghaanse bevolking. Een belangrijke reden voor het verminderen van het enthousiasme van de Amerikaanse regering voor hun marionet Karzai, was de openlijke kritiek die Karzai had op de Amerikaanse luchtaanvallen, die aan veel Afghaanse burgers het leven kostte.
De regering-Obama is zeker van plan om het bloedvergieten daar nog verder op te voeren en duldt geen tussenkomst van de door de Amerikanen in het zadel geholpen regering. De New York Times berichtte op 28 januari jl. dat Obama een campagne zou steunen om Karzai weg te krijgen tijdens de presidentsverkiezing, die later dit jaar in Afghanistan gepland is (Uitspraken van de Amerikaanse marionet in de NAVO, een van de Nederlandse schoothondjes, De Hoop Scheffer, wijzen daar ook op, nvdr).
Het alternatief voor het streven naar een sterke centrale regering is het 'Iraakse model'. De commandant van de Amerikaanse troepen in Irak, generaal David Petraeus, heeft z'n commandanten in speciale gebieden in Irak opdracht gegeven om opstandige leiders om te kopen en ze te laten overlopen in ruil voor geld en een bepaalde machtspositie. Via bronnen, dichtbij de regering-Obama, vernam de New York Times dat op overeenkomstige manier ... "het zou werken met provinciale leiders, als alternatief voor een centrale regering in Afghanistan, en dat de economische ontwikkeling en de opbouw van het land aan Europese bondgenoten overgelaten konden worden, zodat de Amerikaanse troepen zich volledig zouden kunnen wijden aan het gevecht tegen de opstandelingen." Dit beleid zou grotere spanningen tussen de Verenigde Staten en de Europese grootmachten kunnen opleveren. Gates riep de NAVO-lidstaten op om hun verantwoordelijkheid te nemen en meer troepen en middelen voor de oorlog in Afghanistan te leveren. Zelfs met 30.000 Amerikaanse soldaten erbij zal de bezettingsmacht nog onderbemand blijven.
Gates vertelde de senatoren dat hij sceptisch is óf het Amerikaanse leger wel voor voldoende versterking kan zorgen bovenop het aantal dat reeds door generaal Mc Kiernan gevraagd was, temeer daar de bezetting van Irak nog gaande is en er een economische recessie woedt.
Tijdens de Bush-periode wezen NAVO-lidstaten als Duitsland, Frankrijk, Italië en Turkije herhaaldelijk verzoeken van de Verenigde Staten, om hun betrokkenheid in Afghanistan te vergroten, af. Ze zullen nu moeten beslissen hoe ze op verzoeken van de regering-Obama zullen reageren. Een BBC-correspondent zei afgelopen dinsdag: "Als de NAVO-bondgenoten nu niet bijspringen, zullen de verhoudingen op de langere termijn ernstig geschaad worden, in de zin van een verwijdering tussen de Verenigde Staten en Europa. Deze kwestie is dringend, daar het een mogelijke vertroebeling kan veroorzaken op de NAVO-top tijdens de viering van de 60e verjaardag, die begin april gehouden zal worden."
Miljoenen Amerikanen zijn ertoe overgegaan om op Obama en de Democraten te stemmen vanwege de illusie dat ze daarmee zouden kunnen breken met de militaristische en neokoloniale interventies die de jaren van Bush kenmerkten. In plaats daarvan zitten ze nu met een regering die even vastbesloten is als die van Bush bruut militair geweld te gebruiken om de strategische en economische belangen van het Amerikaanse imperialisme te verdedigen.
Voor dit doel zullen vele duizenden Afghaanse en Pakistaanse slachtoffersvallen, en vele honderden of duizenden Amerikaanse soldaten sneuvelen.
Deze realiteit onderstreept niet alleen het valse kenmerk van 'democratie' in de Verenigde Staten, maar geeft de noodzaak aan om te breken met de twee grote partijen van het Amerikaanse imperialisme en de noodzaak dat de werkende klasse zich heroriënteert op een socialistisch en internationalistisch programma.
Bron: 29 januari 2009. Vertaling vanuit het Engels: Ardengo Persijn.