"(...) Welke verschillen er ook zijn tussen 1952 en nu, het kapitalisme zal altijd trachten zijn tegenslagen, recessies, crises, op het inkomen en het levenspeil van de arbeidende bevolking te verhalen; om de winsten te beschermen, de bewapeningsuitgaven op te voeren. Dat is zo oud als het kapitalisme zelf! In de vijftiger jaren werd nog de grote leugen gebruikt dat de bewapening opgevoerd moest worden, omdat de Russen elk moment konden aanvallen... Nu doet men als men de bewapeningslasten wil verhogen er meestal het zwijgen toe om deze lasten buiten elke discussie te plaatsen. De CPN stelde toen net als nu aan de orde de absurditeit van het verband dat werd gelegd tussen verhoging van de bewapening en het bevorderen van de werkgelegenheid en noemde toen net als nu het gevaar voor de vrede en de veiligheid van ons land. Juist diegenen die ook nu weer de bewapeningsuitgaven plaatsen in het raam van het bevorderen van de werkgelegenheid, door te redeneren over het aantal arbeidsplaatsen en manjaren dat de aanschaf van atoomstraaljagers oplevert, zouden lering moeten trekken uit de toestand in de vijftiger jaren. De verhoging van de bewapeningslasten was toen één van de voornaamste oorzaken van de snelle terugloop van de werkgelegenheid. Een andere belangrijke ervaring uit de strijd voor werk in het begin van de vijftiger jaren, is het feit dat deze akties zoveel resultaat opleverden. Miljoenen werden uitgetrokken voor werkgelegenheidsobjecten, wat niet alleen betekende dat de aktievoerende werklozen zelf aan de slag konden maar ook vele andere werklozen in het noorden van ons land. Een groot aantal werken kon plotseling worden uitgevoerd, wat een flink aantal dorpen voorzieningen opleverde, die dóór de bevolking al jaren noodzakelijk werden geacht. (...)"
Uit: 1952. De omgekeerde stakingen in Friesland, uitgave CPN-Friesland, 1979.