Redactie buitenland
Het Europees Parlement ging op 16 september jl. akkoord met de herbenoeming van de Portugees José Manuel Barroso als voorzitter van de Europese Commissie. Van de aanwezige parlementariërs stemden er 382 voor en 219 tegen. Er waren 117 onthoudingen.
De stemming was geheim. Maar de meeste Nederlandse Europarlementariërs hadden wel vooraf aangekondigd hoe ze zouden stemmen. Die van CDA en VVD waren voor Barroso. De leden van de PVV, PvdA, D66, Groenlinks en SP zouden tegenstemmen.
Barroso werd al in juli unaniem voorgedragen door regeringsleiders die in hem een makkelijk kneedbaar en gehoorzaam hoofd van de Europese Commissie zien. In het Europees Parlement, dat ook met zijn benoeming moest instemmen, kwam uit linkse hoek kritiek op hem.
Sociaaldemocraten, liberalen en groenen klaagden dat hij een slappe voorzitter was geweest. Toen de liberale fractie besloot Barroso ook te steunen was het rechtsconservatieve blok, dat voor zijn herverkiezing is, groot genoeg. Er zal in Europa de komende periode een nog rechtsere wind waaien dan we de afgelopen jaren al meemaakten. In de neoliberale christelijke en conservatieve Europese kringen van Europa, waar het CDA van Donner een prominente rol in speelt, is het wachten nu op de goedkeuring van het Verdrag van Lissabon. Dan kunnen alle hekken van de dam en zal de agenda van Lissabon, bedoeld om de werkende en uitkeringsgerechtigde bevolking van Europa nog meer te knechten en de ondernemers nog meer te steunen, volledig kunnen worden uitgevoerd, is de hoop in die kringen.
Barroso kan nu een nieuwe nog rechtsere Europese Commissie gaan vormen die de negatieve gevolgen van de crisis onverbloemd zal proberen door te schuiven naar de werkenden en uitkeringsgerechtigden. Wellicht dat de Europese stoelendans nog enige gevolgen zal hebben voor de Nederlandse politiek. Zo wordt Balkenende genoemd voor een Europese functie. In dat geval zal Verhagen de CDA-fractie gaan leiden, maar het zal de asociale Donner-koers van het CDA alleen maar verder versterken.