Gedicht: Het strottenhoofd van geen regering
Door Henricus Azewijn
Het strottenhoofd van geen regering
Janus krijgt 't niet uit zijn strot
is verstoken van manieren:
noch goede, noch slechte, 't is zijn lot
kan dat niet in 't minst bestieren.
Maar dat is uiteraard zíjn zaak
die hij behartigt naar vermogen
is er iets, van alles niet in de haak
zit hij daar wel eens over gebogen.
Zijn rug is, relatief gesproken, récht
daarmee gaat Janus door 't leven
líjkt dat pleit min of meer beslecht:
op het rappórt wachten wij nog even.
Zóveel jaren in een inrichting
in een kliniek, érgens opgeborgen
ter voorkoming van de nodige ontwrichting
zorgt wellicht voor minder zorgen.
Een goed te slikken vergulde pil
van periodiek inééns een andere kleur
voor de controle van een vrije wil
voor een kier van 'n poort of deur.
Het komt het strottenhoofd goed uit
dat is niet bang voor een handdruk
of bloemen met een mand fruit:
het houdt het hoofd koel onder het juk.
"De schouders er lachend onder!!"
het krijgt het dagelijks uit zijn strot.
Het is geen god, zegt men geen wonder
het bepaald gewoon ons aller lot.