Woordvoerder van de Chinese communisten over socialisme, de partij, kapitalisme

Redactie buitenland

Sinds 1989 worden er pogingen gedaan om de internationale communistische beweging nieuw leven in te blazen. Meestal stelt de Communistische Partij van China (CPC) zich terughoudend op ten aanzien van dit soort internationale uitwisselingen tussen communistische partijen, met hun soms erg uiteenlopende visies en hun verschillende omvang. De CPC had echter wel een delegatie gestuurd naar de 'Internationale Bijeenkomst van Communistische en Arbeiderspartijen' die in Delhi, India, plaatsvond van 20 tot 22 november 2009.

Woordvoerder Ai Ping bevestigde daar dat zijn partij China absoluut als een socialistisch land ziet, dat ze zich op het marxisme blijft beroepen en de internationale communistische beweging wil inspireren en versterken.

Een citaat uit zijn toespraak:

'Door onvoldoende kennis over de binnenlandse situatie in China denken sommige partijen dat ons land het marxisme heeft opgegeven en niet langer de weg van het socialisme volgt. Zij spreken zelfs van een Chinees systeem van 'autoritair kapitalisme'. Die beschuldigingen zijn niet terecht. Zoals jullie weten is China een groot oosters land met een relatief onderontwikkelde economie en cultuur. China maakt nu de eerste fase van het socialisme door en dat zal nog een hele tijd zo zijn. In de klassieke marxistische teksten staat niet beschreven hoe je het socialisme moet opbouwen in een situatie als de onze. Voor de CPC is het marxisme nog altijd de fundamentele en leidende ideologie. Onze partij heeft er altijd naar gestreefd de basisstellingen van het marxisme aan te passen aan de Chinese omstandigheden en aan de tijd waarin wij leven. De CPC heeft getracht een nieuwe weg te banen voor de opbouw van het socialisme. CPC-leiders van opeenvolgende generaties hebben de collectieve wijsheid van de hele partij verzameld, zij hebben hun voordeel gedaan met de ervaringen in andere landen en de lessen die daaruit getrokken zijn en hebben stelselmatig aan een theorie gewerkt over het socialisme met Chinese kenmerken.

Bij haar onderzoek moet de CPC, de regerende partij, leren van alle prachtige verwezenlijkingen van de menselijke beschaving, met inbegrip van de methoden en beheerssystemen waarop de wetten van de moderne sociale productie van toepassing zijn, zoals bijvoorbeeld het stelsel van de kapitalistische markteconomie. Maar dit betekent niet dat we zelf het kapitalisme nastreven, laat staan dat we kapitalisten worden. Integendeel, ons doel is het socialisme te verbeteren, het sterker te maken en te ontwikkelen.

Ik ben ervan overtuigd dat de voortdurende zoektocht van de Chinese communisten en hun succes bij de opbouw van een sterker China het marxisme zullen verrijken en verder ontwikkelen. Bovendien zullen wij daarbij communisten over de hele wereld kunnen aanmoedigen en inspireren om het socialisme trouw te blijven. Ik geloof dat we zo een grote bijdrage kunnen leveren aan de internationale socialistische beweging.'

Over de meest recente voltallige bijeenkomst van het centraal comité van de CPC (september 2009) had Ai Ping het volgende te melden.

Het centraal comité constateerde 'dat de CPC resoluut moet vasthouden aan haar leidinggevende functie ... een aantal uitdagingen zal moeten aangaan en voortdurend moet werken aan zelfverbetering.'

Ideologische en theoretische vorming en partijopbouw zullen de prioriteit krijgen om kaderleden beter te bekwamen voor het regeren van het land en omhet voorhoedekarakter van de partij te garanderen. De CPC mag nooit vergeten dat ze er is om het collectieve belang, het volk te dienen.

Om dat beter te kunnen is de partij van plan 'het personeelsbeleid aan te pakken en een generatie te vormen van uiterst deskundige functionarissen die beter geschoold zijn in het implementeren van de wetenschappelijke ontwikkeling en sociale harmonie. ... Corruptie nog strenger te bestraffen en dit verschijnsel systematischer en met meer succes te voorkomen.'

Ten slotte gaf de delegatieleider zijn persoonlijke kijk op de financiële crisis.

'De financiële crisis is nog niet voorbij, de wereldeconomie is nog niet buiten gevaar. Veel politici en wetenschappers hebben de crisis bestudeerd en waardevolle inzichten naar voren gebracht.

Dit is wat ikzelf denk:
Veel mensen leggen de schuld van de financiële en economische crisis bij de 'ongeremde speculatie op de financiële markt', de 'nietsontziende concurrentie', of 'buitensporige leningen'. Ze verwachten dat de crisis zal overwaaien en dan kan herstellen dankzij een regulering van het kapitalisme.

Volgens mij is deze crisis niet anders dan de andere crisissen die wij uit de geschiedenis kennen en die veroorzaakt zijn door de interne tegenstelling van het kapitalisme. Zulke crisissen kunnen niet uitgeroeid worden. Ze zullen regelmatig terugkomen zolang het particuliere bezit van het kapitalisme en zijn interne tegenstellingen niet veranderen. Vandaar de zich steeds herhalende cyclus van crisis-herstel-crisis in de ontwikkeling van het kapitalisme. De tijdelijke voorspoed is in feite slechts de voorbode van een nieuwe crisis. De huidige crisis bewijst het nog een keer: Karl Marx heeft de kapitalistische economische cyclus correct beoordeeld en de kapitalistische productiewijze is gedoemd te verdwijnen.

Maar kunnen we dan overhaast besluiten dat het kapitalisme deze crisis niet zal overleven? Ik denk dat het antwoord op deze vraag 'nee' is. We kunnen wel zeggen dat deze crisis de overgang van kapitalisme naar socialisme zal bespoedigen.

Dankzij de nieuwe wetenschappelijke en technologische revoluties en het aanpassingsvermogen van het kapitalisme, gekoppeld aan een economische boom gevolgd door kapitaalexpansie, kende de kapitalistische wereld sinds het midden van de twintigste eeuw een relatief stabiele en welvarende periode.

Het kapitalisme heeft sinds de Engelse burgerlijke revolutie van 360 jaar geleden veel ervaring opgedaan bij het aanpakken van zijn crisissen. Er is vandaag nog altijd ruimte voor de groei van de kapitalistische productiviteit en het aanpassingsvermogen van de kapitalistische productiewijze is niet uitgeput. De tegenstelling die inherent is aan het kapitalisme komt tot uiting in complexe veranderingen die nu eens radicaal zijn, dan weer discreet. Daarom zal het een lange tijd duren vooraleer het socialisme het kapitalisme zal vervangen. Marx heeft dat trouwens ingecalculeerd:
'Geen enkele maatschappelijke orde zal verdwijnen vooraleer de productiekrachten volledig zijn ontwikkeld binnen haar beschikbare ruimte, en hogere productieverhoudingen verschijnen nooit vooraleer de materiële voorwaarden van hun bestaan rijp geworden zijn in de schoot van de oude maatschappij.'

Een juist begrip van de ontwikkeling van het kapitalisme kan ons helpen een wetenschappelijk inzicht te krijgen in de realiteit en een correct beleid te voeren. Gezien de huidige krachtsverhouding denk ik dat het kapitalisme gedurende een bepaalde periode sterker zal blijven dan het socialisme en dat de socialistische landen met kapitalistische landen zowel de strijd als de samenwerking moeten aangaan om zich weerbaarder te maken en hun overlevingskansen te vergroten.'

Lees de integrale toespraak via http://11imcwp.in/content/presentation-cp-china.