Gedicht: Schouwspel (het smoelwerk van het kapitaal)
Henricus Azewijn
Schouwspel
(het smoelwerk van het kapitaal)
Achter schitterend traliewerk
verricht een kracht wat 'vrijheid' doet
staat alles als een paal voor kapitalisten sterk
blijven de restanten zoals alles zijn moet.
Gevangen in het web van hen die spinnen:
wat een garen in de gouden kooi!!!
zijn zij met hun nooit genoeg nooit bij zinnen
door hun ontregeling, de bekende zooi.
Geboeid door ontelbare evenementen
door alles wat wordt geënsceneerd
voor de allerhoogste rendementen
zoals de voorlichting met cijfers beweert.
Achter digitale grendels en sloten
waar oude koeien loeiend onderstrepen
wat het collectief geheugen moet zijn ontschoten
wat niet meer zal worden begrepen.
De deuren staan wagenwijd open
van wat een gesloten inrichting was
om toch maar geen zenuwen te slopen:
het is genoeg zo, het gebouw, het kantoor, het terras...
De kracht die schitterend isoleert
gebundeld, in vuisten gebald
die alle zaken zijn zaken adequaat beheert
tot de houdbaarheid, uiteindelijk, moreel vervalt.
Oh glans & glorie... Hoor de vúisten!!!
De tafel kraakt onder hun geweld...
Geteld en uitgezogen worden alle steenpuisten
de punten van orde die zijn gesteld.