Xenos
Volgens de rapporten uit Teheran en andere grote steden van Iran hebben gewapende huurlingen (die optreden samen met de Revolutionaire Garde) van de Opperste Leider en de militaire macht van het coupregime grote groepen mensen aangevallen die ter gelegenheid van TASOOA en ASHOORA (tweedaagse herdenking van Mohammed's kleinzonen), op 26 en 27 december, tegen het regime en de Opperste Leider demonstreerden. Honderden mensen zijn gearresteerd en duizenden zijn gewond geraakt. Volgens de laatste berichten zijn er als gevolg van beschietingen door de huurlingen onder de demonstranten ook enkele doden gevallen.
Zo'n hevig, bloedig en gewelddadig optreden tegen deelnemers aan de godsdienstige ceremonies van TASOOA en ASHOORA is zeer bijzonder in de Iraanse geschiedenis. De schaamteloosheid van de huurlingen kreeg extreme dimensies door de wanhoop van het ultraconservatieve regime, vooral na de massademonstraties tijdens de begrafenisceremonies van Ayatollah Montazeri (een van de belangrijkste tegenstanders van het regime).
Ondanks massale aanwezigheid van huurlingen en politie in de straten van Teheran, Isfahan, Najaf-Abad, Kashan, Shiraz, Mashad en andere Iraanse steden, hebben mensen zich in groten getale verzameld en gedemonstreerd tegen de Opperste Leider met slogans zoals 'Schande, schande, geef de monarchie op' en 'Dood aan de dictatuur'. In sommige steden waren de conflicten zeer hevig en hebben de woedende demonstranten voertuigen van de politie en de huurlingen in brand gestoken.
Als represaille heeft de veiligheidsdienst van het regime een groot aantal politici, journalisten, mensenrechtenactivisten en vakbondsleiders gearresteerd. Daarnaast hebben huurlingen van de Opperste Leider in een georganiseerde actie de universiteitsterreinen betreden en de studenten gewelddadig uit elkaar geslagen. Tientallen studenten zijn door deze barbaarse actie gewond geraakt. Een 36-tal parlementsleden heeft een motie ingediend voor het onmiddellijk executeren van de arrestanten.
De gebeurtenissen van de recente dagen geeft bovenal aan hoe zwak en wanhopig het theocratisch regime tegen de woede en ontevredenheid van de overweldigende meerderheid van de Iraanse bevolking staat. Het feit dat de rouwende mensen op zo'n barbaarse manier werden aangevallen en honderden mensen werden gearresteerd, is enerzijds een vertoning van de enorme sterkte van de beweging, en anderzijds een bewijs van de instorting van het schijnheilige en totalitaire regime.
Mousavi, de belangrijkste oppositieleider, schreef in zijn kortgeleden gepubliceerde bulletin dat zolang het regime de ontevredenheid onder de meerderheid van de bevolking niet erkent, er geen oplossing voor de huidige crisis mogelijk is: rechtvaardigheid, pluralisme, persvrijheid, stoppen met inquisitie, vrijlating van politieke gevangenen en navolging van de grondwet. Dit zijn de wensen van de demonstranten.
De progressieve krachten van Iran nemen deel aan deze machtige en revolutionaire beweging. De Tudeh Partij van Iran ondersteunt Mousavi's 'Groene Beweging' en benadrukt tegelijkertijd dat het regime van de 'Velayate Faghih - Opperste Bevelhebber' het belangrijkste obstakel is voor een democratische en progressieve regering en alleen een samenwerking tussen werkende klasse, de studentenbeweging en progressieve groepen het succes van de beweging kan garanderen.
VS interveniëren direct in Iraanse binnenlandse strijdIn Iran ontwikkelt zich een krachtige oppositie tegen het autoritaire godsdienstige bewind (zie elders in Manifest). Die strijd wordt echter ernstig gefrustreerd door de bemoeienis van de VS, die niet gericht is op verbetering van de mensenrechtensituatie in Iran, maar op directere invloed op het reilen en zeilen van dit belangrijke olie- en gasland dat bovendien door zijn strategische ligging van groot belang is voor het Westen. De Amerikaanse regering bereidt, volgens de Amerikaanse zakenkrant 'Wall Street Journal', nu nieuwe financiële sancties tegen Iran voor, gericht op Iraanse instellingen en bedrijven die het meest betrokken waren bij het neerslaan van de protesten tegen het bewind van president Mahmoud Ahmadinejad. De maatregelen zijn vooral gericht tegen de 'Revolutionaire Garde', die zich heeft ontwikkeld tot een van de belangrijkste steunpilaren van de Iraanse regering. Directe bemoeienis dus met binnenlandse aangelegenheden. De garde is oorspronkelijk een militair elitekorps, dat over het slagen van de Islamitische Revolutie van 1979 waakte. Ze is uitgegroeid tot een politiek gemotiveerd, fanatiek leger naast de strijdkrachten en heeft bovendien een zakenimperium opgebouwd. Tegenstanders van het bewind in Teheran hebben samen met belangrijke Amerikaanse denktanks een lijst van ondernemingen opgesteld die banden met de garde hebben. Bron: ANP, 9-1-2010. |