Vanaf november 2009 staat bij het museum de Twentse Welle in Enschede het bekende standbeeld van Lenin, vanwege een tentoonstelling over de DDR (de verloren republiek). Dit standbeeld trekt veel belangstelling, er zijn honderden mensen op de foto gegaan. Als NCPN-afdeling hebben wij de foto gebruikt op kaartjes in discussies over de financiële crisis en bij acties, o.a. een werkbezoek van Mariette Ploumen, de voorzitter van de PvdA. De vingerwijzing naar het socialisme werd door haar en de aanwezige PvdA-leden heel goed begrepen.
Op de uitnodiging voor de Nieuwjaarsbijeenkomst in Enschede hebben we de foto weer gezet. Omdat deze bijeenkomst ook de aftrap was voor de verkiezingen, wilde de TC Tubantia bij haar artikel hierover een foto van de kandidaten bij het beeld. De journalist pikte op dat we al enige tijd spelen met het idee om Lenin in Enschede te houden. Het plein in de wijk Roombeek waarop hij staat, is groot genoeg en het past heel goed bij de historische inzet van de Twentse communisten o.a. in de Tweede Wereldoorlog en de grote textielstaking. Dit bericht stond de volgende dag op de Tubantia-site. Meteen reacties. O.a. van de KRO met de vraag voor een interview de volgende ochtend. Naast de genoemde argumenten is in dit programma vooral ook de actualiteit van de kennis van Lenin over het internationale financieringskapitaal en de democratisering van banken benadrukt. Ook telefoon voor een interview van de VPRO. Alles was afgesproken, maar dit interview ging niet door, omdat wij niet akkoord gingen met de vraag om niet in andere programma's te praten! De dag daarop een stuk in het Algemeen Dagblad en wie weet wat nog.
Op de publiciteit hebben we veel reacties gekregen, zelfs al het aanbod van financiële steun voor een mogelijk op te richten fonds. Lenin heeft op deze manier geholpen om de argumenten van de communisten weer voor het voetlicht te brengen. Zijn gedachten blijven. Of het standbeeld blijft?