Willem van Kranenburg en Maarten Muis
De NCPN heeft al eerder in artikelen en pamfletten duidelijk gemaakt dat de PVV van Geert Wilders de aandacht richt op islamitische medemensen om de ideologische en politieke steun te camoufleren die deze partij geeft aan de sociale afbraak, de kapitalistische uitbuiting en de rechtse repressie. de stellingname tegen de verhoging van de AOW is een schijnbeweging. In dit artikel proberen we enig inzicht te geven in de sociaaleconomische politiek van de PVV om dat standpunt te onderbouwen.
Als we de verslagen van de Tweede Kamer bestuderen valt het direct op dat de PVV ieder maatschappelijk probleem koppelt aan 'de Marokkanen'. In hun bijdragen aan het debat in de Kamer praten de PVV-ers bijna uitsluitend over de overlast die de 'criminele' Marokkaanse jeugd, vaak derde of vierde generatie, zou geven en wijzen zij waar het maar kan op de 'gevaren van de islamisering'.
De sociaaleconomische politieke agenda van de PVV is zeer vaag, maar aan de hand van enkele voorstellen die ze gedaan heeft is wel een richting te ontdekken. De 'linkse' standpunten van de PVV, zoals het verzet tegen verhoging van de AOW-leeftijd, het afwijzen van de versoepeling van het ontslagrecht en het pleiten voor een verhoging van de AOW-uitkering, zijn zeer ongeloofwaardig omdat deze partij tegelijkertijd het principe van de solidariteit uit het belastingstelsel wil halen. Laat staan dat ze de rekening bij de rijken wil leggen. Waar moeten die linkse eisen van worden betaald? Hoe verhouden ze zich tot de rest van haar sociaaleconomische politiek?
In de visie van de PVV begint economisch beleid met lagere belastingen. De PVV wil de inkomstenbelasting in de tweede schijf met drie procent verlagen. Dat zou een paar honderd euro meer voor een modaal gezin opleveren. Voor Wilders en de zijnen moeten de bijdragen aan onze collectieve voorzieningen middels belastingen zo laag mogelijk zijn. Dankzij de economische voorstellen van de PVV krijgen vooral diegenen die het al redelijk goed hebben het nog beter. Ze gaat zelfs zover om serieus voor te stellen dat alle belastingschulden als schuld in belastingbox 3 aftrekbaar zou moeten zijn.
In de tegenbegroting van de PVV voor 2010 wil zij voor ruim 7 miljard euro schrappen aan subsidies voor het publieke domein, wat zij 'linkse hobby's' noemt. Met 'linkse hobby's' bedoelt zij de publieke omroep, organisaties van migranten en andere progressieve belangengroepen, kunstsubsidies en de in haar ogen 'waanzinnige ontwikkelingshulp'.
Behalve met belastingverlaging komt ze met nog twee plannen om de economie, zoals ze het noemt, een 'flinke oppepper' te geven. In de eerste plaats wil de PVV de overdrachtsbelasting halveren. Dat zal dan de woningmarkt weer op gang moeten helpen, want het kopen van een huis wordt dan goedkoper. Dat huizen voor de meeste mensen nog altijd te duur zullen blijven, mede omdat de voorwaarden voor een hypotheekaanvraag strenger zijn geworden, vertelt ze er niet bij.
Ten tweede wil ze de werkgelegenheid aanjagen door arbeid 'tijdelijk' goedkoper te maken. De PVV trekt 320 miljoen euro belastinggeld uit om voor een jaar de sociale lasten te schrappen voor werkgevers die mensen vanuit de werkloosheid aannemen. Maar als er geen recht op vast werk en een rechtvaardig inkomen aan deze voorstellen gekoppeld is, zal het alleen de winsten van de bedrijven ten goede komen.
De PVV is vooral een partij voor ondernemers, dat blijkt ook uit het feit dat de PVV voorstander is van het fiscaal bevorderen van ondernemerschap. Verhelderend is daarbij de opmerking: "De vraag is of het stimuleren van winst sec ondernemerschap bevordert. Elke onderneming streeft al naar winstmaximalisatie en dit moet natuurlijk niet worden ontmoedigd. Maar de vraag tijdens deze crisis is veel meer: hoe kunnen we stimuleren dat mensen gaan ondernemen?" De oplossing voor de crisis ziet de PVV dus in méér kapitalisme in plaats van het terugvorderen van de exorbitante winsten die de economische elite jarenlang maakte tijdens het neoliberale graaifeest.
Ook wil de PVV geen bezuinigingen op de politie. Geen cent. Zij pleit vurig voor een nationale politie en inzet van de marechaussee in probleemwijken. Wie de ontwikkeling van een politiestaat toejuicht is bij Geert aan het goede adres. Voor de gevolgen van dergelijk repressief beleid kunnen we kijken naar het ontstaan van de jeugdbendes in de VS. Ook daar dacht men beginnende criminaliteit te kunnen bestrijden met een repressief politieoptreden. Bendeoorlogen en een wapenwedloop tussen steeds hechter georganiseerde bendes en de politie waren het gevolg. De ontwrichting van de samenleving komt de PVV goed van pas, omdat haar bestaan is gebaseerd op onlustgevoelens en angst onder de bevolking.
De sociaaleconomische agenda van de PVV staat haaks op de belangen van de werkende klasse van Nederland. Hoeveel linkse standpunten ze als extreemrechtse partij ook probeert te kapen, ze valt in de politieke praktijk gelijk door de mand. Een stem voor de PVV is niet een stem tegen de 'islamisering' maar vooral een stem voor verdere afbraak van alles wat collectief bevochten is.