Eda Yenil
De regerende AKP is van plan de grondwet te wijzigen. Hielden zij zich zelf aan de Grondwet, toen ze alle gemeenschapsgoederen privatiseerden? Nooit hebben de regeringen in Turkije rekening gehouden met de publieke belangen. De laatste vijfentwintig jaar hebben zij roofzuchtig alles verkocht, vaak in strijd met de grondwet en andere wetten. Nu wil deze regering ook de laatste belemmeringen uit de weg ruimen, opdat zij nog makkelijker kan verdergaan met haar 'plunderpolitiek' onder het mom van democratisering.
De regeringspartij is, zoals we eerder al vermeldden in Manifest, hard bezig met een grondwetsherziening. Zij wil Turkije 'bevrijden' van de huidige grondwet van 1982, die na de staatsgreep is opgesteld. Als haar plannen niet worden overgenomen dreigt de AKP met een referendum, waarbij de wijzigingsvoorstellen rechtstreeks aan de bevolking worden voorgelegd.
De burgers weten zeer goed wat de staatsgreep destijds heeft gekost. Sindsdien hebben de regeringen alleen de rijken gesteund: "wij zullen een kleinere versie van de Verenigde Staten worden" en "wij zullen de winsten vermenigvuldigen". Na de staatsgreep zijn steeds meer overheidsbedrijven geprivatiseerd; gemeenschapsgoederen werden verkocht.
Het is niet voldoende om alleen de grondwet te wijzigen. De verantwoordelijken voor de staatsgreep moeten eerst verantwoording afleggen. De staatsgreep betekende privatisering, marktwerking, heerschappij van het kapitaal. Stelen en onrechtvaardigheid zijn een gewoonte geworden. En de regeringspartij AKP is de belangrijkste acteur die verantwoording zou moeten afleggen.
De privatiseringen waren meestal onwettig. De grondwet is meerdere malen geschonden. De Turkse grondwet, een erfenis van de militaire coup van 1980, is in de afgelopen tijd een aantal keer ingrijpend gewijzigd. De regeringspartij wil zich nu door middel van deze nieuwe herzieningen eigenlijk aan de controle door de rechterlijke macht onttrekken.
Het Bureau voor de Statistiek van Turkije heeft verklaard dat er 3.361.000 werklozen zijn in Turkije. Als de familieleden van deze mensen ook meegeteld worden, gaat het om een mensenmassa van 12 miljoen. De privatiseringen zijn de belangrijkste oorzaken van de werkloosheid. De TEKEL-arbeiders zijn daarvan het recentste voorbeeld.
Er vonden veel rechtszaken plaats tegen de privatiseringen van de regeringen. De uitspraken van de rechters die de ontbinding van de privatiseringsbesluiten eisten zijn echter niet uitgevoerd. De uitspraken van de rechterlijke macht werden niet opgevolgd en onrechtvaardigheid bleef een gewoonte.
De AKP wil niet langer beperkt worden en over alle vrijheden beschikken om te privatiseren. De TEKEL-arbeiders toonden verzet tegen de privatisering van hun fabriek. Maar de AKP lijkt niet te stoppen en gaat door met de privatisering van fabrieken, havens, wegen en andere gemeenschapsgoederen.
De Communistische Partij van Turkije (TKP) wil alle nieuwe privatiseringspogingen tegenhouden en privatiseringen uit het verleden ongeldig maken, door middel van vervolging met juridische procedures. De juristen van de Communistische Partij van Turkije (TKP) hebben daarom een aanklacht ingediend bij de hoofdofficier van Ankara, tegen alle partijen en politici die in de regeringen hebben gefunctioneerd sinds 1983. De tenlastelegging is: in strijd handelen met de grondwet, misbruik maken van macht en nalatigheid bij het uitvoeren van hun taken.
Door de privatiseringen en alle andere kapitalistische maatregelen zijn de gemeenschapsgoederen voor een appel en een ei verkocht. Alle privatiseringen moeten worden verantwoord, omdat de burgers hierdoor schade hebben geleden. Alles zal opnieuw genationaliseerd moeten worden, om de werkelijke waarde te kunnen terugverdienen.