Redactioneel

Zo ziet succesvolle strijd er uit. De langdurige strijd van de schoonmakers die bij iedereen veel respect heeft afgedwongen toont dat verzet loont. De Vakbond voor Schoonmakers legde de basis voor een strijdbaar cao-jaar. De overwinning werd groots gevierd op 23 april. De standvastigheid en strijdbaarheid zijn een voorbeeld voor alle andere werkenden. Acties in Nederland worden noodzakelijk nu duidelijk wordt dat aanzienlijke bezuinigingen ook op de agenda staan van de grote meerderheid van de Nederlandse partijen (Foto: FNVBondgenoten/Flickr/cc/by).

De politieke partijen kregen de afgelopen periode weer alle gelegenheid om hun boegbeelden te showen. Sommige meer dan andere, maar het theater was er niet minder om. Aan de basis van de samenleving en binnen de vakbeweging is links aan het groeien. Maar daarvan is nog nauwelijks iets te merken in de Tweede Kamer. Daar roepen bijna alle partijen om het hardst dat er hoe dan ook moet worden bezuinigd. Alle oude en nieuwe neoliberale plannetjes van de EU worden uit de kast gehaald onder het motto: het is crisis, dus de beuk erin. Er wordt om het hardst gevochten om de bezuinigingshoofdprijs.

De NCPN doet niet mee aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer (zie De NCPN doet niet mee aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer). Dit moeilijke besluit werd door het partijbestuur na een uitgebreide discussie genomen. Het waren niet alleen praktische belemmeringen die hieraan ten grondslag lagen. Eind maart, toen iedereen nog deed of de val van het kabinet werd veroorzaakt door meningsverschillen over Afghanistan, voorzag de NCPN wat nu ook daadwerkelijk gebeurt. "De verkiezingen voor de Tweede Kamer zullen vooral in het teken staan van de enorme bezuinigingen waarmee de crisis moet worden betaald."

Zoals de politieke vlag er nu bij hangt zal de bevolking linksom of rechtsom voor de gevolgen van de kapitalistische crisis moeten opdraaien. Alleen strijd in buurten en bedrijven kan de aanvallen op de lonen, uitkeringen, pensioenen en voorzieningen stoppen.

De NCPN stelde: "De kiezers zullen vooral voor zekerheid gaan en die denken ze naar onze inschatting vooral bij de grote landelijk bekende partijen te vinden. Zeker nog niet bij partijen als de NCPN die de rekening van de crisis bij de veroorzakers ervan wil leggen. Daarvoor is het besef dat hiervoor harde strijd nodig is en niet alleen een gang naar de stembus nog onvoldoende aanwezig." Ook dit is tijdens de campagne zeer duidelijk te zien. De grote partijen krijgen de meeste aandacht.

De NCPN houdt haar kruit droog: "Het geld voor de verkiezingscampagne kan, in de ogen van het partijbestuur, beter worden besteed aan het zichtbaar(der) maken van de partij in buurten en bedrijven en waar mogelijk eraan bij te dragen de werkende bevolking voor haar belangen in strijd te brengen." Op alle mogelijke manieren werkt de NCPN daar aan. Intussen vieren we dat de ABVAKABO FNV een nieuw progressiever bestuur heeft gekregen. De kracht en positie van de vakbeweging zal de komende periode cruciaal zijn voor het succes van het verzet.

Een eerste test is het achterkamertjesakkoord dat Jongerius en Wientjes sloten over de AOW en de pensioenen. Het gaat daarbij om maar liefst drie belangrijke trendbreuken:

Dit werkgeversakkoord moet van tafel.

De echte strijd zal (moeten) plaatsvinden in buurten en bedrijven. Voor links is het parlement vooral een platform om de buitenparlementaire acties te versterken. Voor de heersende klasse is het parlement een orgaan om de bevolking zand in de ogen te strooien. De meeste besluiten worden overigens elders genomen. In ondernemerskringen en door hun handlangers in Brussel.

De echte macht van Nederland zit in de Haagse Malietoren en andere werkgeverskantoren, niet in de Tweede Kamer. Vanuit lommerrijke plaatsen als Wassenaar en de Gooistreek wordt dit land bestuurd. De invloed van de burgerlijke media (mediacratie) op het Haagse toneel is bovendien zeer groot. De media slagen er tot nog toe in om een groot deel van de bevolking op het verkeerde politieke been te zetten en te houden. Dat gaat echter zolang zij erin slagen de werkelijkheid te verbloemen en de bevolking op dwaalsporen weten te zetten. Maar de realiteit dringt zich altijd op, zoals op dit moment in toenemende mate gebeurt. Pas als de bevolking massaler dan nu in verzet komt kan er aan daadwerkelijke veranderingen worden gewerkt.

Omdat de SP als enige partij nog een sociaal gezicht toont roept de NCPN daarom op om op die partij te stemmen (zie stemoproep).

Het blijft overigens de vraag hoe de opstelling van de partijen zal zijn na de verkiezingen als het grote coalitie-puzzel-spel zal worden gespeeld. Wie gaan er straks een regering vormen en wat blijft er dan over van alle mooie plannen? Alleen de VVD komt er immers nu al rond voor uit dat zij zeer fors wil snijden in de (arbeids)rechten, het inkomen, de voorzieningen, de uitkeringen en de pensioenen. Achter het geschutter van Cohen gaat de eeuwige twijfel van de sociaaldemocratie, altijd op zoek naar een derde weg en een onhaalbaar compromis, schuil. De architecten van de klassenvrede krijgen het echter steeds moeilijker nu er steeds minder overblijft om het ongenoegen van de mensen mee af te kopen. Het wordt praktisch onmogelijk om "minder inkomensverschillen te willen en de collectieve voorzieningen zoveel mogelijk op peil te willen laten", zolang de rijken buiten schot blijven. Tijd dus voor een principiële aanpak. Maar bij de PvdA blijft het bij prachtige voornemens die in de praktijk jammer genoeg niet kunnen worden uitgevoerd. Goedbedoelende draaikonten? Ja, inderdaad. De ferme 'progressieve' taal van Pechtold en Halsema bedekt de ruk naar rechts van deze partijen. De gevaarlijke kletspraatjes van Wilders worden intussen door steeds meer mensen doorzien. Hij vormt geen serieus alternatief. Iedere stem op hem moet worden afgewezen. Hij zal alleen schade berokkenen aan de belangen van de Nederlandse arbeidersklasse.

Afhankelijk van welke coalitie de 'macht' overneemt zal er een stortvloed van bezuinigingen over de werkenden, uitkeringsgerechtigden en gepensioneerden worden uitgestort. Sneller of langzamer, meer of iets minder, maar het wordt afbraak als het zich aarzelend onwikkelende verzet niet uitgroeit tot massale landelijke stakingen en demonstraties.

In dit nummer van Manifest nemen we een interview met Bernadeta Chudzik, een organizer die met Poolse uitzendkrachten werkt, over uit 'Voorwaarts' (http://www.voorwaarts.net). Alleen daadwerkelijk verzet en strijd zullen zorgen voor sociale verbetering, een goed inkomen en werkzekerheid en respect voor de mensen die het werk moeten doen, wat ook hun achtergrond en land van herkomst is.

Geef de grote ondernemers en bankbazen, die worden gesteund door de meerderheid van de politici, misbruik makend van de financieel-economische crisis, geen kans de gevolgen van die crisis af te wentelen op de werkenden, gepensioneerden en uitkeringsgerechtigden! De koele rekenmeesters moeten worden vervangen door politici en leiders met een visie, met een hart. Het is de hoogste tijd voor een nieuwe moraal en een strijdbare vakbeweging. Niet eerst de winsten, maar eerst de menselijke behoeften.

Daarover gaat een aantal artikelen in deze krant.

We plaatsen de Nederlandse ontwikkelingen steeds in een mondiaal en Europees kader. Overal in Europa worden dezelfde maatregelen op de bevolking losgelaten, maar ook neemt het verzet tegen deze neoliberale plannen in omvang en kracht toe. Massademonstraties vinden en vonden plaats in Portugal, Roemenië, Ierland, Spanje, Frankrijk en in het 'gidsland' Griekenland, het land waartegen een rechts complot werd gesmeed. Precies 65 jaar nadat het Duitse fascisme capituleerde, neemt het nieuwe Duitsland alsnog de macht over in Europa. Manifest komt daar de komende periode op terug.

Zoals u gewend bent weer een analyse van LEAP/E2020. Ook deze keer richten we ons op de ontwikkelingen op Cuba en Venezuela. Venezuela wordt wel eens vergeleken met Griekenland, maar die vergelijking gaat niet op.

Ook nu weer aandacht voor de klassenstrijd in Griekenland en Turkije. Deel vier van de reeks artikelen over de gevangenissen in Iran laat even op zich wachten door persoonlijke omstandigheden van de auteur. Ook de Duitse artikelen zult u weer moeten missen. Marcel de Jong kwakkelt nog steeds met zijn gezondheid.

We kwamen niet toe aan een artikel over de oorlogsdreiging die uitgaat van Zuid-Korea, daarin gesteund door de VS. Kim Jong-Il en de regering van de Democratische Volksrepubliek Korea (DVRK) worden in de burgerlijk pers afgeschilderd als wispelturige hardliners. Het tegendeel is waar. De DVRK werkt al jaren consequent aan de hereniging van de beide Korea's. Onrust in het gebied is niet in het belang van de regering en de bevolking van de DVRK. Onrust is alleen in het belang van de VS die hun machtspositie in dat deel van de wereld willen veiligstellen en verder uitbreiden met het vizier gericht op China. De nieuwe ultrarechtse regering van Zuid-Korea laat zich gewillig voor het karretje van de VS spannen door het ongeluk van de 'Cheonan' voor te stellen als een oorlogsdaad van de DVRK.

Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in deze wereld.

Handen af van ons inkomen, van onze werkgelegenheid, van onze voorzieningen. "Wij betalen niet voor jullie crisis". Voor sociale vooruitgang en socialisme.

Ook nu plaatsen we een aantal artikelen alleen op de website onder een aparte rubriek actueel. Wie niet over internet beschikt kan ons verzoeken die artikelen te printen en op te sturen. Graag melden aan de redactie. Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook op de website, waar we de artikelen - steeds zichtbaar op de eerste pagina - zullen plaatsen. De redactie van Manifest hoopt op deze manier de noodzakelijke argumenten tegen de kapitalistische medialeugens zo breed mogelijk te verspreiden. (zie www.ncpn.nl).

Deze keer op de website:

  1. Persverklaring Internationaal Communistisch Seminar (vert. J. Bernaven).
  2. Solidariteit met strijd in Griekenland (Partijbestuur NCPN).
  3. Venezuela is geen Griekenland (vert. Ardengo Persijn).
  4. Linkse klimaatbeweging groeit (Wiebe Eekman).
  5. Nederland schuldenland (Wil van der Klift)