Rinze Visser
Nooit zal ik daarvan loskomen. En hoewel ik het best allemaal weet krijg ik toch elke keer weer een kleine schok. De wereld waarin ik leef - de mensen waar ik tussen woon, waar ik dagelijks mee omga - bestaat niet. Bestaat natuurlijk wel, maar niet in de hoofden van al die schrijvende en betogende medialieden die zichzelf ooit tot kwaliteitsvertegenwoordiger hebben gekroond.
En als die wereld, zeg maar 'de wereld van het volk', al wel bestaat, dan wel zeer ver weg. Het is de door hen geringschatte, de zich in moreel en verstandelijk opzicht op lichtjaren afstand bevindende wereld van het volk van aldi-en lidl-gangers, van duurzaamheid aan z'n laars lappende, van de halfanalfabeten, van de koopjesjagende, reclames aflopende consumenten. De wereld van de onzichtbare maar gevoelsmatig wel enigszins aanwezige massa, waarvan er sommigen ook met academische titels aan de haal zijn gegaan wat, gezien het afschaffen van de basisbeurs, wel een aflopende zaak zal zijn. De wereld van de grote massa, van wie de hebzucht - de brandstof voor de motor van het kapitalisme - uiteraard kwalitatief veel lager staat...
"Hebzucht is uit, empathie is in", zegt de bekende bioloog en dierenwereldonderzoeker Frans de Waal, alsof zoiets per decreet en per omgaande veranderen kan. We horen dit soort geluiden nogal eens. De oorzaak van de crisis: graaien, hebzucht, doorgeschoten marktwerking, hoogmoed komt voor de val. Van die dingen. Deze welgemeende, door hooggeleerden gebrachte boodschappen zullen zeker door de kwalitatief hoogstaande hebzuchtigen zelf aangegrepen worden door te roepen dat het met de hebzucht van die verre, laaggekwalificeerden ook maar eens afgelopen moet zijn. Als de hoogmoedige hebzuchtigen, die miljoenen vergaren, zo genereus de hand in eigen boezem steken, dan moet toch zeker de lager staande mensensoort zijn één tot anderhalf procent laten schieten en meer eigen verantwoordelijkheid nemen voor de kosten van ziekte en andere levensrisico's, zoals bijvoorbeeld werkloosheid.
De geestelijke ingrediënten voor de toekomstige andere soort wereld, waarop het voor de fijnproevers goed toeven blijft en waarop die andere mensenwereld op goede afstand blijft, groeiden al langer. De kwalitatief hoogstaande hebzuchtige en zijn officieren en onderofficieren hebben de duurzaamheid en het milieu ontdekt. Zij hebben deze eerbiedwaardige fenomenen ontdaan van de linkse progressieve barmhartigheid en mededogen, ze naar de markt gebracht en ze zich dus toegeëigend, tot bezit van de heersende klassen gemaakt.
De zich op het hoge platform bevindende, naar beneden kijkende, heeft zijn moraal verrijkt met duurzaamheid, met behoud van het leefmilieu en regenwouden, met eerlijke handel, met afschuw van, jawel, uitbuiting en kinderarbeid, met antiracisme. Hij heeft - al in het bezit zijnde van heel veel exclusiviteit, van culinair tot kunst en cultuur en materiële welstand - de noodzakelijkheden voor het genereren van klasse, ook de ingewanden (afschuw van onrecht en oneerlijkheid) uit het lichaam van de arbeidersklasse gehaald en deze zich, als versterking van het eigen morele blazoen toegeëigend.
Alles wat de mensen uit de wereld van ver weg kunnen betalen is goedkoop, niet duurzaam, niet duur genoeg. Eerlijk fruit, eerlijk vlees en eerlijkevis, eerlijke kleding, eerlijke chocolade, al datgene waar niet de vloek van onrechtvaardigheid, van uitbuiting en milieubederf op rust hoort exclusief te zijn en is niet te betalen voor de gevoelsmatig niet aanwezige mensenwereld. Deze aardbol is alleen te redden als heel veel prijzen vervier-, vervijf- of nog vermeervoudigd worden. Nog slechts een drastische achteruitgang van het levensniveau van de massa's uit die andere leefwereld kan een totale ineenstorting voorkomen...
De bezittende klassen, met hun legers van delers in de luxe, pakken stuk voor stuk van de arbeidersbevolking en haar organisaties dat af wat een hoge moraliteit vertegenwoordigt. Zij sabelen het volk dat hen gevoed heeft en dat nog dagelijks doet, in hun geschreven en gesproken taal elke dag neer als bierdrinkende voetbalfanaten, milieuverpestende, de uitbuiting in de 'derde wereld' in stand houdende consumenten. Als niet-deugende nationalisten, als zeer bekrompen mensen met angst voor globalisering en europeanisering, als conservatieven, als potentiële Wildersstemmers.
Een wereld waar een fatsoenlijk mens - rijken en machtigen zijn uiteraard fatsoenlijk...! - zover mogelijk uit de buurt blijft. Zo ver mogelijk van hun driesterrenwereld. Het woord is nu aan hen die elke dag beledigd worden! Want wie zijn zelfrespect verliest, die zal steeds meer verliezen.