download

Redactioneel

Demonstranten van PVDA-B, KPL, NCPN en DKP, deel van het communistische blok, sprintten vooruit tijdens de ETUC-demonstratie in Brussel op 29 september. (Foto: Flickr/mkhalili/cc/by-nd).
Intussen oefende op 19 oktober jl. de marechaussee op het Binnenhof in het neerslaan van opstanden.

Nu steeds duidelijker wordt hoe geprobeerd zal worden de 18 miljard bezuinigingen binnen te halen neemt het verzet toe. Weliswaar nog vooral op papier, maar de eerste signalen voor een warme lente in 2011 worden afgegeven. Uiteraard komen veel reacties uit kringen van de overheid, maar ook elders worden de piketpaaltjes geslagen. Manifest 11 besteedt daar aandacht aan. De aanvallen op het levenspeil van de bevolking zijn niet nodig. Er is geld genoeg, maar het verdwijnt in de verkeerde zakken. Manifest gaat ook op dit punt dieper in. We moeten het geld dus halen waar het is en niet de slachtoffers tot schuldigen maken. Daartoe is het van het grootste belang dat de hersenspoelers bij de media tegenspel krijgen. Dat de mannetjes met de opgeheven vingertjes en de snelle rechtse oplossingen, zoals Opstelten, ontmaskerd worden als charlatans. Hoe van de media misbruik wordt gemaakt door de grote ondernemers toont de advertentie van de directievoorzitter van TNT Post, Harry Koorstra. Een paginagrote tekst probeert sympathie op te wekken voor de komende ontslaggolf. De postbodes weten echter wel beter en staakten afgelopen dinsdag. Inderdaad dat doe je niet voor je plezier. Maar wie niet horen wil moet voelen.

Veel zal de komende tijd afhangen van de koers die de vakbeweging zal varen. Het is goed dat met name Abvakabo FNV de hakken in het zand zet: geen gedwongen ontslagen bij de overheid, 2 procent loonsverhoging is niet te veel (zie elders in de krant). De Abvakabo FNV laat ook zien dat de meeste ambtenaren werk verrichten waar we in Nederland niet zonder kunnen. Het personeel bij overheidsdiensten verricht onmisbaar werk en moet daarvoor een inkomen krijgen dat minstens zo hoog is als in de marktsector. Maar er is reden genoeg om lonen en salarissen te verhogen nu de winsten weer de pan uit gieren. Twee procent is een minimum.

De dreigende aanval op de pensioenen, waarbij men het koersrisico bij de werknemers wil leggen is op dit moment onderwerp van veel gesteggel. Van belang is wat er intussen in de achterkamertjes wordt bekokstoofd. De pensioenen zijn het resultaat van klassenstrijd. De ondernemers kochten na de Tweede Wereldoorlog rust aan het arbeidersfront voor een bijdrage aan de fondsen. Daar willen de werkgevers nu vanaf. Zij stoppen met bijvullen van de fondsen als dat nodig is en willen ook af van de werkgeverspremie. In hun dromen zien zij de werknemers helemaal alleen het risico dragen. Het wordt tijd dat de werkenden zich realiseren dat het bij de pensioenen gaat om uitgesteld loon, bedoeld om samen met de werkgeverspremies een goede oudedagsvoorziening te garanderen. Een kleine verbetering van de AOW compenseert op geen enkele manier de aanval op de pensioenen. Het is te hopen dat de vakbeweging terugkomt van de heilloze weg die is ingeslagen met het Pensioenakkoord. Nu het systeem zelf ter discussie staat en aan de fundamenten ervan wordt geknabbeld is er maar één weg: strijd voor het behoud van het pensioenstelsel.

We herhalen nog eens wat we in Manifest 9 en 10 schreven: "Alle westerse landen hebben te maken met collectieve verarming. Overal hebben overheden grote tekorten, overal staat de verzorgingsstaat onder druk. Er breekt een periode aan waarin de afbraak van verworven rechten echt voelbaar gaat worden. De tegenstellingen zullen groeien en de samenleving verharden. Dat gebeurt in een periode waarin rechtse, conservatieve en populistische politiek de overhand heeft. We staan aan de vooravond van een lange reeks jaren van groeiende tegenstellingen en toenemend geweld, mede omdat 'links' nog teveel is versnipperd en te weinig in staat is gebleken om samen met een strijdbare vakbeweging een vuist te maken."

Op 2 november vonden in de VS tussentijdse verkiezingen plaats voor het Congres. Obama verloor aanzienlijk, zoals werd verwacht. Dit verlies betekent een ernstige terugval voor een progressief beleid in de VS en elders in de wereld. Een nieuwe stap in de verrechtsing, die plaatsheeft in veel landen op de wereld. De bijeenkomst van de G20 in Seoul toonde de grote verschillen van mening die er leven over hoe de crisis moet worden bestreden. Van gezamenlijkheid is geen sprake meer. De banken gaan allang weer hun eigen gang en de markt dicteert als vanouds de politieke besluiten. Nu is vooral Ierland het slachtoffer van bankspeculaties, waarvoor de Ierse bevolking moet bloeden. Het wachten is op massaal verzet, zoals in Griekenland. Daar vonden op 7 november jl., de dag waarop we de Grote Russische Revolutie herdenken, lokale en regionale verkiezingen plaats. Alleen de Griekse communisten wonnen! Zij waren dan ook de motor en spil van het Griekse verzet. Strijd loont, al gaat het langzaam, stap voor stap.

In deze Manifest wordt weer uitvoerig ingegaan op de mondiale economische ontwikkelingen. Onze correspondent in Griekenland, Anna Ioannatou, laat ons weer een aspect van de strijd in dat land zien. Maarten Muis gaat in op de discussie of Wilders een fascist is. Annabelle Schouten en Mark Jan Smit interviewden een strijdbaar kaderlid bij het distributiecentrum van Jumbo in Beilen.

Manifest start met een artikel van de kameraden van de KKE over de aard van de klasse en de klassenstrijd in de internationale verhoudingen. De onafhankelijke denktank E2020 laat deze keer het licht schijnen op Rusland. John Pilger haalt uit naar het Engelse kabinet, maar geeft vooral Labour er van langs. De noodzaak van een nieuw links front in Turkije krijgt aandacht van Eda Yenil. In korte artikelen gaan we in op de situatie op Cuba en de Filippijnen. Ron Verhoef toont aan dat er aanvallen op het MBO dreigen. Marcel de Jong zag helaas weer geen kans een artikel te schrijven. Wiebe Eekman bericht in de krant en op de website van het front 'milieu en sociale rechtvaardigheid'. In het interview met Rinze Visser naar aanleiding van het feit dat hij veertig jaar commnunistisch raadslid in Lemmer is stond dat de NCPN drie zetels heeft. Dat moet zijn bijna drie. Er kwamen maar een klein aantal stemmen tekort.

Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in deze wereld.

Handen af van ons inkomen, van onze uitkeringen en pensioenen, van onze werkgelegenheid, van onze voorzieningen. "Wij betalen niet voor jullie crisis". Voor sociale vooruitgang en socialisme.

We plaatsen weer een aantal artikelen alleen op de website onder een aparte rubriek actueel. Wie niet over internet beschikt kan ons verzoeken die artikelen uitgeprint te laten opsturen. Graag melden aan de redactie. Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website. (zie www.ncpn.nl).

Deze keer op de website:

  1. John Pilger, Het spel is uit voor Labour (vertaling J. Bernaven),
  2. Wil van der Klift, Vakbonden en Revolutionaire Partij,
  3. Peter Rikkel, Het menselijke motief,
  4. Wiebe Eekman, Diverse artikelen Klimaat en sociale rechtvaardigheid.