Aan: bevriende politieke krachten en sociale bewegingen

Cuba is en blijft socialistisch

... ons emanciperen door onszelf
en op onze eigen krachten ...
Dat is Revolutie.

Redactie buitenland

De Cubaanse revolutie, in haar strijd voor de opbouw van een rechtvaardiger samenleving, bereidt zichzelf voor op het 6de Congres van de Communistische Partij. De activiteiten voor deze gebeurtenis zijn reeds begonnen met een kritisch debat en een grondige analyse door de bevolking en partijleiders van de 'Richtlijnen voor de economische en sociale politiek', een document dat de essentie bevat van de vernieuwing van ons economisch model, gebaseerd op planning en niet op de markt.

Het komende Congres wordt gehouden in een context die wordt gekarakteriseerd door de strijd tegen de effecten van 50 jaar economische oorlog door de VS, de gevolgen van de internationale economische crisis en het verlies van 20,9 miljard dollar tussen 1998 en 2008 ten gevolge van klimaatrampen. Op binnenlands vlak werd de situatie slechter door de geringe efficiëntie van de verschillende productiesectoren, het te lage profijt van de economische basis en infrastructuur, de vergrijzing en de stagnatie van de groei van de bevolking. Ook spelen opvattingen en menselijke maatregelen, die vroeger geschikt waren maar vandaag moeten worden herzien, een rol.

De internationale media en menige zogenaamde Cuba-analist zijn begonnen inhoud, doel en perspectief van de maatregelen die wij nu op Cuba bespreken te verdraaien, te herinterpreteren en te vervalsen. Zij proberen de menselijke geest van ons sociale project te bezoedelen. De aankondiging van het afstoten van ongeveer één miljoen onnodige arbeidsplaatsen, vooral in de ambtelijke en dienstensector - waarvan 500.000 vóór maart 2011 - is door de internationale media afgeschilderd als een maatregel van massieve ontslagen, sommige gebruikten het woord 'shoktherapie'.

Deze massamedia en analisten zien het feit over het hoofd dat het een proces is, gericht op een betere organisatie en verdeling van de arbeid en een geleidelijk elimineren van het schadelijke verschijnsel van werkloosheid. Ook maakt het proces ons revolutionaire en sociale project economisch duurzaam en efficiënt onder de huidige bovengenoemde voorwaarden. Bovendien worden maatregelen gecorrigeerd die er toe hebben geleid dat onze staat paternalistische posities innam die riskant waren voor de voortgang van het socialisme op Cuba.

De reorganisatie van de arbeid heeft ook als doel veel arbeidskracht te verplaatsen naar productieve sectoren waaraan ons land vandaag behoefte heeft. Tussen haakjes, ruim 20 procent van de 500.000 verandert alleen van werkwijze en niet van baan, hetgeen voor de staat een budgettaire verlichting betekent en meer efficiëntie in productie en diensten met zich meebrengt.

Wij willen hieraan nog toevoegen dat het welbekend is dat de socialistische staat zich vastberaden zal blijven inzetten om de sociale verworvenheden te behouden en geen enkele werker of bediende af te stoten, behalve dat het deze keer middels duurzamere regelingen zal plaatsvinden.

De grote monopoliemedia zullen nooit zeggen dat de maatregelen die nu worden ingevoerd en die op het 6de Congres van de Communistische Partij goedgekeurd zullen worden de geëigende, doordachte analyses en de voorstellen zijn die de bevolking deed tijdens het debat dat op Cuba werd gehouden over de toekomst van de revolutie. Dit proces kende drie belangrijke momenten:

• Het eerste was de discussie die plaatsvond na de speech van Commandant Fidel Castro op de universiteit van Havana in november 2005, waar hij een oproep deed na te denken over de interne bedreigingen voor de Revolutie en de verantwoordelijkheid van alle Cubanen voor het behoud en de versterking ervan.
• Het tweede begon na de toespraak van kameraad Raúl Castro op 27 juli 2007. Daarna had de hele bevolking maandenlang de mogelijkheid haar opvattingen te uiten over de Cubaanse gemeenschap en revolutie en de toekomst van het socialisme op Cuba. Deze discussie werd in 2008 vervolgd, deze keer binnen iedere sociale en productieve sector, zodat elke mogelijke oplossing kon worden voorgesteld om de gebreken van ons economische model te benoemen en te corrigeren, zowel op sectoraal niveau als op het punt van zwakten van het maatschappelijk model. Alle opvattingen zijn door de partij en de leiders van het land verzameld en vormen nu het kompas dat het proces naar een volgend niveau brengt.
• Het derde moment is het Congres van de Communistische Partij van Cuba, dat reeds begon op straat, in de huizen en werkplaatsen en door het hele land met een kritische analyse door de bevolking van de 'Richtlijnen voor de economische en sociale politiek', een document dat een neerslag is van eerdere discussies en nog onaf is, omdat het ook nog de uiteindelijke opvattingen en suggesties zal opnemen die door de afgevaardigden naar het 6de Congres van de Communistische Partij van Cuba zullen worden gedaan.

Vrienden in de wereld:

Het 6de Congres zal plaatsvinden in de context van de 50ste verjaardag van de overwinning in de Varkensbaai, de eerste grote nederlaag van de VS in Amerika en de proclamatie van het socialistische karakter van de Cubaanse revolutie.

Cuba, zijn volk en zijn revolutie zijn zich bewust van de weg die in 1959 gekozen is en de rol die zij spelen in de huidige wereld. Het verlaten van de weg van het socialisme zou zelfmoord betekenen, omdat wij onze soevereiniteit zouden weggeven en miljoenen vrouwen en mannen zouden verraden die hun leven gaven voor het verdedigen van de vooruitgang van de natie.

Wij verzekeren onze vrienden in de wereld dat de vastberaden verdediging van onze onafhankelijkheid en ons socialisme het belangrijkste vaandel van het Cubaanse revolutionaire proces is en altijd zal blijven.

Departement van Internationale Betrekkingen van het Centraal Comite van de Communistische Partij van Cuba.

Vertaling Thomas Janssen.