Willem van Kranenburg.
Actie voor vrijlating 'Cuba 5' (Foto Manifest/wvk).
Willem van Kranenburg
De twaalfde internationale bijeenkomst van communistische en arbeiderspartijen (ICWP) vond dit jaar plaats van 3 tot en met 5 december in Zuid-Afrika. Het complex waar de bijeenkomst werd gehouden ligt tussen Johannesburg en Pretoria in. Er waren in totaal 76 gedelegeerden van 51 partijen uit 43 landen aanwezig. Ditmaal ook verschillende Afrikaanse bewegingen als waarnemer. De gedelegeerden debatteerden over de verdieping van de kapitalistische crisis, de taken van communisten voor de verdediging van soevereiniteit, verdieping van sociale allianties en versterking van het anti-imperialistisch front in de strijd voor vrede, vooruitgang en socialisme.
De afgevaardigden werden verwelkomd door de Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma, die de bijeenkomst het geweten van de wereld noemde. Hij zei te luisteren naar antwoorden op vragen over maatschappelijke ontwikkeling. Het was een conferentie die Afrika en de wereld toonde dat er nog mensen zijn die niet alleen voor hun eigen financiële belang gaan, maar bereid zijn hun tijd en energie te besteden aan de vooruitgang van de werkenden en armen, aan de vooruitgang van de beschaving. Zoals de burgemeester van Ekurhuleni, een oud-strijder van Umkhonto we Sizwe (de militaire tak van het ANC) en SACP-lid op een voor de gedelegeerden georganiseerde receptie zei: "Het grootste probleem is maatschappelijke ongelijkheid, want dit ligt aan de basis van veel andere problemen."
Namens de NCPN nam Willem van Kranenburg, lid van het dagelijks bestuur van de partij, deel aan de bijeenkomst. In de bijdrage van de NCPN werd onder andere gewezen op de noodzaak van Europese samenwerking tussen communisten en samenwerking van communisten met andere progressieve organisaties en individuen om de afbraak van de welvaartsstaat te keren en te strijden voor het behoud en de versterking van de organisaties van de arbeidersklasse, met name de vakbeweging. In een tijd en een land waarin door voortdurende mediamanipulatie het individualisme tot heersende ideologie is geworden. Eveneens wees de NCPN op de kerntaak van de communistische partij: de noodzaak en mogelijkheid van het socialisme als reëel alternatief voor het kapitalisme in ieder debat over de maatschappelijke ontwikkeling naar voren te brengen. Ons voorbeeld van samenwerking met de partijen in België, Luxemburg en Duitsland vindt navolging in de Noord-Europese landen: Noorwegen, Zweden en Denemarken.
Ook uit de bijdragen van andere partijen werd duidelijk dat we het eens zijn over de aard van de crisis. Zij is niet veroorzaakt door hebberige bankiers, maar het gevolg van een periodieke crisis van overproductie, die eigen is aan het kapitalisme. Deze crisis werd slechts uitgesteld door de kredietbubbel. De crisis geeft wederom de historische grenzen van de kapitalistische maatschappijordening aan. Dit systeem kent geen andere weg dan de crisis zelf, die leidt tot verlies van banen en het afwentelen van de verliezen op de werkenden.
Er was ook consensus over de analyse dat de crisis de concurrentie tussen de imperialistische landen onderling en die met de opkomende economieën verscherpt. Dit kan leiden tot handelsconflicten en brengt de dreiging van uitbreiding van gewapende conflicten dichterbij.
Voor veel mensen in de wereld was het kapitalisme ook tijdens de 'groei' vooral een dagelijkse strijd om te overleven. Met name voor de bevolkingvan de ontwikkelingslanden, die nu door de crisis nog harder getroffen worden. In veel landen is de aanval op arbeidsrechten en sociale verworvenheden geopend. Eén van de sprekers haalde Ben Bernanke, de baas van de Amerikaanse FED, aan die voor een publiek van investeerders gezegd heeft: "Er woedt klassenstrijd, maar wij zijn aan het winnen."
Deze 12de internationale bijeenkomst formuleerde de gemeenschappelijkheden in de actuele politieke agenda van communistische en arbeiderspartijen. Taak is om binnen de mogelijkheden van de eigen nationale omstandigheden de verdediging tegen deze aanvallen te versterken en indien mogelijk om te vormen tot een offensieve beweging voor arbeidsrechten, sociale rechten, gratis gezondheidszorg en onderwijs en de afschaffing van het kapitalisme; tevens de strijd voor vrede en duurzame ontwikkeling te verbinden met de strijd voor socialisme; en de vakbeweging op een klasse georiënteerde lijn te brengen. Actieve internationale solidariteit met de volkeren die geconfronteerd worden met en zich verzetten tegen onderdrukking en imperialistische agressie staat eveneens hoog op de agenda.
De gedelegeerden eisen de legalisering van communistische partijen en de opheffing van verboden en beperkingen van hun activiteiten en verdedigen collecttief de bijdragen van het communisme aan de vooruitgang van de menselijke beschaving.
Tijdens een manifestatie in Johannesburg voor de vrijlating van de vijf Cubaanse terreurbestrijders uit Amerikaanse gevangenissen hebben wij een verklaring ondertekend alles binnen onze mogelijkheden te doen om deze wereldwijde campagne te ondersteunen. Deze verklaring, op een blad van één bij twee meter, werd ondertekend door de voorzitter van de SACP en overhandigd aan de Cubaanse delegatie.
(voor wie de Engelse taal machtig is zijn alle bijdragen en de 'Slotverklaring van Tswane' in de loop van de komende weken te lezen op http://solidnet.org)