20 vragen om aan iemand te stellen die dom genoeg is te geloven dat de economische crisis voorbij is

Michael Snyder (*)

Als je lang genoeg luistert naar Ben Bernanke, Barack Obama en de main-stream-media, en als je niet beter wist, zou je geneigd zijn te denken dat de economische crisis allang is verdwenen en dat we middenin een aantrekkend economisch herstel zitten. Helaas, de waarheid is dat de economische crisis verre van voorbij is. In 2010 werden meer woningen ontruimd dan ooit tevoren, meer Amerikanen waren op voedselbonnen aangewezen dan ooit tevoren en een kleiner percentage van de Amerikaanse mannen had een baan.

De realiteit is dat de economie in de Verenigde Staten grote gaten kent en alle natuurrampen helpen daarbij ook niet erg. De Federal Reserve heeft gigantische stapels geld gedrukt en de Amerikaanse regering heeft in een duizelingwekkend tempo geld geleend en uitgegeven in een uiterste inspanning om de zaken te stabiliseren. Ze is er voor het moment in geslaagd, maar onze langetermijn-economische problemen zijn erger dan ooit. We zitten nog steeds middenin een volledige economische crisis en de zaken worden nog erger.

Als je iemand kent die dom genoeg is om te geloven dat de economische crisis voorbij is en dat onze economische problemen achter ons liggen, stel die persoon de volgende vragen ...

Tijdens de 23 maanden van het 'Obama herstel' kwamen er gemiddeld ongeveer 23.000 banen per maand bij. Ergens in de buurt van 150.000 banen per maand zijn nodig om alleen maar gelijke tred te houden met de bevolkingsgroei. Dus moeten we niet een beetje voorzichtig zijn met te verklaren dat we de economische crisis te boven zijn?
Tijdens de 'recessie' gingen tussen de 6,3 miljoen en 7,5 miljoen banen verloren. Tijdens het 'Obama herstel' zijn er ongeveer 535.000 banen bijgekomen. Wanneer zal de rest van de banen uiteindelijk terugkomen?
Van de 535.000 banen die erbij kwamen tijdens het 'Obama herstel' waren slechts ongeveer 35.000 vaste fulltimebanen. Vandaag de dag is 41 procent van alle banen in de Verenigde Staten een 'laag-inkomen-baan'. Als onze economie herstellende is, waarom kunnen er dan geen grote aantallen goede banen worden gecreëerd waarmee mensen hun gezinnen kunnen onderhouden?
De landbouwbasisproducten zijn dit decennium enorm in prijs gestegen. De prijs van katoen, tarwe, benzine en varkens bij elkaar opgeteld is nu meer dan drie keer hoger dan in 2002. Dus hoe kan de Federal Reserve beweren dat de inflatie slechts minimaal steeg al die tijd?
In 2008 hadden de banken in totaal 27 miljard dollar aan reserves bij de Fed gedeponeerd. Vandaag hebben banken een totaal van ongeveer 1,5 biljoen dollar aan reserves bij de Fed. Dus wat gaat er gebeuren wanneer al dit geld uiteindelijk de economie raakt?
Als de Amerikaanse economie herstellende is, waarom is de export van de Amerikaanse fabrieken nog steeds aanzienlijk lager dan het niveau van 2008?
Waarom groeit de invoer van goederen uit het buitenland veel sneller dan de export van goederen uit Amerikaanse fabrieken?
Volgens Zillow is de gemiddelde prijs van een huis in de VS ongeveer 8 procent lager dan zij een jaar geleden was en deze zakt nog ongeveer 1 procent per maand. Tijdens het eerste kwartaal van 2011 daalden de huizenprijzen het snelst sinds eind 2008. Dus kunnen we echt praten over een 'herstel' wanneer de vastgoedcrisis steeds erger wordt?
Volgens een schokkende nieuwe peiling gelooft 54 procent van de Amerikanen dat een woningherstel "onwaarschijnlijk" is tot minstens 2014. Dus hoe zou de woningbouw kunnen aantrekken als er zoveel mensen overtuigd zijn dat het niet zal gebeuren?
De laatste cijfers over het bbp van Japan zijn een complete en totale ramp. Tijdens het eerste kwartaal daalde het bbp enorm, met 3,7 procent. Ik loop al maanden te beweren dat de Japanse economie aan het instorten is, maar de meeste mainstream-economen waren absoluut verbijsterd door de nieuwste cijfers. Zal de rest van de wereld in staat zijn te voorkomen om ook af te glijden naar een recessie?
Volgende week gaan de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden toestemming geven het schuldplafond te verhogen. Iedereen weet dat dit een kans is voor de Republikeinse wetgevers om 'er stoer uitzien' voor hun achterban (waarvan de overgrote meerderheid het schuldplafond niet wil verhogen). Iedereen weet ook dat de Republikeinen uiteindelijk bijna zeker akkoord zullen gaan met de verhoging van het schuldplafond na minimale concessies van de Democraten. De waarheid is dat noch het 'Republikeinse establishment', noch dat van de Democraten op dit moment werkelijk serieus overweegt aanzienlijk te snijden in de overheidsschuld. Dus waarom dient al dit politiek theater?
Waarom zijn er zoveel van onze eens zo grote productiesteden getransformeerd tot spooksteden? In de stad Detroit staan vandaag meer dan 33.000 huizen leeg, 70 scholen zijn permanent gesloten, de burgemeester wil een kwart van de stad met de grond gelijkmaken en je kunt in de slechtste buurten een huis letterlijk kopen voor een dollar.
Volgens een nieuwe peiling vreest ongeveer de helft van alle babyboo-mers dat wanneer zij met pensioen gaan ze uiteindelijk in armoede zullen moeten leven. Dus wie gaat de zorg voor hen op zich nemen wanneer het geld opraakt?
Volgens het Amerikaanse Bureau voor Arbeidsstatistieken werden in 2006 elke maand gemiddeld ongeveer 5 miljoen Amerikanen aangenomen. Op dit moment gemiddeld ongeveer 3,5 miljoen. Dus waarom praten onze politici over "economisch herstel" in plaats van "de ineenstorting van de economie" nu ongeveer 50 procent minder mensen wordt aangenomen dan normaal?
Sinds augustus hebben 2 miljoen meer Amerikanen de arbeidsmarkt verlaten. Maar de hele periode van augustus tot en met vandaag werd verondersteld een tijd van economische groei en herstel te zijn geweest. Dus waarom hebben zoveel Amerikanen het zoeken naar een baan opgegeven?
Volgens Gallup geloofde 41 procent van de Amerikanen een jaar geleden dat de economie "steeds beter" zou worden. Vandaag de dag is dat aantal slechts 27 procent. Verliezen de Amerikanen het vertrouwen in de Amerikaanse economie?
Volgens de 'US Census' is het aantal kinderen dat in armoede leeft gestegen met ongeveer 2 miljoen in alleen al de afgelopen twee jaar en eenop de vier Amerikaanse kinderen leeft momenteel op voedselbonnen. In dezelfde periode hebben Barack Obama en Ben Bernanke ons keer op keer verteld dat de Amerikaanse economie steeds beter werd. Dus wat is de waarheid?
Amerika is absoluut verslaafd geworden aan overheidsfinanciering. Van alle Amerikanen ontvangt 59 procent nu geld van de federale regering in een of andere vorm. Amerikaanse huishoudens krijgen nu meer inkomen van de Amerikaanse overheid dan ze betalen aan belastingen. Amerikanen haten belastingverhogingen en zij haten het evenzeer als hun regering gaat snijden in hun subsidies. Is er dan enige hoop dat dit ooit zal worden omgedraaid voordat een ramp plaatsvindt?
De gecombineerde schuld van de grote GSE's (Woninggarantiefondsen) (Fannie Mae, Freddie Mac en Sallie Mae) is gestegen van 3,2 biljoen in 2008 naar 6,4 biljoen dollar in 2011. Hoe kan de Amerikaanse regering in vredesnaam de garantie geven deze schulden ooit af te betalen bovenop alle andere schulden?
Als de Amerikaanse nationale schuld (meer dan 14 biljoen dollar) in 5 dollarbiljetten zou worden opgestapeld, zou het driekwart van de weg naar de maan omvatten. De Amerikaanse regering leent elk uur ongeveer 168 miljoen dollar. Als Bill Gates elke cent van zijn fortuin aan de Amerikaanse regering gaf, zou het slechts gaan om het Amerikaanse begrotingstekort van 15 dagen.

Dus hoe kunnen onze politici ons in vredesnaam vertellen dat alles wel goed komt?

Bron: The Economic Collapse, vert. wvdk.