(Rijks)ambtenaren gaan door met hun strijd voor betere beloning en behoud van werkgelegenheid (Foto Manifest).
Beste vrienden en vriendinnen,
Het schiet niet op met de cao voor de rijksambtenaren en het schiet niet op met het Sociaal Flankerend Beleid.
Eerder vandaag ging het over de landelijke bezuinigingen van dit kabinet, over de afbraak, vooral in de publieke sector en over de onverschilligheid en botheid waarmee dit kabinet bezig is. Er is voor 1,8 miljard euro bezuinigingen aangekondigd op het Rijk. Dat kost naar de schatting van het CPB ongeveer 15.000 banen. Dat is een zeer dringende reden voor extra, effectiever en beter Sociaal Flankerend Beleid. Maar jullie werkgever stelt juist allerlei verslechteringen voor. Collega Jan Hut zal daar straks meer over vertellen.
De onderhandelingen over de cao voor de rijksambtenaren zijn in november vorig jaar begonnen. Want we wilden op tijd klaar zijn. De vier bonden hebben een gezamenlijke inzet vastgesteld. Want we hebben goede ervaringen met samenwerken en samen optrekken! In onze gezamenlijke cao-inzet staan drie onderwerpen centraal. Allemaal heel normale eisen:
Dat is heel goed mogelijk als je naar het natuurlijk verloop in de rijkssector kijkt. Er gaan de komende vier jaar vanzelf al 30.000 ambtenaren weg. Dat is twee keer zoveel als de 15.000 banen die wegbezuinigd worden. Als minister Donner zegt dat de operatie niet kan zonder gedwongen ontslagen geeft hij zichzelf een enorm brevet van onvermogen.
De vraag voor de komende vier jaar is niet: "hoe raak ik 15.000 ambtenaren kwijt?", maar de vraag is: "hoe haal ik 15.000 ambtenaren binnen?" En na 2015 wordt het natuurlijk verloop nog groter. Tot 2020 vertrekken naar verwachting 60.000 rijksambtenaren, vooral door pensionering.
De ministeries gaan ouderwets en kortzichtig bezuinigen. Eerst worden de tijdelijke contracten niet verlengd en worden uitzendkrachten, payrollers en zzp-ers wegbezuinigd. En daarna worden degenen met de kortste diensttijd herplaatsingskandidaat, wat vaak een voorportaal is naar ontslag. Jonge mensen, mensen met een bi-culturele achtergrond, mensen met de modernste opleidingen, vallen buiten de boot.
Wij zeggen: "Geef juist nu jonge en nieuwe collega's een normale vaste aanstelling, houd ze binnenboord! Ze zijn welkom en hard nodig, zeker als je verder kijkt dan je neus lang is. Als je niet alleen kijkt tot 2014, maar juist ook na 2014!"
Het is heel erg in het belang van de werkgever Rijk om een aantrekkelijke werkgever te worden en te blijven. Wij zeggen tegen minister Donner: "Minister, sta garant voor de veiligheid en werkzekerheid van je mensen. Doe normaal en verstandig! Spreek met ons die werkgarantie af!"
Wij vragen koopkrachtbehoud. In november vorig jaar, bij het begin van de onderhandelingen, voorspelde het Centraal Plan Bureau een inflatie van 1,5 procent en een economische groei van 1,6 procent. Iedereen in Nederland vond 2 procent salarisverhoging toen een normale eis.
Maar het nieuwe kabinet vond 0 procent voor de ambtenaren in ons land wel genoeg. En voor rijksambtenaren zelfs twee jaar de nullijn. Want er moest nog wraak op jullie worden genomen omdat wij de achterstand van 3 procent hadden goedgemaakt en op 1 januari 2011 quitte staan. Inmiddels worden in de marktsector, maar ook in de zorg, allerlei cao's afgesloten waarin iedereen er zo'n 2 procent per jaar bij krijgt.
De economie groeit en de arbeidsproductiviteit is gegroeid van 1,6 naar 2,2 procent. De inflatie is inmiddels opgelopen van 1,5 naar 2,3 procent en stijgt door. Onze salariseis van 2 procent is echt niks teveel!
De onderhandelingen voor de cao Rijk lopen al meer dan een half jaar. Zonder resultaat. Er kwam geen werkgelegenheidsgarantie, geen perspectief voor jonge ambtenaren en geen redelijk salarisvoorstel. Er kwam alleen maar de nullijn. In februari hebben de vier bonden vastgesteld dat het zo niks wordt met de cao. We hebben toen een ultimatum gesteld. Maar ook toen kwam de werkgever op geen enkele manier in beweging. We zijn het nu zat!
Regel één van het poldermodel is: we proberen er uit te komen aan de onderhandelingstafel. Maar regel twee is: als de werkgever geen fatsoenlijke cao komt bréngen, dan gaan we hem hálen. Dat geldt ook als die werkgever een kabinet of een minister is. Dat geldt ook als die minister Donner heet!
We staan hier op Schiphol. Een van de thermometers van de economie. En aan de drukte te zien gaat het goed met de economie, zowel van de bedrijven als de burgers. Veel mensen vliegen eropuit naar een vakantiebestemming. Maar voor veel rijksambtenaren is de dreiging 'jullie vliegen eruit!"
Voor veel burgers stijgt de koopkracht. Maar de rijksambtenaren willen ze twee jaar aan de grond houden.
Vandaag is de aftrap, vandaag is het eerste signaal, vandaag is de warming-up. En straks is het eerst vakantie. Maar reken erop dat jullie inzet en actie straks na die vakantie hard nodig zijn. Wij willen geen ontslagen, wij willen ook onze jonge collega's binnen boord houden. Wij willen gewoon, net als iedereen, minstens koopkrachtbehoud.
Daarvoor zijn we vandaag hier. Daarvoor komen we terug, bij de Belastingkantoren, de gevangenissen, de inspectiediensten, Rijkswaterstaat, de ministeries. Totdat deze werkgever Rijk het begrijpt, totdat deze minister Donner het begrijpt, totdat onze eisen zijn ingewilligd!
Dank jullie wel, succes!