Finian Cunningham (*)
Na de uitbarstingen van brandstichting, rellen en plunderingen in verschillende Britse steden, waaronder de hoofdstad Londen, is de orde hersteld door een massale mobilisatie van politie. Daarop volgde de opsporing en vervolging van de personen die betrokken waren bij de chaos. De conservatieve minister-president leidt "het gevecht" tegen iedereen die schade en vernietiging heeft toegebracht aan de samenleving van Groot-Brittannië.
De gebeurtenissen hebben het politieke establishment van alle partijen, politiechefs en de mainstream media zichtbaar geschokt. Maar nog schokkender is het kortzichtige en ongelooflijk banale commentaar dat wordt geleverd om de uitbarsting van onlusten en gewelddadigheden te 'verklaren'.
De experts zitten in comfortabele tv-studio's en wisselen zinloze inzichten uit over het 'kwaad' van de individuele immoraliteit, criminaliteit, disfunctionele families, bendecultuur - met op de achtergrond, op de schermen, de schreeuwende signalen van de oorzaken van de maatschappelijke afbraak. En toch ontsnappen deze doorslaggevende signalen aan de mentale radar van de experts en de politici.
Het feit dat het kapitalistische economische systeem in een wereldwijde 'nucleaire meltdown' verkeert, vindt je in geen enkel mainstream commentaar. Dit is het systeem dat de gevestigde politieke partijen hebben omarmd, of het nu Labour, of de conservatieven of de liberalen zijn, en dat heeft geresulteerd in de sociale verwoesting in Groot-Brittannië, terwijl het bedrijfsleven en de financiële elite de economische middelen hebben geroofd. Dit systeem van gelegaliseerde roof is al tientallen jaren aan de gang, maar kreeg zeker een dynamische herstart met Cameron's conservatieve voorganger, Margaret Thatcher, in de vroege jaren 1980. De Labourleiders Tony Blair en Gordon Brown waren slechts leveranciers van dezelfde dynamiek.
Als je kijkt naar het huidige Groot-Brittannië krijgt Karl Marx weer eens groot gelijk: "Accumulatie van rijkdom aan de ene pool van de maatschappij geeft een opeenstapeling van ellende aan de andere". Dat is het kenmerk van het kapitalisme in het Groot-Brittannië van vandaag en elders in Europa en in de VS.
Alle andere problemen zijn grotendeels secundair in dit verband. Misdaad, racistische politiek, wanorde, het gebrek aan politiebudgetten om de orde te herstellen (nogal tegenstrijdig), vervreemding en zelfvernietiging, en vele andere kwalen met inbegrip van de inzet van financiële middelen om illegale oorlogen (zoals in Libië, nvdr) te financieren - het grootste deel van onze problemen vloeit voort uit de wortel van het disfunctioneren, dat is de kapitalistische economie.
Sprekend in het Lagerhuis toonde premier Cameron een totaal onbegrip voor de oorzaken van het uitbreken van de straatrellen in Engeland en de aard van de verstoringen in zijn samenleving. Hij wijt het aan "pure criminaliteit" en "gebrek aan individuele moraliteit en verantwoordelijkheid". Deze visie wordt grotendeels weerspiegeld in het Britse politieke establishment door alle partijen en de media.
De plunderingen, diefstal en wetteloosheid die Cameron zo veroordeelt, zijn slechts de reflectie op straatniveau van de Britse samenleving, van wat ergebeurt op een veel grotere schaal in de hogere regionen van de overheid en de economie.
Ondanks de streepjespakken en de goed verzorgde accenten, kunnen we, als we eerlijk zijn, de tientallen jaren van plundering en diefstal zien van de economische en financiële middelen door de corporate elites, geholpen en bijgestaan door de Labour en conservatieve regeringen. De bailout van corrupte banken op kosten van de belastingplichtigen geïnitieerd door Labour PM Gordon Brown en nu overgenomen door Cameron, voor een groot deel betaald door bezuinigingen op de openbare uitgaven, is slechts de laatste manifestatie van de officiële beroving van de meerderheid om de al buitensporige rijkdom van de heersende eliteklasse te vergroten.
Cameron en zijn bende van geaffecteerde misdadigers willen 150 miljard dollar bezuinigen om te betalen aan de criminele onderneming die bekendstaat als de Britse Bank. Dit is afpersing waarvan een straatbende in het Londense East End slechts kan dromen ... en inderdaad, op een zeer reële manier, alleen maar kan na-apen.
Gecombineerd met dit plunderen door de elite, zien we de totale wetteloosheid en criminaliteit van de Britse regeringen, die hand in hand werken met andere criminele regeringen om oorlogen van agressie (naar Neurenberg standaard oorlogsmisdaden) te lanceren in Afghanistan, Irak, en nu in Libië, resulterend in de dood van meer dan een miljoen burgers. Waar is de individuele verantwoordelijkheid voor deze massamoord en vernietiging heer Cameron?
Dit sociale verval is een symptoom van de ineenstorting van het kapitalisme, een economisch systeem dat de elite verrijkt ten koste van de meerderheid. Het concentreert politieke macht buiten de democratische verantwoordingsplicht tot het punt waar onder andere oorlogen en planetaire plunderingen worden uitgevoerd tegen de wil van de meerderheid van de bevolking.
Dus toen Cameron en zijn politieke handlangers fulmineerden over plundering, criminaliteit, wetteloosheid, en de noodzaak van "gevolgen voor de acties" waren zijn woorden en vermaningen rijk aan ironie en onwetendheid.
Want hij beschrijft per ongeluk dezelfde maatschappij en wereld die het kapitalisme zelf creëerde. De indoctrinatie van de geest van Cameron en dat van het gehele politieke establishment belet hun het zicht op de werkelijkheid, waarin de regering van Cameron en haar Labour-voorgangers en die in andere westerse landen, met hun slaafse beleid, medeplichtig zijn aan de kapitalistische kleptocratie, zowel in binnen- als in buitenland.
De echte lessen uit Groot-Brittannië zullen niet worden getrokken door de mainstream politici of media. En hetzelfde kan worden gezegd voor de VS en de andere westerse landen. Om de woorden van de voormalige Amerikaanse president Clinton te parafraseren: "Het is de kapitalistische economie, stupid."
Bron/origineel: http://www.globalresearch.ca, 13 augustus 2011, vert. BB.