Harde bezuinigingen en voortgaande afbraak van de werkgelegenheid. Ziehier het beeld van de huidige Nederlandse maatschappij. Ondernemers en hun politieke vrienden hebben niets meer te bieden dan bezuinigingen en massaontslag. Aarzelend, maar gestaag, komt het verzet op gang. De onrust en het verzet groeien met horten en stoten. Steeds vaker en duidelijker wordt ook de vraag gesteld of het niet tijd wordt voor een ander politiek systeem.
Nederland krijgt een flinke tik mee van de stagnatie van de wereldeconomie en dreigt in een recessie te raken. De economie kromp in het derde kwartaal met 0,3 procent. Bedrijven die daardoor mogelijk worden geraakt, lopen op de recessie vooruit en dumpen personeel. Eerdere positievere ramingen over de werkloosheid blijken onhoudbaar. De nieuwe hogere werkloosheid zal de economische groei nog verder afremmen.
Het aantal werklozen is in oktober met 17.000 gestegen tot 455.000. Inmiddels zit nu 5,8 procent van de beroepsbevolking zonder werk. De werkloosheid is daarmee terug op het niveau van de top in februari 2010, volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) op 17 november jl. Het aantal WW-uitkeringen steeg met 0,4 procent tot 253.000. De werkgelegenheid zal in een rap tempo verder verslechteren. Zo gaat bijvoorbeeld ING in Nederland 2000 voltijdsbanen schrappen binnen het bedrijf, en nog eens 700 extern, meldde het concern op 3 november jl. Volgens vakbond CNV gaat het om 1700 gedwongen ontslagen. De banen verdwijnen voornamelijk op administratie-afdelingen. De externe functies die geschrapt worden zijn detacheerders. De reorganisatie moet tegen eind 2013 zijn afgerond. Bij de bank in Nederland werken nu nog circa 19.000 mensen.
De plannen van Europa om de crisis aan te pakken zijn meer van hetzelfde. De financieel-economische crisis, ook wel schuldencrisis genoemd (de voorzitter van de Europese Commissie, José Barroso, noemt het inmiddels een 'systeemcrisis'), vraagt "een nog steviger inzet van ons allemaal". Volgens hem moet er nog meer haast gemaakt worden met versterking van het economisch bestuur, vooral in de eurozone. Maken we de Monetaire Unie af zoals in Maastricht begonnen, of zetten we dat op het spel? vraagt hij zich hardop af. Hij en de voorzitter van de Europese Raad van regeringsleiders, Herman van Rompuy, zijn voor doorpakken met nieuwe verordeningen om de controle te versterken op nationale begrotingen, die dan eerst moeten worden voorgelegd in Brussel. De Commissie vormt daar een mening over en kan wijzigingsvoorstellen doen. Ook Van Rompuy vindt het moment gekomen "om de Economische en Monetaire Unie in een solide eindstadium te brengen". Hij wil proberen om tijdens de komende EU-top, gepland voor 9 december, stappen te zetten om het economisch bestuur te centraliseren en overweegt sancties sneller toe te passen. Hij betrekt daar ook de mogelijkheid bij om lidstaten hun stemrecht te ontnemen en betalingen uit de EU-fondsen te staken. Verder verkent hij de mogelijkheden voor verdergaande fiscale en sociale harmonisatie. Wat dát betekent staat in het Witboek van Europees Commissaris Andor (Sociale Zaken). Nationale wetgeving en cao's dreigen steeds meer aan de kant te worden geschoven.
Juist nu consequente strijd voor het socialisme harder nodig is dan ooit, haakt SP-voorzitter Marijnissen definitief af. In 'De Pers' verklaarde hij dat het socialisme bezoedeld zou zijn en dat hij eigenlijk een sociaaldemocraat is. Dat wisten we natuurlijk al wel, maar nu het uit zijn eigen mond komt weten we in ieder geval zeker dat we ons niet hebben vergist. Gelukkig bestaat er nog al wat verzet in de SP. Heel wat mensen in die partij voelenzich nog steeds lid van de Socialistische Partij en keren zich tegen deze koerswijziging. Net als in de FNV, de PvdA en GroenLinks moet het roer nodig om. Na het verraad van Kok, volgt nu de koerswijziging van Marijnissen en eerder zagen we al de overwinning van de 'sociaalliberalen' in GroenLinks. Polderen en pluche maken linkse partijen en organisaties monddood. Er is een nieuwe generatie bestuurders en politieke leiders nodig: een generatie die wil strijden, die niet uitgaat van klassenvrede maar van noodzakelijk verzet, van parlementaire en buitenparlementaire actie. De nieuwe vakbeweging komt inmiddels met horten en stoten op gang. Maar het inzicht is inmiddels alom aanwezig: onderhandelen heeft alleen zin als dat gebeurt op basis van strijd en de wil van de leden. Als die leden zelf verantwoordelijkheid kunnen nemen, de richting van de strijd kunnen meebepalen en kunnen rekenen op actieve steun van het bezoldigde en onbezoldigde kader.
Nederland telt, sinds twintig jaar geleden door een tweetal bureaus begonnen werd dat bij te houden, meer miljonairs dan ooit. Ook is het aantal vermogende particulieren in ons land procentueel harder gestegen dan in andere Europese landen. Het gaat om Nederlanders die een miljoen dollar hebben te besteden, exclusief de waarde van hun huis en luxegoederen. De rijken hebben zich drie jaar na de val van Lehman Brothers weer aanzienlijk meer verrijkt. Hun gezamenlijke vermogen overtreft inmiddels in vrijwel alle regio's het niveau van vóór de kredietcrisis.
Quote 500 gaf de volgende cijfers in zijn jaarlijkse glossy: ons land kent inmiddels 24 miljardairs. Het vermogen van 299 rijkaards groeide de afgelopen periode ondanks de crisis (of juist dankzij de crisis!). Van een honderdtal nam het af. Het totale vermogen van de Nederlandse zakkenvullers bedraagt: ruim 143 miljard euro (+ 5,6%). Het gemiddelde vermogen is 286,5 miljoen euro. Quote hanteert een ondergrens van 55 miljoen euro. Uit de lijst verdwenen 54 namen. Er kwamen er 33 bij.
De enorme bedragen maken duidelijk waar het geld voor lonen, uitkeringen, pensioenen en voorzieningen moet worden gehaald. Niet bij dé buitenlanders, Niet bij de werkende bevolking, maar bij de rijken die de oorzaak zijn van de crisis en zich hoe dan ook verder willen verrijken over de ruggen van de meerderheid van de bevolking. Pogingen om het geld te gaan halen waar het zit zullen op veel verzet stuiten van de plutocratie. Maar het is de enige weg. Alle andere wegen lopen dood.
"We zijn hun niets verschuldigd, we zullen niet betalen" is en blijft de terechte slogan van het verzet in Griekenland. Ook de inzet van 'Occupy' is terecht: dit systeem maakt dat een kleine groep erg rijk en machtig wordt en de meerderheid van de bevolking machteloos en afhankelijk. Dat moet en zal veranderen. Het succes van de strijd zal echter afhangen van de strijdbaarheid van de georganiseerde arbeidersklasse. Ambtenaren, welzijnswerkers, schoonmakers, werknemers in het OV, in de sociale werkplaatsen en in de Thuiszorg en andere strijdbare werkers geven het voorbeeld.
Ambtenaren, welzijnswerkers en werknemers in sociale werkplaatsen voerden begin november actie vanwege de vastgelopen cao-onderhandelingen. In Utrecht beten 450 welzijnswerkers het spits af. Zij strijden voor het behoud van een goede cao en een noodzakelijk voorzieningenniveau. Regering en lokale bestuurders willen fors bezuinigen. Zo dreigen op termijn 70.000 van de 100.000 plaatsen in de sociale werkvoorziening te verdwijnen. Het kabinet steunt de calculerende 'zelfredzame' burger en laat de zwakkerenbungelen. De regering kent alleen het recht van de sterksten en maakt een jungle van de samenleving. Solidariteit en gemeenschapszin worden in snel tempo verder afgebroken.
Duizenden actievoerders van Abvakabo FNV en CNV Publieke Zaak hielden elders in het land stakingsacties om te protesteren tegen vastgelopen cao-onderhandelingen in de publieke sector en de bezuinigingen van het kabinet. Als er geen beweging in de onderhandelingen komt zullen in december, nog vóór de kerstdagen, volgens Jan Willem Dieten, bestuurder van Abvakab FNV, hardere acties van de rijksambtenaren plaatsvinden. Minister Donner (Binnenlandse Zaken) wil 6,4 miljard euro bezuinigen en tot 15.000 banen schrappen. Hij weigert de ambtenaren daarom loonsverhoging te geven, ook sluit hij gedwongen ontslagen niet uit.
Nadat de voortslepende cao-onderhandelingen eind september vastliepen, organiseerde Abvakabo op 1 november jl. in Utrecht een eerste kleine staking waar zo'n 1000 rijksambtenaren op afkwamen. Volgens Jan Willem Dieten is dat echter nog maar het begin. De afgelopen twee maanden is AbvaKabo FNV het land ingetrokken om de actiebereidheid onder de leden te peilen. Rijksambtenaren zijn meestal niet de eerste werknemers die in actie komen. Maar "aan de reacties zien we echter dat steeds meer mensen bereid zijn actie te voeren en desnoods het werk neer te leggen. De actiebereidheid is groot en verspreidt zich als een olievlek". De leden zien dat er, ondanks de slechte economische omstandigheden, elders in heel Nederland cao's afgesloten worden met loonstijgingen van 2 procent. "De stelling dat we er niets kunnen bijkrijgen, is onzin." Om het doel te bereiken wordt overwogen cruciale rijksdiensten plat te leggen. Gevangenissen of de belastingdienst, bijvoorbeeld. Dat ligt politiek gevoelig, dan luistert men in Den Haag ineens een stuk beter.
Begin november vond de 'Week van het Pensioen' plaats. Veel verzekeringsmaatschappijen, ook AEGON, vierden een feestje. De Stichting Belangenbehartiging en de Stichting Vermogensbeheer, die knokken om het 'beklemde vermogen' vrij te maken voor de pensioenen van de havenarbeiders, deden ook mee. Op hun eigen manier met de heldere boodschap:
In deze Manifest worden nog meer analyses gemaakt van mondiale politieke en economische ontwikkelingen. Op de website www.ncpn.nl deze keer een recente analyse van de (Verenigde) Communistische Partij van Syrië. De pogingen van het imperialistische Westen om Syrië ook onder controle te krijgen, zoals eerder Libië, worden steeds duidelijker en gevaarlijker. Verder een solidariteitsverklaring van de drie communistische partijen van de Benelux met de KKE, Pame en de strijd van de Griekse bevolking.
We plaatsen in dit nummer van Manifest het derde deel van een kritisch geluid over China van het Internationaal Bureau van de Griekse CP (KKE). Onze correspondent in Griekenland, Anna Ioannatou, analyseert het Griekse dilemma. Eda Yenil belicht de politiek van de AKP met betrekking tot de aardbeving in de stad Van. Ook is er weer een bijdrage van de onafhankelijke denktank E2020. Wiebe Eekman stelt in een diepgaande analyse dat alleen het socialisme het klimaat kan redden. Maarten Muis en Wil van der Klift interviewden Herman de Haas, medewerker van de Stichting Veilige Haven en langdurig bondsraadslid van FNV Bondgenoten.
Rinze Visser, nog steeds problemen met zijn pols, stuurde een ouder stuk over 'Jongeren voor Jongeren' in. De afdeling Lemmer hijst op de website de stormbal over het schoolzwemmen. Wil van der Klift schreef twee analyses. Een over de noodzaak van een sterke, strijdbare voorhoede en een andere over de teloorgang van de democratie in Europa. Ron Verhoef dook in de kwestie van de problemen op de school in Nieuwegein. Op de website verder de Drieledige aanval van de EU en een artikel over de juistheid van de socialistische weg voor de mensheid.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest.
Handen af van ons inkomen, van onze uitkeringen en pensioenen, van onze werkgelegenheid, van onze voorzieningen. "Wij betalen niet voor jullie crisis". Voor sociale vooruitgang en socialisme.
"Een ander maatschappelijk bestel is dringend nodig. Het huidige kapitalistische bestel is vastgelopen en kan alleen nog maar steeds opnieuw tijdelijk worden opgelapt. Het kortetermijn-winstdenken moet worden vervangen door een politiek die rekening houdt met de grote vraagstukken van drinkwatervoorziening, milieuproblematiek en voedseltekorten. Maar tegelijkertijd moet vooral de verzorgingsstaat als eerste stap op weg naar het socialisme worden verdedigd en verder opgetuigd. Het grote graaien dat sinds begin jaren tachtig leidde tot steeds grotere verschillen tussen arm en rijk moet worden gestopt en omgekeerd. De onmogelijkheid van een 'eerlijk' kapitalisme kan steeds makkelijker worden aangetoond. Kapitalisme met een menselijk gezicht kon slechts in beperkte delen van de wereld bestaan en daar ook alleen tijdelijk, op termijn is het onbestaanbaar."
We plaatsen deze keer weer een aantal artikelen alleen op de website. Wie niet over internet beschikt kan ons verzoeken die artikelen uitgeprint te laten opsturen. Graag melden aan de redactie. Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website. (zie www.ncpn.nl).
De volgende krant verschijnt op donderdag 22 december 2011.