"Het kapitalisme heeft in het verleden de nodige veerkracht en vindingrijkheid getoond om zijn crisissen op te lossen. Maar inmiddels hebben de omstandigheden zich fundamenteel gewijzigd. In alle kapitalistische centra laat de crisis diepe onoplosbare sporen na", analyseerden we eind vorig jaar. En ook: "Het komende jaar zal het levenspeil van de bevolking hard dalen". Ook dit jaar werd de meerderheid van de bevolking nog niet volledig geconfronteerd met gevolgen van de crisis, maar de gevolgen zijn veel manifester aanwezig dan de afgelopen jaren. De 18 miljard bezuinigingen (en waarschijnlijk nog nieuwe) hangen voor een groot deel nog boven de markt. Inmiddels wordt de economische situatie op de wereld, zowel in de VS als in Europa steeds onzekerder. Een reeks van staten dreigt onder schuldenlasten te bezwijken.
We schreven vorig jaar ook: "Alle westerse landen hebben te maken met collectieve verarming. Overal hebben overheden grote tekorten, overal staat de verzorgingsstaat onder druk. Er breekt een periode aan waarin de afbraak van verworven rechten echt voelbaar gaat worden. De tegenstellingen zullen groeien en de samenleving verharden. Dat gebeurt in een periode waarin rechtse, conservatieve en populistische politiek de overhand heeft. We staan aan de vooravond van een lange reeks jaren van groeiende tegenstellingen en toenemend geweld, mede omdat 'links' nog teveel is versnipperd en te weinig in staat is gebleken om samen met een strijdbare vakbeweging een vuist te maken". Er is niets veranderd.
De verrechtsing in Europa laat zijn sporen steeds meer na. De rechtsere, Europese Commissie is aan de slag met de verdere uitvoering van de plannen van het grootkapitaal, zoals neergelegd in de Lissabon-strategie van 2000. De banken laten niet na hun schulden af te schuiven op de werkende en uitkerings- en pensioengerechtigde bevolking. De aanhangers van het neoliberale denken, zoals verenigd in de huidige regering, gebruiken de crisis om nog meer door te pakken. De confrontatie neemt steeds meer toe.
We schreven het vaker en zullen het nog vaker moeten schrijven: Er leven nog veel illussies onder de bevolking, dat het kapitalisme de crisis snel kan oplossen, dat de crisis van tijdelijke aard zal zijn. Niet verwonderlijk en goed te begrijpen. Oude zekerheden en gewoonten kunnen niet snel overboord worden gegooid en hoop doet leven. In de meeste gevallen kunnen tijdelijk wel een paar stapjes worden teruggezet. Waar acties plaatsvinden zijn die dan ook meestal alleen gericht op het behoud van de sociale verworvenheden, het resultaat van vele decennia strijd. Natuurlijk moet daarvoor worden gestreden: Voor elke cent loon, voor elke voorziening en voor iedere gram werkgelegenheid moet worden geknokt. Maar ook moet duidelijk worden dat het kapitalisme niet in staat is te zorgen voor langdurige bestaanszekerheid. Werkelijke verbeteringen zijn alleen mogelijk onder socialistische maatschappelijke verhoudingen.
Intussen worden steeds meer gezinnen in Europa en in ons eigen land hard door de crisis geraakt en ontstaat er onvermijdelijk een andere maatschappelijke werkelijkheid. Steeds hardere bezuinigingen en voortgaande afbraak van de werkgelegenheid. Geen enkel licht aan het einde van de tunnel. Ziehier het beeld van de huidige Nederlandse maatschappij. Ondernemers en hun politieke vrienden hebben niets meer te bieden dan verdergaande privatiseringen, bezuinigingen, verlaging van loon- en arbeidskosten en massaontslag.
De verwachting dat het huidige systeem de problemen kan oplossen komt steeds meer op losse schroeven te staan. Door de groeiende twijfel aan eerdere zekerheden kan bewuster en systematischer worden begonnen met het organiseren van het verzet. Dat de crisis ook racisten en populisten als Wilders in de kaart speelt staat buiten kijf, maar zijn zwakte is zijn gebrek aan echte oplossingen. Dit neemt niet weg dat de kaart die Wilders speelt levensgevaarlijk is en met alle kracht moet worden bestreden. Wilders heeft de bevolking alleen een gevaarlijke en negatieve toekomst te bieden.
Gestaag komt intussen het verzet tegen de regeringsmaatregelen op gang. De onrust en het verzet groeien met horten en stoten. De vraag of het niet tijd wordt voor een ander politiek systeem begint langzaam door te klinken, maar dat gaat aarzelend en het socialisme als alternatief staat nog ver weg in de gedachten van de meeste mensen. Aarzelend nemen vormen als Occupy en andere zachte verzetsvormen in omvang toe, maar de meerderheid van de werkende mensen houdt zich daarmee niet bezig. Wel komt langzaam maar zeker de vakbondsstrijd op gang, maar heel sectoraal en op deelbelangen gericht. Maar wel zo duidelijk dat het kapitaal met steun van de PvdA probeert de vakbeweging om te vormen tot een sociale ANWB die zich alleen nog met sectorbelangen bezighoudt.
Nederland krijgt een flinke tik mee van de stagnatie van de wereldeconomie en bevindt zich weer in een recessie. Bedrijven die daardoor mogelijk worden geraakt, lopen op de recessie vooruit en dumpen personeel. Eerdere positievere ramingen over de werkloosheid bleken onhoudbaar. Voor volgend jaar wordt verwacht dat om en nabij een half miljoen mensen werkloos zal zijn. Zo'n 90.000 meer dan in 2011. De nieuwe hogere werkloosheid zal de economische groei nog verder afremmen. De economie kromp in het derde kwartaal met 0,3 procent. Voor de komende periode wordt verdere krimp verwacht. Voor volgend jaar is de verwachting 0,5 procent krimp. De koopkracht zal in het derde opvolgende jaar dalen.
De plannen van Europa om de crisis aan te pakken zijn meer van hetzelfde. De kapitalistische systeemcrisis, soms eufemistisch schuldencrisis genoemd, vraagt volgens Merkel, Barroso, Van Rompuy, Cameron, de marionetten van het grootkapitaal in Griekenland, Portugal en Ierland en bij ons Rutte en Verhagen om "een nog steviger inzet van ons allemaal". Volgens deze lieden moet er nog meer haast gemaakt worden met versterking van het centrale economisch bestuur, vooral in de eurozone. Democratie en nationale onafhankelijkheid staan op de tocht.
Verhagen laat ons namens Wientjes weten dat "we allemaal iets van de verslechterende economie gaan merken". Nonsens natuurlijk want er zijn ook winnaars die zich ook - en soms juist dan - aanzienlijk verrijken. Nederland telt meer miljonairs dan ooit. Het gaat om Nederlanders die minstens een miljoen dollar hebben te besteden, exclusief de waarde van hun huis en luxegoederen. De rijken hebben zich drie jaar na de val van Lehman Brothers weer aanzienlijk meer verrijkt. Hun gezamenlijke vermogen overtreft inmiddels in vrijwel alle regio's het niveau van vóór de kredietcrisis. Het totale vermogen van de Nederlandse zakkenvullers bedraagt: ruim 143 miljard euro!! Of achtmaal het bedrag dat we in eerste termijn volgens de regering moeten ophoesten om het begrotingstekort te verminderen.
Wat ze bedoelen is dat ze nog meer geld nodig hebben om de banken te redden. Kortgeleden kwam naar buiten dat de Amerikaanse banken in het geheim steun hebben gekregen voor een bedrag van 7.700 miljard dollar (Zo'n 5.920 miljard euro). Dat bedrag is 11 keer hoger dan eerder in 2008-2009 werd gemeld. Toen ging het om 700 miljard dollar of 522 miljard euro. Ook al gigantische bedragen die met vers gedrukt geld van de Fed aan de banken werden uitgekeerd en als een enorme schuld ligt te wachten op afbetaling door de Amerikaanse werkende klasse. Maar ook in Europa en Nederland gaat het om geweldige bedragen en wordt het steeds duidelijker dat de ronkende kletspraatjes van Wouter Bos, dat het eerder geld zou opbrengen dan het de bevolking wat zou gaan kosten, naar het rijk der fabeltjes kan worden doorverwezen.
De enorme rijkdom in een beperkt aantal handen maakt duidelijk waar het geld voor lonen, uitkeringen, pensioenen en voorzieningen moet worden gehaald. Niet bij dé buitenlanders. Niet bij de werkende bevolking, maar bij de rijken die de oorzaak zijn van de crisis en zich hoe dan ook verder willen verrijken over de ruggen van de meerderheid van de bevolking. Pogingen om het geld te gaan halen waar het zit zullen op veel verzet stuiten van de heersende klasse. Maar het is de enige weg. Alle andere wegen lopen dood.
Juist op het moment dat consequente strijd tegen het kapitalisme en voor het socialisme harder nodig is dan ooit, haakte SP-voorzitter Marijnissen definitief af. Hij verklaarde dat het socialisme bezoedeld zou zijn en dat hij eigenlijk een sociaaldemocraat is. Op hetzelfde kritieke moment dreigt ook de FNV ten grave te worden gedragen als de leden van met name de grote bonden er geen stokje voor gaan steken. Manifest zal aan deze ontwikkelingen de komende tijd veel aandacht schenken. Het Buitengewoon Congres van de NCPN heeft op zondag 18 december, na grondige discussies en in een opbouwende en kameraadschappelijke sfeer, met grote meerderheid de resolutie aangenomen die het partijbestuur opdraagt alles in het werk te stellen om het werken in de vakbeweging en de bedrijven tot hoofdoriëntatie van de partij te maken.
"We zijn hun niets verschuldigd, we zullen niet betalen" is en blijft de terechte slogan van het verzet in Griekenland. Ook de inzet van 'Occupy' is terecht: dit systeem maakt dat een kleine groep erg rijk en machtig wordt en de meerderheid van de bevolking machteloos en afhankelijk. Dat moet en zal veranderen. Het succes van de strijd zal echter afhangen van de van de georganiseerde arbeidersklasse. Ambtenaren, welzijnswerkers, schoonmakers, werknemers in het OV, in de sociale werkplaatsen en in de Thuiszorg en andere strijdbare werkers gaven al het voorbeeld.
Handen af van ons inkomen, van onze uitkeringen en pensioenen, van onze werkgelegenheid, van onze voorzieningen. "Wij betalen niet voor jullie crisis". Voor sociale vooruitgang en socialisme.
Rinze Visser was niet in staat om een artikel te schrijven of op te zoeken. Daarom deze keer geen 'Mooie Woorden' en 'Klassiek'. Hij moest met spoed worden opgenomen in het ziekenhuis met darmproblemen. Wij wensen hem beterschap en zijn vrouw sterkte toe. Ook Marcel de Jong kampt weer met zijn gezondheid. Hij moest ook worden opgenomen in het ziekenhuis.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest.
Handen af van ons inkomen, van onze uitkeringen en pensioenen, van onze werkgelegenheid, van onze voorzieningen. "Wij betalen niet voor jullie crisis". Voor sociale vooruitgang en socialisme.
"Een ander maatschappelijk bestel is dringend nodig. Het huidige kapitalistische bestel is vastgelopen en kan alleen nog maar steeds opnieuw tijdelijk worden opgelapt. Het kortetermijn-winstdenken moet worden vervangen door een politiek die rekening houdt met de grote vraagstukken van drinkwatervoorziening, milieuproblematiek en voedseltekorten. Maar tegelijkertijd moet vooral de verzorgingsstaat als eerste stap op weg naar het socialisme worden verdedigd en verder opgetuigd. Het grote graaien dat sinds begin jaren tachtig leidde tot steeds grotere verschillen tussen arm en rijk moet worden gestopt en omgekeerd. De onmogelijkheid van een 'eerlijk' kapitalisme kan steeds makkelijker worden aangetoond. Kapitalisme met een menselijk gezicht kon slechts in beperkte delen van de wereld bestaan en daar ook alleen tijdelijk, op termijn is het onbestaanbaar."
We plaatsen deze keer weer een aantal artikelen alleen op de website. Wie niet over internet beschikt kan ons verzoeken die artikelen uitgeprint te laten opsturen. Graag melden aan de redactie. Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website. (zie www.ncpn.nl).
De Manifest-redactie wenst alle lezers prettige feestdagen en een gezond en strijdbaar 2012. De volgende krant verschijnt op donderdag 19 januari 2012.