Hier en nu

Leden van FNV Bondgenoten legden op 4 april in Diemen bij Amsterdams werkbedrijf Pantar uit protest symbolisch 'een bos van de moderne dwangarbeid' aan. Wethouder Andrée van Es (GroenLinks) bracht met de raadscommissie een werkbezoek aan Pantar waar zij een werkgever (hovenier) ontmoetten die een medewerker heeft aangesteld via de regeling loondispensatie (werkend onder het minimumloon). Tegenover het werk moet ten minste het minimumloon staan, vindt de bond. Dit project zet het minimumloon onder druk. (Foto: FNV Bondgenoten).

Ondanks het feit dat de regeringspartijen in het Catshuis zich stilhouden, afgezien van wat plaatjes in de tuin en een enkel toneelstukje door Wilders, speculeren de media er lustig op los. Zo wordt het beeld geschapen dat de Nederlandse politiek voor de komende periode wordt vastgesteld in een statig Haags landhuis in een dito park.

Een paar heren en een enkele vrouw zwoegen in het landsbelang om alle (vermeende) politieke tegenstellingen recht te strijken. Brussel lijkt er niet toe te doen. De mondiale crisis wordt opgelost in Den Haag tussen het lentegroen.

De Nederlandse politici houden de schijn van zelfstandigheid graag op. Want wat is hun rol anders nog, als de politieke en economische voorwaarden eigenlijk allang niet meer in eigen land worden bepaald? Als blijkt dat alle maatregelen het gevolg zijn van Brusselse lobbygroepen van multinationals, zoals de European Roud Table of Industrials (ERT)? (1)

Bovendien zou het Catshuis steeds meer gaan lijken op een sprookjeshuisje als zou blijken dat de aangedragen politieke oplossingen voor de huidige problemen al jaren geleden werden opgeschreven in een Europees draaiboek met de naam Lissabonagenda 2000. Bladzijde na bladzijde van die agenda wordt uitgevoerd. Dan weer in het ene Europese land met het accent op de pensioenen, soms gericht op de arbeidsmarkt, altijd gericht op uitholling van het levenspeil van de bevolkingen in Europa. Afhankelijk van de economische omstandigheden en het verzet van de bevolking tegen de aanslagen op het levenspeil in de verschillende landen van Europa wordt het draaiboek stap voor stap uitgevoerd. Na de laatste Europese verkiezingen hebben de rechtse, neoliberale conservatieve krachten een politieke meerderheid in de Europese instituties. In de meeste Europese landen hoeft zelfs de sociaaldemocratie niet eens meer te worden ingeschakeld.

Net als in Nederland heeft rechts een parlementaire meerderheid in veel landen. Dat maakt het versneld doorvoeren van de afbraakplannen nog makkelijker dan voorheen. Merkel in Duitsland, Sarkozy in Frankrijk, Rajoy in Spanje, Cameron in Engeland om maar een paar voorbeelden te noemen, voeren allemaal dezelfde opdrachten van de Europese Ronde Tafel van Industriëlen (ERT) (1) uit , zoals het duo Verhagen-Rutte 'adviezen' krijgt van VNO-NCW-bazen als Wientjes die zijn instructies ook in Brussel haalt. Bij de uitvoering van die plannen worden zij niet gehinderd door (gedoog)partner Wilders, de ex-VVD-er, die alleen in schijn wat tegensputtert.

Het parkje in Den Haag met het schattige Catshuisje, waar Rutte elke morgen vrolijk lachend heen fietst (hij heeft nog net geen klompen aan) is alleen een decortje voor een vaderlands toneelstuk. Elders in de wereld en door anderen wordt vastgesteld wat er echt staat te gebeuren.