"(...) Ongeveer halverwege de vorige eeuw was Engeland de voornaamste zetel van de katoenmanufaktuur, en daarom was het natuurlijk, dat bij de groeiende vraag naar katoenen garens juist hier de machines werden uitgevonden die, met behulp van de stoomkracht, eerst de katoenverwerking en langzamerhand de gehele overige textielindustrie hebben gerevolutioneerd. De omvangrijke gemakkelijk toegankelijke kolenlagen van Groot-Brittannië werden nu, dank zij de stoomkracht, de grondslag van de welvaart van het land. De uitgestrekte ijzerertslagen in de directe nabijheid van de steenkoollagen stimuleerden de ontwikkeling van de ijzerindustrie, die door de vraag naar stoommachines en overige machines een nieuwe opleving hadden ondergaan. Toen, midden in deze revolutie van het gehele fabrikagesysteem, kwamen de anti-jakobijnse en napoleontische oorlogen, die de schepen van nagenoeg alle concurrerende naties voor een tijd van ongeveer vijfentwintig jaar van de zeeën verdreven en op die manier de Engelse industriewaren praktisch een monopolie gaven op alle overzeese en enkele Europese markten. Toen het in 1815 weer vrede was geworden, stond Engeland met zijn door stoomkracht aangedreven fabrieken klaar om de wereld van alles te voorzien, terwijl in andere landen stoommachines nog nauwelijks bekend waren. Engeland had tegenover hen voor wat de industriële produktie betreft een reusachtige voorsprong.(...)"
Uit: Loon, vakbond en arbeiderspartij, Friedrich Engels, 1881.