De vorige keer schilderden we de leiding van de PvdA af als mede-architecten van het schadelijke neoliberale beleid van de afgelopen jaren. We stelden dat de politieke vertegenwoordigers van die partij niet op hun uiterlijk zouden moeten worden beoordeeld, jong en fris en zo. Die analyse staat als een huis. Maar gaat ook voorbij aan de duizenden kiezers die hun hoop vestigden op die partij, nu en in het verleden, die we zien als bondgenoten in de strijd voor verbeteringen van het dagelijks bestaan in talloze bewegingen en vooral binnen de vakbeweging. Het zal immers aan de basis van de maatschappij gaan gebeuren. Daar worden concrete bondgenootschappen gesmeed. Daar zal praktische samenwerking ontstaan die de juistheid van elkaars opvattingen zal toetsen.
Onze kritiek op de koers van de SP-leiding moet ook zo worden begrepen. Het theoretische gelijk of ongelijk zal zich in de praktijk bewijzen, maar maakt een principiële beoordeling van de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen niet onnodig. Integendeel. In de komende periode zullen veel 'waarheden' aan het wankelen worden gebracht en veel oude - soms bijna vergeten - discussies zullen weer oplaaien. Het verleden zal blijken heel wat bruikbaar materiaal in huis te hebben dat langere tijd onbruikbaar werd verklaard.
Nu de illusies van veel communisten over de mogelijkheden van GroenLinks aan het verdwijnen zijn wordt het hoogtijd om de keuzes uit die tijd te herwaarderen. Was er toen geen communistische partij meer nodig? Natuurlijk wel. Heeft de opheffing van de CPN de Nederlandse arbeidersklasse veel schade berokkend? Zeker weten. Moet er worden gewerkt aan het herstel van een sterke communistische partij in Nederland? Dat staat steeds meer vast en de mogelijkheden worden in België, weliswaar onder totaal verschillende politieke omstandigheden, door de PVDA bewezen (zie website www.ncpn.nl). Kan en zal de NCPN een rol spelen in de opbouw van een nieuwe CPN? Reken maar.
Want het is van twee dingen één. Of het kapitalisme heeft wél de antwoorden in huis om de mensheid verder te brengen, maar waarom breekt het dan zoveel af, waarom maakt het dan de paar rijken nog rijker en de massa van de bevolking armer? Waarom breekt het dan in sneltreinvaart verworvenheden en democratische rechtsregels af? Waarom verwordt onze maatschappij dan steeds meer tot een politiestaat? Of het kapitalisme heeft die antwoorden niét en staat een positieve ontwikkeling van de mensheid in de weg en moet dringend worden verruild voor een planmatige socialistische maatschappij. Als dat laatste waar is, en wij zijn er zeker van, dan moet er aan de opbouw van het socialisme worden gewerkt. Niet morgen pas, maar al vandaag. Daarover moet het debat aan de basis ook gaan. Niet alleen of het een onsje minder (over meer wordt al niet meer gesproken) mag zijn.
Overheden mogen vanaf 2013 bij miljoenen Nederlanders zonder reden binnenvallen. Ouderenbonden, advocaten en belangenverenigingen zijn verbijsterd over twee vergaande wetten die in alle stilte kortgeleden door de Eerste Kamer zijn aangenomen. De eerste wet regelt dat de overheid voortaan bij miljoenen Nederlanders het huis binnen mag treden om eventuele fraude op te sporen. Op grond van de tweede wet verliest iemand die voor de tweede keer fraudeert tot maximaal vijf jaar zijn complete inkomen. Beide wetten gaan gelden voor iedereen die een vorm van uitkering geniet, zoals bijstand, WW- of een AOW-uitkering. Maar ook voor iedere ouder die kinderbijslag of een toeslag op de kinderopvang ontvangt. Termen als 'buitenproportioneel' en 'bizar' klinken krachtdadig maar gaan volstrekt voorbij aan de kern van deze wetgeving. Voorheen mocht de overheid alleen een huisbezoek afleggen als er een verdenking was van fraude. Op grond van de nieuwe wet is dat vanaf 2013 niet meer nodig. Een nieuwe stap op weg naar een politiestaat en de uitholling van fundamentele menselijke waarden (Bron: Nederlands Dagblad, 5 okt.)
De mondiale ontwikkelingen vormen de voorbode van nog grotere achteruitgang, een aanzienlijke verdieping van de crisis staat voor de deur. Het ergste is nog lang niet voorbij. Ook in Nederland kwakkelt de economie. Stijgende werkloosheid, dalende koopkracht en daarmee gepaard gaand dalend consumentenvertrouwen en stagnerende investeringen bepalen het miezerige economische weerbeeld overal steeds meer. De ijskoude bezuinigingswind zal met behulp van de PvdA over Nederland worden geblazen en in de Tweede en Eerste Kamer niet worden tegengehouden. Kapitalistisch Europa zal de sociale verworvenheden van de klassenstrijd in het verleden verder wurgen. Niemand moet nog illusies hebben over de richting waarin de politiek-economische ontwikkelingen zullen gaan. Bergafwaarts en onverkort neoliberaal. Of er nu een restrictief bezuinigingsbeleid of een expansief groeibeleid wordt gevoerd is om het even. Het kapitaal voert een verenigde aanval uit met als doel het verminderen van de prijs van de arbeidskracht. De kapitalistische systeemcrisis zal er niet door worden opgelost en alleen maar verder verergeren.
De arbeider in Europa wordt intussen weer tot (loon)slaaf gemaakt. De politieke keuze voor verdergaande flexecurity zal worden verkocht als onvermijdelijk. Intussen worden de rijken rijker en de armen armer. De bedragen in de belastingparadijzen groeien snel aan, de portemonnee van de werkende en uitkeringsgerechtigde bevolking wordt steeds leger. De rooftocht is pas begonnen.
Veel mensen dreigen af te haken of in het populistische en eng nationalistische vangnet van Wilders terecht te komen. Als hij meer stemmen weet te krijgen dreigen bovendien zijn extreem-rechtse aspiraties weer publiekelijk de boventoon te gaan voeren, waar hij nu vooral focust op de Europese politieke elite. Zijn (potentiële) aanhangers keren zich af van de elitaire Haagse politiek door op zoek te gaan naar de sterke man of vrouw die hun onlustgevoelens het beste weet te verwoorden, zoals nu in België, Bart de Wever en na enige aarzeling bij ons straks waarschijnlijk (voorlopig nog) Wilders of een andere sterke man of vrouw die parlementair aanvaardbaar is.
Uiterlijk in mei 2013 moet de FNV vervangen of omgevormd zijn. De interim-voorzitter van de nieuwe FNV stuurde de leden op 9 oktober jl. een opgewonden brief waarin hij meedeelde dat alles goed zou komen met die nieuwe FNV. De voorzitters van de FNV-bonden, verenigd in de Federatieraad, waren die dag akkoord gegaan met de voorgestelde structuur van de nieuwe vakbeweging. Ook het stappenplan naar de oprichting van de nieuwe vakbeweging is geaccordeerd. Er was een scherpe bocht genomen en de betrokkenen konden weer met volle kracht vooruit. Vanaf 2015 moet de organisatie volledig ingericht zijn en draaien. De organisatie zou dan opgebouwd zijn uit sectoren die herkenbaar zijn voor de leden. Deels gevormd uit specifieke bonden die hun zelfstandigheid bewaren, deels ontstaan doordat de grote bonden zich omvormen naar herkenbare sectoren. In de koepelorganisatie worden alle bovensectorale zaken geregeld op lokaal, nationaal, Europees en internationaal niveau. Leden kunnen in de toekomst zelf kiezen of ze lid willen worden vaneen bond of rechtstreeks van de koepel. Over 5 clusters verdeeld gaan 16 werkgroepen het besluit van de Federatieraad nu verder uitwerken. Daarbij wordt ook gekeken naar de gevolgen van de nieuwe structuur voor de werkorganisaties. Dat moet begin december resulteren in meer gedetailleerde besluitvoornemens voor de verenigings- en medezeggenschapsorganen van de betrokken bonden en vakcentrale.
Hoe dan ook is er inderdaad een belangrijke stap gezet naar een beter toekomstperspectief dan nu. De bereikte eenheid is een kostbaar resultaat, hoe wankel het gebouw er ook nog uitziet. Maar van een krachtige vakbeweging is nog geen sprake. Voor zo'n vakbeweging is niet alleen de steun van de kaderleden essentieel, hoe fundamenteel ook. Veel zal afhangen van de doelstelling van die nieuwe vakbeweging en van haar brede aanwezigheid op de werkvloer. Dat is van doorslaggevend belang. De vakbeweging moet weer op poten worden gezet van onderop. Een belangrijk deel van de leden van FNV Bondgenoten, FNV Bouw en Abvakabo FNV, maar ook van andere bonden, is het eeuwige gepolder zat. Het heilige geloof in het poldermodel is voorbij. Onderhandelen prima, maar wel op basis van strijdbaarheid. Compromissen alleen als het echt niet anders kan en op basis van inzichten van de leden die het concreet aangaan. Die weten het beste wat er moet gebeuren. De vakbeweging zal zichtbaar moeten worden op straat en op de werkvloer.
Alleen georganiseerd verzet in fabrieken en instellingen en een gezamenlijke krachtige actievuist kan de afbraak stoppen. De theorie van de klassenstrijd verbinden aan de ervaringen van mensen op hun werk en in hun leefomgeving, daar gaat het om. Blijft de vakbeweging in reformistische handen of wordt het een klassenbewuste, strijdbare en brede vakbeweging? Daaraan moet de komende tijd hard worden gewerkt. Hoe de komende periode er politiek zal uitzien hangt af van de bereidheid van de bevolking om in verzet te komen en van de richting die dat verzet krijgt. Alleen door strijd, gericht op een andere - socialistische - maatschappij zullen werkelijke veranderingen kunnen worden afgedwongen. Het politieke bewustzijn zal moeten worden verbonden aan de dagelijkse strijd in buurten en bedrijven. De samenwerking tussen Europese communistische partijen zal moeten worden versterkt, ook op operationeel niveau. De strijd tegen pragmatisme, opportunisme en valse illusies moet worden opgevoerd.
Op onze website www.ncpn.nl staat een economische analyse van Alois Bisdorff van de KPL die inzicht verschaft in het verloop van de algemene kapitalistische systeemcrisis.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest.
We plaatsen deze keer weer een aantal artikelen alleen op de website. Wie niet over internet beschikt kan ons verzoeken die artikelen uitgeprint te laten opsturen. Graag melden aan de redactie. Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.(zie www.ncpn.nl).
Op de website staat sinds kort een rubriek 'Marxistische analyses'. Daarop plaatsen we deze keer:
De volgende krant, nummer 11, verschijnt op donderdag 15 november 2012.