"(...) Absolute onthouding in politieke zaken is onmogelijk, alle zich onthoudende bladen doen ook aan politiek. Het gaat er alleen om hoe men en wat men voor politiek maakt. Overigens is onthouding voor ons onmogelijk. De arbeiderspartij als politieke partij bestaat reeds in de meeste landen. Niet wij zijn het, die haar kapotmaken met het prediken van onthouding. De praktijk van het werkelijke leven, de politieke onderdrukking, waaraan de bestaande regeringen de arbeiders blootstellen - hetzij voor politieke, hetzij voor sociale doeleinden -, dwingt de arbeiders in de politiek, of ze willen of niet. Hun onthouding van politiek prediken zou betekenen hen in de armen drijven van de bourgeoispolitiek. Met name na de Commune van Parijs, die het politieke optreden van het proletariaat op de agenda heeft geplaatst, is politieke onthouding volkomen onmogelijk. Wij willen afschaffing van de klassen. Wat is het middel om daartoe te geraken? De politieke heerschappij van het proletariaat. En nu allen het daarover eens zijn verlangt men van ons, dat wij ons niet in de politiek zullen mengen. Alle onthouders noemen zich revolutionairen, zelfs revolutionairen bij uitstek. (...)"
Uit: een redevoering van Friedrich Engels tijdens een conferentie op 21 september 1871.