Nicolás Maduro
'Hasta siempre, comandante!'
Ons volk en haar revolutionaire regering heeft met diepe pijn in het hart kennisgenomen van het overlijden van president Hugo Rafael Chávez Frías. Zeer geëmotioneerd geven wij hem een patriottisch eerbetoon bij zijn intrede in de geschiedenis van 'Ons Amerika' als een van de heel groten in de strijd voor onafhankelijkheid.
Wij condoleren zijn ouders, zijn broers en zussen, dochters en zoon en alle andere familieleden. Omdat Chávez een zoon is van Cuba, Latijns-Amerika, de Caraïben en de hele wereld is zijn familie ook de onze geworden. Op dit diep trieste moment delen we intense gevoelens van solidariteit met onze broeders en zusters van het Venezolaanse volk, dat wij in alle omstandigheden zullen ondersteunen. De Bolivariaanse Revolutie zullen wij zonder restricties en krachtig steunen in deze moeilijke dagen. Aan onze compañeros van de Bolivariaanse politiek-militaire leiding en van de Venezolaanse regering herhalen we onze steun, stimulans en vertrouwen in de overwinning.
Gedurende zijn korte en vruchtbare leven heeft president Chávez de hoofdrol gespeeld in een strijd, die enig is in zijn soort. Wij zullen hem altijd blijven herinneren als een vaderlandslievende militair in dienst van Venezuela en van La Patria Grande (nvdr: de Latijns-Amerikaanse en Caribische landen als politieke eenheid); als eerlijk, als helderdenkend, zonder angst en als een moedige revolutionaire strijder; als leider en 'comandante supremo' die als actuele belichaming van Bolívar het werk dat hij niet kon afmaken, moest afmaken; als de oprichter van de de Bolivariaanse Alliantie voor de volkeren van Ons Amerika (nvdr: ALBA) en van de gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caribische Staten (nvdr: CELAC).
Zijn heldhaftige en moedige strijd tegen zijn dood is een niet te overtreffen voorbeeld van zijn vastberadenheid. De bewonderenswaardige zorgzaamheid van zijn artsen en verpleegkundigen was een topprestatie van menselijkheid en toewijding. De terugkeer van de president naar zijn vaderland Venezuela, waar hij zoveel van hield, veranderde de geschiedenis. "We hebben een vaderland", riep hij geëmotioneerd uit toen hij op 8 december jl. terugkeerde en het hoofd moest bieden aan de enorme risico's die zijn ziekte met zich meebracht. Niets of niemand zal het geredde vaderland afnemen van het Venezolaanse volk. Al het werk van Chávez daagt ons uit. De verworvenheden van het revolutionaire volk, dat hem tijdens de coup van april 2002 redde en hem nog steeds zonder aarzeling steunt, zijn inmiddels niet meer terug te draaien.
Het Cubaanse volk ziet hem als een van haar belangrijkste zonen. Hij werd bewonderd en gevolgd als een van hen. 'Chávez is ook een Cubaan!'. Hij ervoer onze moeilijkheden en problemen alsof het de zijne waren en deed wat hij kon, met buitengewone overgave, in het bijzonder in de moeilijkste jaren van de 'Speciale Periode'. Hij stond naast Fidel als een echte zoon en zijn vriendschap met Raúl was intens.
Hij blonk uit in internationale strijd tegen het imperialisme. Hij kwam altijd op voor de armen en de werkenden van onze volken. Hij sprak vanuit de ziel van het volk op een warme, overtuigende, duidelijke, briljante en ontroerende wijze. Hij zong onze vreugde en droeg onze gepassioneerde verzen met niet aflatend optimisme voor.
De tienduizenden Cubanen, die in Venezuela aan het werk zijn, zullen hem eren met het volbrengen van hun internationale plicht en onbaatzuchtig in de heldendicht van het Boliviaanse volk meewerken. Cuba zal altijd trouw blijven aan de herinnering en het erfgoed van commandant president Chávez en zal vastberaden doorgaan zijn idealen van eenheid van de revolutionaire krachten en integratie en onafhankelijkheid van 'Ons Amerika' te verwezenlijken.
Zijn voorbeeld zal ons in de toekomstige strijd leiden.
Bron: Movimiento Mexicano de Solidaridad con Cuba, vertaling Anne Vervoorn.