Redactie buitenland
In Mörfelden-Waldorf, in de Duitse deelstaat Hessen, hield de DKP op 2 en 3 maart jl. haar twintigste partijcongres. Patrik Köbele, de nieuwe voorzitter van de DKP, had het in de linkse krant Junge Welt over de uitdagingen van Duitsland.
Uit het hele land waren 152 afgevaardigden samengekomen, de jongste 17 jaar, de oudste 88. De DKP werd in 1968 opgericht als opvolger van de historische Kommunistische Partei Deutschland, die in 1956 in het toenmalige West-Duitsland werd verboden. De pas verkozen voorzitter, Patrik Köbele, verklaarde aan de Junge Welt: "Ik denk dat de huidige uitdagingen in Duitsland een communistische partij meer dan ooit nodig maken. Het Duitse imperialisme is erin geslaagd om de landen uit de periferie van Europa zodanig uit te buiten, dat de crisis bij ons minder hard toegeslagen heeft. Spijtig genoeg laat een deel van onze arbeidersbeweging zich daardoor meeslepen. Een van onze belangrijkste opdrachten voor de komende maanden zal eruit bestaan deze consensus te doorbreken. We moeten erin slagen de arbeidersklasse voor haar eigen belangen te laten vechten. Dat is een grote verantwoordelijkheid, die alleen de communisten op zich kunnen nemen.
De tweede centrale opdracht die ik zie is dat we initiatieven in de wijken en op gemeentelijk vlak moeten steunen waarbij de mensen voor hun directe belangen opkomen. Nu wordt de crisis op de gemeentelijke begrotingen en op de mensen zelf afgewenteld. We moeten de straat op, tegen de sociale afbraak, tegen de stijgende huurprijzen. Dit partijcongres moet daarvoor de impuls zijn."
Bron: Junge Welt, 4 maart 2013, overgenomen uit Solidair/PVDA-B, 12 maart 2013)
Günter Pohl, de nieuwe secretaris voor internationale betrekkingen van de DKP, ging in een verklaring, d.d. 29 maart jl., opgetekend door '21centurymanifesto', in op de aard van leiderschapswisseling. We geven hieronder enige hoogtepunten uit zijn verklaring weer. In komende Manifesten zullen we nader ingaan op de ontwikkelingen.
"Er was sprake van belangrijke resultaten. Door het grote aantal amendementen op het centrale document 'Reacties van de DKP op de crisis', kon het congres niet alles bespreken. Daarom vindt er een extra dag plaats, waarschijnlijk eind mei.
De nieuwe voorzitter van de DKP, Patrik Köbele, tot dan toe een van de drie vicevoorzitters, volgt Bettina Jörgensen op. Hij kreeg 91 stemmen en zij 60. Het was de eerste keer dat een congres van de DKP het voorzitterschap koos uit kandidaten met tegengestelde opvattingen. Het duidelijke resultaat lijkt een langdurige discussie met betrekking tot verschillende punten tussen de Duitse communisten te beslechten. De nieuwe vicevoorzitters zijn Wera Richter en Hans-Peter Brenner. Nina Hager werd herkozen als vicevoorzitter.
Hiermee keert de DKP terug naar de specifieke posities van het proletarischinternationalisme en het marxisme en leninisme. De stroming die nu de meerderheid in het Centraal Comité heeft verloren, had in zekere zin al de politieke leiding verloren tijdens het 19de Congres, in oktober 2010. Toen wezen de afgevaardigden de zogeheten 'Stellingen van het secretariaat' al af, waarin werd gekozen voor een partij zonder leninisme en een oriëntatie op de zogenaamde 'bewegingen' in plaats van zich te laten leiden door de belangen van de arbeidersklasse. Die stroming, nu aanzienlijk verkleind, behield sindsdien wel de leiding van de DKP, op basis van een kleine meerderheid in het Centraal Comité, terwijl zij niet de wil vertegenwoordigde van de basis van de DKP.
De nieuwe leiding van de DKP wil haar werkzaamheden daarentegen toespitsen op de arbeidersklasse, zonder voorbij te gaan aan een redelijke politiek van bondgenootschappen. De huidige leiding zal het dogmatisch centraal stellen van de beweging boven de partij die de Duitse Communistische Partij in een doodlopende straat zou voeren, niet volgen. Deze politieke lijn bracht de DKP steeds dichter bij hervormingsgezinde posities en dus dichter bij de partij 'Die Linke' die vandaag de dag slechts een electorale partij is. Daardoor kwam het voortbestaan van de DKP als zodanig in het geding. Zonder de voordelen van samenwerking met 'Die Linke' te ontkennen en waar mogelijk, zinvol en op basis van klassenbelangen, zoals op het gebied van sociale rechten of vrede, zal de DKP vanaf nu weer terugkeren naar de klassenstrijd als basis van de communistische identiteit. Daartoe zal de partij "terugkeren naar de straat", aldus Patrik Köbele aan het einde van het congres."