De koningsgekte weer voorbij

Terug naar de kapitalistische crisis

De NCPN liet zich zien tijdens de demonstratieve tocht door Amsterdam op 1 mei. (Foto: Manifest/wvdk)

Deelnemers aan het achtste vierpartijenoverleg van DKP, KPL, NCPN en PVDA-B. Deze keer weer in Luxemburg. Het thema was: 'De kapitalistische crisis en de alternatieven voor communisten'. De Nederlandse delegatie bestond uit Jan Ilsink, Wil van der Klift, Lutz Kressin (alleen zaterdag), Maarten Muis, Job Pruijser en Peter. Een delegatie van de dagelijkse leiding van het nieuw gekozen partijbestuur van de DKP maakte haar opwachting. Verslag en drie toespraken van de Nederlandse delegatie staan binnenkort op de website. (Foto: KPL)

Redactie binnenland

De monarchie is verjongd en kan weer een tijdje voort. Zolang de werkelijkheid zich tenminste niet keert tegen dit verouderde instituut, en zolang een meerderheid van de bevolking bereid is te betalen voor deze show. Het aantal mensen dat het wel goed vindt met het oranjegedoe, maar zich afvraagt waarom dat de belastingbetaler zoveel moet kosten neemt in deze tijden van crisis toe.

De grote graaiers staan steeds meer onder vuur. Alleen een overweldigende mediacampagne kan nog steun genereren voor de praal van de oranjes. En het volksvermaak uiteraard. Altijd in voor een grote gezamenlijke viering en daarbij behorende uitdossing. Alhoewel het aantal mensen dat zich buiten, maar ook in Amsterdam, niet met de kleur oranje heeft uitgedost op 30 april jl. opvallend groot was. De monarchie is duidelijk aan slijtage onderhevig.

Beatrix weg, crisis blijft

De wereld verkeert in diepe crisis. Dat was voor 30 april zo en zal zich na 30 april alleen maar verder verdiepen. Zoveel is er in Nederland ook weer niet gebeurd. Er gaat iemand met pensioen en haar zoon neemt de boel over. Ook het antwoord op de vraag hoever de familie Zorreguieta betrokken was bij de moord op duizenden progressieven en vakbondsleden hangt nog boven de markt. En in het verlengde daarvan de vraag hoe democratisch de koning zal optreden als de klassentegenstellingen de komende periode verscherpt zullen worden. Het interview met Pablo Jannes in het AD van 27 april jl. is in dit verband bijzonder leerzaam. Als het Kapitaal echt onder druk wordt gezet slaat het meedogenloos toe. Het slagveld in Cyprus is daar nog een feestje bij. Fascisme is altijd dichtbij en staat al op veel plaatsen om de hoek te loeren. Hier en daar toont het zich al openlijk op straat.

Het verwachte herstel van de crisis blijft uit. Japan voert een financiële kamikaze uit in de hoop de kapitalistische concurrentieslag te kunnen winnen door exportgroei. De geldkraan wordt wagenwijd opengezet om de waarde van de yen drastisch te verlagen. Een soort economische aanval op 'Pearl Harbour'. De geschiedenis leerde dat dit soort maatregelen niet zal werken. De economie in de VS stagneert en de Europese kapitalistische schuldencrisis kan niet worden opgelost. Nog meer geld in de economie pompen, of nog strenger bezuinigen, het is lood om oud ijzer. Amputeren, reanimeren, bezuinigen of stimuleren is een schijntegenstelling. De kapitalistische systeemcrisis kan er niet mee worden opgelost, hooguit langer uitgesmeerd. Dat is precies wat er in tal van landen, waaronder Nederland gebeurt. Vooruitschuiven van maatregelen, hopen op een wonder dat niet zal komen.

De werkloosheid vliegt omhoog. De economie in Europa en in Nederland blijft krimpen.

Toen Beatrix 33 jaar geleden aantrad was het crisis, nu zij is afgetreden weer. Maar deze crisis is anders dan de voorgaande niet meer oplosbaar. Er mag nog zo hard worden geroepen dat het koningshuis nodig is om de saamhorigheid van de bevolking te versterken, het zijn illusies. De polarisatie en versnippering zal zich voortzetten. Daar helpt ook dit koningshuis niets aan. De betonrot zit diep in het gebouw. Zodra de versieringen worden weggehaald zal dat weer te zien zijn. Diepe scheuren, schimmel en toenemende stank.

Alleen samen knokken helpt

Alleen een strijdbare vakbeweging die het toenemende verzet aan de basis richting weet te geven kan het tij keren. Alleen politieke partijen die snappen dat het neoliberalisme alleen maar een bepaalde vorm en fase betekent van het kapitalisme zijn in staat de arbeidersklasse de juiste weg te wijzen. De richting is duidelijk naar een rechtvaardig en planmatig socialisme dat geleerd heeft van de successen en fouten van het verleden. Geen socialisme van de 21ste eeuw of socialisme 2.0, gewoon eigentijds socialisme. Socialisme dat aansluit op de huidige werkelijkheid en gebruikmaakt van grondige kennis over successen en fouten in het verleden. De begrippen socialisme 2.0 of casino-kapitalisme zijn spiegelbeeldig en gaan voorbij aan de werklijke tegenstelling: kapitalisme versus socialisme.