Eda Yenil
Eda Yenil
Er was weer sprake van toenemende politieke beweging in Turkije tijdens de voorbereidingen van de 1 mei-vieringen. Dit jaar was de vraag of er weer gezamenlijk op het Taksimplein zou moeten worden gedemonstreerd of apart? Het Taksimplein in het centrum van de stad is al jarenlang een gezamenlijke strijdplaats voor de linkse bewegingen. Maar de politieke eisen die daar werden gesteld verwaterden steeds meer.
Het Taksimplein was sinds 1977 verboden terrein voor de 1 mei-vieringen. In dat jaar liep de 1 mei-manifestatie uit op een drama. Vanaf omliggende gebouwen werd toen op de massa geschoten, en in de daaropvolgende paniek en rellen kwamen 34 mensen om. De TKP heeft de afgelopen jaren samen met andere linkse bewegingen en partijen, letterlijk en figuurlijk gevochten om de vieringen op het Taksimplein te laten plaatsvinden. Jarenlang viel de politie hard aan met traangas en knuppels. Maar de linkse bewegingen gaven niet op. Uiteindelijk werd de viering op het Taksimplein in 2010 weer officieel toegestaan.
In 2010, 2011 en 2012 zijn er grote vieringen geweest op het Taksimplein. Duizenden mensen kwamen op het plein samen om de dag van de arbeid te vieren. Helaas waren de toespraken tijdens deze laatste drie vieringen politiek niet erg relevant voor de arbeidersklasse. De vakbonden stonden niet volledig achter de strijd van de arbeiders. Zij zeiden steeds dat zij voor een bundeling van alle krachten waren, maar konden geen doel noemen waartoe die samenwerking van de arbeiders zou moeten leiden.
Dit jaar gingen de discussies weer over waar de vieringen gehouden zouden moeten worden. Over inhoud en doelen ging het nauwelijks.
De Communistische Partij van Turkije (TKP) vierde dit jaar 1 mei in Kadiköy. De TKP is altijd voor een strijdbare, gezamenlijke en massale 1 mei-viering opgekomen. De partij streefde altijd naar één grote gezamenlijke viering op één plaats in Turkije. Vóór 1980 was dit ook een belangrijk politiek doel voor alle andere deelnemers.
Juist nu mensen meer mogelijkheden hebben om te reizen en dat doel beter zou kunnen worden gerealiseerd, vinden de vakbonden dat gemeenschappelijke doel niet meer belangrijk. Volgens de vakbonden kan 1 mei overal worden gevierd. Misschien kunnen dan inderdaad in totaal meer mensen meedoen aan de vieringen, maar deze versnippering geeft geen nieuwe energie voor de periode daarna. Want 1 mei kan juist een dag zijn waarop de arbeiders hun kracht gezamenlijk kunnen laten zien door een massale opkomst te tonen op dezelfde plaats. Dat geeft kracht en inspiratie.
Alle andere 1 mei-actoren wilden samen een viering organiseren. Maar de TKP denkt dat zo'n gezamenlijke bijeenkomst een inhoudelijke betekenis moet hebben. Zonder duidelijke doelstelling zal de aanwezigheid van duizenden mensen op een plein geen bijdrage leveren aan de strijd van de arbeiders.
De 1 mei-vieringen moeten een strijdbaar karakter hebben. De arbeidersklasse moet hierdoor energie krijgen om de volgende periode verder te kunnen gaan met de strijd. Maar de vakbonden wilden de door de regeringspartij AKP gekozen wijze mensen (zie vorige Manifest) laten spreken op 1 mei. Zij zouden de vredespoging van de AKP met hun eigen woorden toelichten. Dit levert totaal geen bijdrage aan de strijd van de arbeidersklasse.
Daarom besloot de TKP om 1 mei apart te vieren in Kadiköy. De opkomst was naar verwachting hoog, waarmee werd bewezen dat arbeiders meer te zeggen willen hebben over de inhoud van de viering op 1 mei dan voorgesteld door de wijze mensen van de AKP. Tienduizenden mensen hebben tegen de AKP gezegd dat zij de politiek, de regelgeving en de plannen van de AKP verwerpen.
De AKP maakte intussen weer een ramp van de viering op het Taksimplein. Een groot deel van de deelnemers kon door de aanvallen van de politie het plein niet eens bereiken. Degenen die het toch wisten te bereiken, waren van de vakbonden waarvan de voorzitters als wijze mensen door de AKP werden benoemd. Er vielen veel gewonden en er werden talloze mensen aangehouden.
De TKP wenst oprecht alle gewonden beterschap en veroordeelt de regeringspartij en haar politie die de arbeiders op deze arbeidersdag hebben aangevallen. De strijd voor een gezamenlijke politiek en bundeling van krachten zal doorgaan.
Noot: Kadiköy is een van de oudste stadsdelen van Aziatisch Istanboel en is een district van de provincie Istanboel, Turkije. Kadiköy is sinds 1928 een apart district. Kadiköy ligt aan de Zee van Marmara, in het Aziatische gedeelte van Istanboel. Met de vele bars, bioscopen en boekhandels wordt Kadiköy ook wel het culturele middelpunt van Aziatisch Istanboel genoemd.
Bron: Wikipedia.