Gedicht: De hete brij van risico en kans
Henricus Azewijn
De hete brij van risico en kans
Sterren stralen boven de beerput
waaruit voortdurend echo's klinken:
driewerf hoera voor het algemeen nut
voor hen die in het tranendal verdrinken.
Sterren zien wij rijzen, vallen
op de bestaansgrond die wordt omgeploegd.
Grote sterren, kleine, duizendtallen
op de dodenakker wordt gezwoegd.
Sterrenpissers, chronische zeikers
over alles wat te leven heet
volwassenen, kinderen met grote kijkers
de welvaart kent nog wat leed...
In den hemel is ene dans
rond de linke soep die wordt opgediend
de hete brij van risico en kans
wordt er gelachen, 'n traantje gepinkt, gegriend.
Oh schitterende hemel, oh plafond
waaraan je wel eens kunt zitten
met in je kasteel van gewapend beton
de vraag hoe je 'n zwart gat kunt witten.
Drie sterren bistro, restaurant
met 'n keuken waarin wordt gebrouwd
waarin men van slag is... de vlam in de pan...
is niet te vreten wat werd voorgekauwd...
Een goed glas cognac, champagne:
de winst is binnen, weer geboekt...
Het was, kerel, 'n verdomd goede campagne
er wordt al wat minder gevloekt...