Maaltijd voor groeiend leger van daklozen in Athene op nieuwjaarsdag. (Foto: ZLV)
Anna Ioannatou
"Minder nationale soevereiniteit voor een effectiever Europa" is een van de leuzen van de Europese Unie (EU), die misschien in landen met een toch al grotere afhankelijkheid in hun geschiedenis gevoelig aankomt bij grote delen van de bevolking. Objectief betekent meedoen aan grote kapitalistische organisaties, zoals de EU, afstaan van soevereine rechten.
Dit gebeurt dus niet vanwege de nieuwe 'Duitse bezetting', waarvan de meningmakers de meeste Grieken hebben weten te overtuigen, inspelend op historisch bepaalde gevoeligheden met Duitsland als grote zondebok. Met het steeds internationaler wordende kapitalisme (dat overigens al zo'n 500 jaar aan het globaliseren is) wordt de wederzijdse afhankelijkheid van de economieën en dus ook van de staten steeds groter. Maar omdat de ontwikkeling van het kapitalisme ongelijkmatig is, is die afhankelijkheid ook niet overal gelijkmatig met duidelijk sterkere en zwakkere schakels in de economische en dus ook politieke keten. Is die ontwikkeling nu goed of slecht?
Zoals met veel ontwikkelingen, kent ook deze twee kanten. Toch maar weer Lenin erbij halen, die sprekend over de twee historische tendensen van het zich ontwikkelende kapitalisme en over de kwestie 'assimilatie' (dus verlies van nationale eigenheid) de volgende analyse maakt: waar de eerste tendens het ontwaken van het nationale bestaan is, van de nationale bewegingen en de vorming van nationale staten (dus tijdens het opkomende kapitalisme), "is de tweede tendens de ontwikkeling en het versnelde aantrekken van alle mogelijke relaties tussen de naties, het afbreken van nationale barrières en het scheppen van een internationale eenheid van het kapitaal, van het economische leven in het algemeen, van de politiek, de wetenschap enz." [1]. Uiteraard bestrijden de grote kapitalistische blokken elkaar in hun concurrentiestrijd op leven en dood om de wereldmarkt, maar de tendens tot schaalvergroting is zonder meer duidelijk en is a.h.w. een 'voorbereiding' van het rijpe kapitalisme op het socialisme, want "doel van het socialisme is niet alleen het ongedaan maken van de opsplitsing van de mensheid in kleine staten en elke vorm van isolatie van de naties, ...maar ook hun eenwording" [2]. Het kapitalisme 'werkt' hier a.h.w. al aan, zonder overigens socialisme te willen... Dit hele proces is daarom historisch progressief, want het is sociaal revolutionerend. Karl Marx schreef hier over naar aanleiding van Engeland en India, dat Engeland weliswaar alles deed omwille van vuil eigenbelang, maar toch het onbewuste instrument van de geschiedenis werd, dat zorgde voor een sociale revolutie, omdat het hele bevolkingen uit hun passieve eeuwenoude traditie rukte (in 'De Britse overheersing in India', Londen 10 juni 1853).
Terugkomend nu op het uitgangspunt van dit relaas, dus de vermindering van nationale soevereiniteit omwille van een effectiever Europa, valt er een tegenstrijdigheid te constateren in het beleid van SYRIZA. Deze naar regeringsmacht lonkende partij stelt zich op tegen inlevering van soevereiniteit, sprekend over een huidige 'Duitse bezetting' in Griekenland, 'merkelisme', 'economische kolonie' en wat dies meer zij. Verder dat "de EU een onvermijdelijk proces is", tegen de EU zijn is "nationaal een stap terugzetten". Je moet de EU van binnenuit veranderen. Verder staat SYRIZA op de bres voor de eurozone die koste wat het kost behouden moet worden. Dit soort zaken bazuint haar voorzitter rond o.a. op bezoek in Texas (met lofzang op Obama's beleid), op het congres van de Bond van Griekse Industriëlen, de Grieks-Amerikaanse Kamer van Koophandel en op het congres van het instituut voor economisch onderzoek 'Levy' in november jl. in Athene met SYRIZA als co-organisator en haar krant 'Avjí' (Dageraad), als sponsor. In zijn inleiding sprak voorzitter Tsipras van "de belangrijke bijdrage (van het instituut) aan de progressieve economische gedachte en politiek". De stichter van het Levy Instituut was Leon Levy, volgens het tijdschrift Forbes "het investeerdersgenie van Wall Street, een productieve filantroop, die bijdroeg aan het creëren van de beleggingsfondsen en de hedge funds". Deze fondsen hield SYRIZA uitsluitend verantwoordelijk voor de economische crisis van 2008-10, plus de 'golden boys'.
Verhuld wordt door Syriza, wat Levy zelf had aangekondigd, dat het congres "wordt georganiseerd door het Economische Instituut Levy van het Bard College met steun van de Stichting Ford"....., die de voornaamste geldschieter was. Misschien, omdat de band, die de Stichting Ford (ja, de autoindustrie) met de CIA en de VS regeringen heeft, een bewezen feit is? Dat Ford-presidenten vaak terechtkomen op de hoogste CIA-posten? De (Griekse) president van het Levy Instituut had in elk geval als eerste geformuleerd, dat "Griekenland een nieuw Marshall Plan nodig heeft", hetgeen klakkeloos werd overgenomen en sindsdien nogal eens herhaald wordt door SYRIZA-voorzitter A. Tsipras.
Er wordt meer verzwegen door SYRIZA. O.a. een toespraak van A. Tsipras op 20 september 2013 in Wenen ter ere van de sociaaldemocratische politicus Bruno Kreisky. Deze toespraak werd niet gepubliceerd in Griekenland, maar stond in het blad van de PEL (Partij Europees Links), 'Transform' van december 2013. De toespraak is onthullend voor de ware aard van het (opportunistische) beestje. Een linkse regering in Griekenland (bedoeld wordt SYRIZA-regering) zou de hand reiken aan de sociaaldemocraten van Europa, aan liberale vrijdenkers en stevig onderhandelen met de 'hefbomen van het institutionele neoliberalisme in Frankfurt, Berlijn, Brussel en Parijs'. Een SYRIZA-regering zou met een Europees Marshall Plan op tafel komen, dat zou bevatten: een juiste bankunie, een overheidsschuld die centraal beheerd wordt door de CEB (Centrale Europese Bank) en een enorm programma overheidsinvesteringen.
"Ik weet niet of de Oostenrijkse Sociaaldemocratische Partij aan mijn zijde zal staan in deze strijd van Europa om zichzelf te redden. Maar ik ben er zeker van dat Bruno Kreisky aan mijn kant zou staan", zo besloot SYRIZA-voorzitter Tsipras zijn toespraak, die begon met de verzekering "ik ben geen sociaaldemocraat".
New Deal, Obama (aan wie hij verzekerde dat hij "echt niet de akkoorden met de EU zal verscheuren"!), Keynes, geen Merkel, geen sociaaldemocratie, maar eigenlijk toch wel en dan ineens de 'Pandiera Rossa' zingen (zie vorige Manifest) als bestempeling van Tsipras' kandidaatschap als voorzitter van de Europese Commissie, weigeren aanwezig te zijn bij de officiële openingsceremonie van het Griekse EU-voorzitterschap als protest tegen het EU-beleid: dit alles is typerend voor het politieke 'revolutionaire mengsel' à la SYRIZA om... het kapitalisme te redden. Lenin had ze al vroeg door: "Openlijk opportunisme is niet zo schadelijk ... als de theorie van de gulden middenweg, die met marxistische termpjes de opportunistische praktijk rechtvaardigt en met een reeks spitsvondigheden het ontijdige van revolutionair handelen ondersteunt".
[1] In 'Kritische opmerkingen over de nationale kwestie', hoofdstuk 3, 'Het nationalistische schrikbeeld van de assimilatie'.
[2] In 'De socialistische revolutie en het recht op zelfbeschikking van de naties', hoofdstuk 3 'De betekenis van het recht op zelfbeschikking en haar relatie tot de Federatie'.