Begrafenis Jan Moelee. Erik Gerritsma houdt speech namens NCPN. (Foto: Manifest/WvdK).
Kist wordt naar graf gedragen door erehaag van ruim meer dan honderd mensen. (Foto: Manifest/WvdK)
Familie, vrienden, kameraden van Jan Moelee,
Ik heb Jan voor het eerst ontmoet in 2006 of 2007. Dat was om een interview met hem te houden voor Manifest. Dat interview is er pas veel later gekomen. Maar vanaf dat moment ging ik een paar keer per jaar bij hem langs. Een enkele keer nam ik daarbij ook andere jongeren mee, om bij Jan dezelfde inspiratie op te doen die ik bij hem vond.
Bij een groter publiek is Jan volgens mij meer bekend vanwege zijn verbondenheid met de Februaristaking. De eerste keer dat ik de naam Jan Moelee tegenkwam, was in de brochure over de
Februaristaking, die door de NCPN is uitgegeven en waaraan Jan zijn medewerking verleende. Dat is een stuk geschiedenis en politiek van de partij, waaraan voor mij onlosmakelijk de naam van Jan Moelee is verbonden.
Maar in mijn gesprekken met Jan werd mij duidelijk welk een belangrijke plaats de ambtenarenstaking van 1955 bij hem innam. In een mapje naast zijn stoel bewaarde hij een foto en de brochure over de staking. Volgens mij kreeg ieder die dat wou die foto te zien. Ik mocht de foto zelfs een keer lenen om een kopietje te maken, maar niet zonder dat hij mij duidelijk maakte hoe kostbaar die foto voor hem was, en dat die ongeschonden terug moest. De ervaring van de staking van '55 zijn voor hem bepalend en richtinggevend geweest.
Bij zijn afscheid van de Abvakabo FNV in 2006 memoreert hij aan die staking en de jarenlange weigering van die bond om hem als lid op te nemen. Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van zijn relatie met zijn bond - zijn bond, ondanks die vreemde geschiedenis. Die geschiedenis is voor mij, bij gebrek aan scholing en ervaring, lange tijd onbegrijpelijk geweest.
Dat de website van de Abvakabo FNV de tekst van de afscheidsspeech publiceerde, waarin hij memoreert aan die zwarte bladzijde, vind ik getuigen van ongelooflijk veel respect en waardering voor Jan - als oud februaristaker, als vakbondsman, maar ook als communist. En vooral dat laatste grijpt mij aan. Want ik ken Jan in de eerste plaats uit de partij, als communist.
Die communistische overtuiging heeft hij zijn leven lang vastgehouden, ondanks de opheffing van de oude CPN, ondanks de moeilijke opgave van de voortzetting van de communistische partij in ons land - een opgave, waaraan ik mij met mijn 26 jaar, anno 2014, ook verbonden heb. Voor mij persoonlijk, maar ook voor de communistische beweging in ons land is Jan een onmisbare bron van inspiratie. Wie onder deze omstandigheden een communistische partij wil opbouwen, worstelt met het vinden van een juiste koers, een richting. En Jan was - met zijn adviezen, zijn verhalen, met zijn voorbeeld - Jan was richtinggevend.
Zet iemand van 26 naast Jan met zijn 91 jaar. Ik kan mij niet voorstellen mij aan zo'n opgave te wijden zonder een Jan Moelee. Jan was, om met zijn eigen woorden te spreken, een animator en een inspirator.
De begrafenis van ome Jan is dan ook geen gewoon afscheid. Het is een manifestatie van mensen die zich laten inspireren door Jan. En ik ben één van die mensen.
Dankuwel.