Paul Craig Roberts
Het Obama-regime, badend in zijn eigen hoogmoed en arrogantie, heeft op roekeloze wijze de crisis in Oekraïne in een crisis met Rusland veranderd. Of dit nu expres of uit pure stompzinnigheid is gedaan, de propagandistische leugens van Washington zorgen dat deze crisis dreigt te veranderen in een oorlog. Moskou weigert nog langer te luisteren naar de belachelijke dreigementen van Washington en accepteert geen telefoontjes meer van Obama en topambtenaren van de VS.
De crisis in Oekraïne begon met het omverwerpen door Washington van een democratisch gekozen regering en met de vervanging van deze regering met door Washington uitgekozen marionetten. Deze marionetten begonnen direct in woord en daad actie te ondernemen tegen de voormalig Russische grondgebieden die de Communistische Partij van de Sovjet-Unie aan Oekraïne had gegeven. De consequentie van dit dwaze beleid is agitatie bij de Russisch sprekende bevolking die ertoe leidt om bij Rusland te willen gaan horen. De Krim heeft zich al bij Rusland aangesloten en het oosten en delen van het zuiden van Oekraïne zullen waarschijnlijk snel volgen.
We kunnen met zekerheid concluderen dat Washington ofwel niet luistert wanneer er tot hem wordt gesproken, ofwel dat Washington uit is op geweld.
Terwijl Washington en de NAVO niet in de positie verkeren om een significant aantal militaire krachten naar Oekraïne te sturen waarmee zij het Russische leger kunnen confronteren, kan men de vraag stellen: waarom provoceert de regering Obama actie van de kant van het Russische leger?
Een mogelijk antwoord is dat Washington's plannen om Rusland van zijn marinebasis aan de Zwarte Zee te willen verdrijven compleet mislukt zijn, en dat Washington's 'plan B' nu is om Oekraïne op te offeren aan een Russische invasie zodat Washington Rusland kan demoniseren en een toename van NAVO-militaire bestedingen kan bekrachtigen.
Met andere woorden: de beloning is een nieuwe koude oorlog en biljoenen dollars meer winst voor het militaire/veiligheidscomplex van Washington.
Het handjevol troepen en luchtmacht dat Washington heeft gestuurd om de incompetente regimes in de probleemzones van West-Polen en de Baltische Staten te 'ondersteunen' en de enkele schepen met raketten die naar de Zwarte Zee zijn gestuurd zijn niets meer dan symbolische provocaties.
De economische sancties die zijn opgelegd tegen individuele Russische regeringsleden zijn niets meer dan het signaal van de machteloosheid van Washington. Echte sancties zouden Washington's NAVO-marionettenstaten veel meer schade toebrengen dan Rusland.
Het is duidelijk dat Washington niet de intentie heeft om ook maar iets gezamenlijk met de Russische regering uit te werken. De eisen van Washington zorgen ervoor dat deze conclusie onvermijdelijk is. Zij eisen dat de Russische regering de ondersteuning van de protesterende bevolking van Oost- en Zuid-Oekraïne stopt en de Russische bevolking die daar woont dwingt om zich over te geven aan de stromannen van Washington in Kiev. Washington eist ook dat Rusland zich terugtrekt uit de Krim en deze weer overhandigt aan Washington opdat het oorspronkelijke plan, het wegjagen van Rusland uit zijn marinebasis aan de Zwarte Zee, kan worden voortgezet.
Met andere woorden, de eis van Washington is dat Rusland een kapotte vaas weer aan elkaar probeert te lijmen en deze aan Washington overhandigt.
Deze eis is dusdanig onrealistisch dat het de betekenis van arrogantie overschrijdt. De dwaas in het Witte Huis meldt Poetin: "Mijn overname van uw achtertuin is mislukt. Ik wil dat u de situatie voor mij oplost en ervoor zorgt dat de strategische dreiging die ik bied in uw achtertuin slaagt."
De misleidende westerse media en Washington's Europese marionettenstaten steunen alle deze onrealistische eis. De consequentie is dat Russische leiders alle vertrouwen in woord en daad van het Westen zijn kwijtgeraakt. Zo beginnen oorlogen. Europese politici brengen hun landen in groot gevaar. En voor welk gewin? Zijn Europese politici gechanteerd, bedreigd, afgekocht, of zijn zij er zo aan gewend om Washington's lijn te volgen dat zij niet anders kunnen? Wat hebben Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk er bij te winnen om door Washington gedwongen te worden tot een confrontatie met Rusland? (In een ander artikel wordt aangetoond dat Europa niet reageert als een gesloten front. Dit neemt echter niet weg dat het met name de VS zijn die achter het uitgelokte conflict staan, nvdr)
De arrogantie van Washington is ongekend en is er toe in staat om de wereld te vernietigen. Heeft Europa dan geen besef van zelfbehoud meer? Waarom heeft Europa geen arrestatiebevelen uitgevaardigd voor elk lid van de Obama-regering? Zonder de dekking die Europa en de media hem biedt zou Washington niet in staat zijn om de wereld tot oorlog te brengen.
Vertaling Kevin Leyn.
P.C. Roberts is bekend burgerlijk auteur. Hij schreef o.a een boek over Laissez Faire Kapitalisme, gericht op versterking, verbetering van het kapitalistische stelsel, dus zeker geen progressieve denker. Het is echter goed om, zeker in de huidige wereld vol tegenstellingen, ook het oor te luisteren te leggen bij de onderlinge strijd die de kapitalistische machtsblokken uitvechten.