1 mei Moskou. Voor het eerst kon weer politiek worden gedemonstreerd op het Rode Plein, waar meer dan 100.000 mensen zich verzamelden. (Foto: EFE)
Rainer Rupp
De houding van het Westen ten opzichte van de ontwikkelingen in Oekraïne is politiek behoorlijk dom. Iedereen weet dat het Westen daar zelf het fascistische vuur heeft ontstoken, maar nu schijnheilig diegenen beschuldigt die minstens het Oosten van het land willen beschermen tegen de illegale regering in Kiev en hun nazi-kampen.
Jammer dat in West-Europa en de Verenigde Staten het grootste deel van de bevolking hun regeringen en hun handlangers in de media niet gelooft. De zelfbenoemde internationale gemeenschap VS/NAVO/EU heeft om goede redenen militaire opties uitgesloten. Er zijn geen militaire acties mogelijk die, net als bij de tovenaarsleerling, niet onmiddellijk beantwoord zouden worden om de aanstichter te straffen. Dan blijven er alleen economische maatregelen als optie over.
Het Westerse propagandaoffensief gooit het daarom op dit moment over een andere boeg en schetst onjuiste beelden, als zou het Kremlin met steeds pijnlijker sancties en hogere economische lasten al bijna op de knieën zijn gedwongen. Maar ook daarmee ontstaan problemen voor het Westen, niet alleen omdat de NAVO-lidstaten bijna zonder uitzondering een hoge schuldenlast hebben en daarmee dichter bij een staatsbankroet zijn dan bij een economisch herstel. Dat laatste kan op dit moment alleen maar valselijk gesuggereerd worden doordat de machines van de centrale banken op volle toeren draaien om extra geld te drukken.
Het is ook duidelijk dat daadwerkelijke economische sancties tegen Rusland vanuit Moskou tegenmaatregelen zouden ontlokken op het gebied van energievoorziening. Door dergelijke maatregelen kunnen in het bijzonder de door de Europese Centrale Bank kunstmatig in leven gehouden economieën in de Euro-zone 'in coma raken'.
Ondertussen is men ook in Europa op overheidsniveau tot het inzicht gekomen dat de grootspraak uit Washington, om met Amerikaanse gasexport Europa onafhankelijk te maken van de import vanuit Rusland, volledig op fantasie berust. Volgens prognoses van de Amerikaanse overheidsinstantie 'Energy Information Agency' zullen de VS, zelfs bij de gunstigste ontwikkeling van olie- en gaswinningmethoden, tot minstens 2037 netto-importeur van energie blijven [nvdr: nettowaarde van energie import hoger dan van energie export]. Dat Europa niet om het importeren van Russisch gas heen kan heeft ook de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Steinmeier onlangs bevestigd, en daardoor is het dus niet geschikt als middel om die 'slechte' Russen te bestraffen.
Westerse media hadden het idee al met veel bombarie naar buiten gebracht, hoe op basis van Amerikaanse gasexport Europa uit de greep van de Russische beer bevrijd zou worden. Dan zouden de Russen met hun gas blijven zitten en door achterblijvende exportopbrengsten zou hun economie, en daarmee ook hun militaire macht, in elkaar storten. Poetins vermeende "droom van grootmacht zou voorbij zijn", de Russische bevolking zou in opstand komen en hem en zijn handlangers verjagen. Net zoals de "democratie- en vrijheidslievende" Oekraïners zouden dan ook de Russen het Westen om hulp vragen. Ondertussen konden dan de grote bedrijven de Russen bevrijden van hun vloek van hun oneindige voorraad grondstoffen.
Nadat het sprookje van het energiewondermiddel van de VS als een zeepbel uit elkaar is gespat komen neoconservatieve politici in de VS en hun volgers in Europa alweer met nieuwe illusies. In de meest veelbelovende recente variant wordt, met hulp van de bazen van de wereldwijde actieve financieringsbedrijven in de VS, voor Russische bedrijven de toegang tot de internationale financiële markten geblokkeerd en worden zij op die manier tot een faillissement gedwongen.
Over de komende 12 maanden moeten Russische bedrijven namelijk de kredieten die in dollars zijn verleend, in totaal 115 miljard, terugbetalen. De meeste Westerse bedrijven met een grote schuldenlast nemen, als zij moeten aflossen, een nieuwe lening, om de oude lening plus rente terug te betalen (herfinanciering). Als dan echter op de financieringsmarkt niemand hun meer geld wil lenen betekent dit meestal een faillissement. Vol verwachting dat de grootste Russische ondernemingen daarmee beschikbaar komen, vlak voor het grote economische faillissement in het Westen, hebben de 'russofobe' propagandisten in relevante media dit scenario van een Amerikaanse zege over Poetin in de afgelopen weken met steeds weer nieuwe details herhaald.
Om deze strategie succesvol te maken hebben volgens het economisch persbureau Bloomberg hooggeplaatste leden van de regering Obama overleg gevoerd met managers van investerings- en hedgefondsen, om hen van deze door Washington bedachte strategie tegen Rusland te overtuigen. Onderdeel van deze strategie is ook dat Jay Carney, woordvoerder van het Witte Huis, herhaaldelijk managers van internationale fondsen openlijk heeft opgeroepen om hun geld uit Rusland terug te trekken.
Op 21 april echter heeft Bloomberg de neoconservatieve dagdromers met een koude douche verrast: gebaseerd op onderzoek van kredietbeoordelaars 'Moody's Investors Service' en 'Fitch Ratings' heeft Bloomberg gemeld dat Russische bedrijven in de komende 12 maanden meer dan 100 miljard dollar in contante - en deviezeninkomsten tot hun beschikking krijgen. De rest kunnen ze lenen bij Russische banken, die meer dan 20 miljard dollar lenen, volgens Fazit van 'Moody's'. En 'Fitch' benadrukt dat de Russische bedrijven 'goed geplaatst' zijn, en ondanks de voor hen gesloten (her)financieringsmarkt "in staat zijn om aan hun verplichtingen te voldoen". Pang, alweer een zeepbel uit elkaar gespat.
Sgb, 24 april 2014, vertaling J.Bernaven.