Studieschuld maakt onderhandelingspositie academici op arbeidsmarkt zwakker. (Foto: Shutterstock)
Het akkoord over het leenstelsel voor studenten is uiteindelijk dan toch gesloten. D66 en GroenLinks zijn overstag gegaan en hebben hiermee een groot deel van hun achterban, namelijk de studenten, in de steek gelaten. Dat dit akkoord er één week na de EU-verkiezingen kwam, is uiteraard niet vreemd; het zou heel goed mogelijk geweest zijn dat studenten na deze maatregel de zogenaamde 'studentenpartij' D66 helemaal niet meer hadden gesteund.
In het akkoord is het leenstelsel 'sociaal' gemaakt door de terugbetalingstermijn te verlengen. Afgestudeerden hebben straks 35 jaar de tijd om terug te betalen zodra ze het minimumloon of meer gaan verdienen. In feite blijven afgestudeerden die weinig verdienen hiermee nog langer aan hun schuld vastzitten.
GroenLinks en D66 zijn inmiddels zo cynisch dat ze spreken van een 'studievoorschot' en de term 'leenstelsel' vermijden, maar deze spelletjes met taal doen niets af aan het feit dat het hier om een opgelegde studieschuld gaat.
Het leenstelsel gaat, met de afschaffing van de basisbeurs, studenten flink wat kosten. Hierover hebben wij eerder geschreven (*) Een student in de schulden, eentje die met schulden de arbeidsmarkt betreedt heeft een veel zwakkere onderhandelingspositie. Dit ten gunste van de werkgevers en ondernemers, die vervolgens een hele aanwas aan goedkope arbeid en 'loondrukkers' verkrijgen.
Het kabinet probeert deze maatregel te verkopen als enerzijds een 'noodzakelijke bezuiniging', anderzijds als 'de studie als eigen verantwoordelijkheid' van de student. Studenten, die gemiddeld al niet veel geld hebben, draaien dus op voor de kosten die de kapitalisten en hun regering weigeren op zich te nemen. Steun en belastingvoordelen voor het grootkapitaal kunnen niet op, omdat ze 'banen zouden creëren', maar een student moet 'eigen verantwoordelijkheid nemen'. Hoe cru!
D66 en GroenLinks bewijzen wederom dat zij er niet staan voor de belangen van de studenten, van de toekomstige werknemers, maar voor de belangen van de werkgevers, de grote bedrijven, die snakken naar goedkope arbeid en 'loondrukkers'.
Over de inkomsten van de arbeidersklasse en de studenten mogen geen compromissen worden gesloten.
(*) In Manifest en op http://www.voorwaarts.net/2013/10/studenten-in-de-schuldsanering/).